گروه ترجمه- پایگاه اینترنتی آسیاتایمز 10 اکتبر 2012 (19 مهر) در مقالهای به سیاستهای ترکیه در قبال سوریه پرداخت و نوشت: دولت ترکیه با حمایت آمریکا و شرکای خود در ناتو سیاستهای دوگانهای را در پیش گرفته است. در عین حال، سیاست جنگی ترکیه با مخالفت و تظاهراتهای مردمی روبهرو شده است. از یک سو، دولت ترکیه از حمله خمپارهای به مرز خود بهرهبرداری کرده است که البته احتمالاً مخالفان مسلح به منظور تضعیف دمشق از طریق ایجاد درگیری میان ترکیه و سوریه چنین اقدامی صورت دادهاند. حتی وال استریت جورنال نوشت: «در حالی که ترکیه عامل حمله روز چهارشنبه را رژیم سوریه معرفی کرد، همچنان نامشخص است که آیا این اقدامی عامدانه بوده یا خیر؟. بیشتر تحلیلگران در ترکیه نتیجهگیری کردند که بشار اسد دستاورد چندانی از هدف قرار دادن غیرنظامیان ترکیه ندارد.»
در ادامه مقاله آمده است: دولت ترکیه به جای واکنش آرام، از قانونگذاران کشور خواسته است اجازه حمله ترکیه به سوریه را بدهد. در واقع، به این منظور که پناهگاهی امن برای شورشیان سوریه در طول مرز ایجاد کند. از سوی دیگر، در این راهبرد «قدرت سخت» با «قدرت نرم» ترکیب شده است تا به نوعی راهبرد تغییر رژیم در سوریه محقق شود. مخالفان سوریه تمایل دارند فاروقالشرع را به عنوان رهبر آینده دولت سوریه بپذیرند و وزیر خارجه ترکیه نیز او را مورد تأیید قرار داد. دولت ترکیه به طور مشخص در رؤیای نوعثمانیگرایی و اثرگذاری بر ساختار قدرت در کشورهای همسایه به سر میبرد؛ اما سعودیها ظاهراً تصمیم گرفتهاند به دلیل بدگمانی به نقش ایران، از مشارکت در گروه تماس سوریه امتناع کنند. سعودیها ایران را بخشی از مسئله میدانند و نه بخشی از راهحل. سعودیها به دلیل حمایت تسلیحاتی و مالی از مخالفان سوری، خود برهم زننده صلح هستند. در عین حال، ترکیه هدف اصلی خود یعنی تغییر رژیم را رها نکرده است و در واقع هر گونه اقدام ترکیه را نیز باید در قالب سیاست تغییر رژیم در سوریه تفسیر و تأویل کرد.
در پایان مقاله آمده است: مسئله مربوط به راهبرد کنونی ترکیه در قبال سوریه این است که نخست، تهدیدات نظامی ترکیه علیه سوریه خطر رویارویی نظامی را در پی دارد و بنابراین به جای تضعیف اسد، به تقویت وی منجر میشود، زیرا سوریهای میهنپرست علیه ترکیه متحد می شوند. دوم، با توجه به ماهیت ساختار سیاست و قدرت در سوریه، میتوان گفت سناریویی به سبک یمن شانس موفقیت چندانی در سوریه ندارد، زیرا این کشور ساختاری چندقومیتی، چندمذهبی و فرقهای دارد و در نتیجه پیشنهاد ترکیه برای جایگزینی اسد و ورود سوریه به دوره انتقالی میتواند به فروپاشی نظام سیاسی سوریه منجر شود. در واقع، چالشهای بسیاری پیش روی پیشنهاد جدید ترکیه وجود دارد و این پرسش را برمیانگیزد که آیا این پیشنهاد قابل اجراست و شانس موفقیت دارد؟. مسیری که آنکارا در پیش گرفته حداقل در آینده نزدیک تنها به تشدید کشمکش منجر میشود.