پایگاه بصیرت؛ گروه بین الملل: حضور پرشور دانش آموزان، دانشجویان و ملت غیور ایران در راهپیمایی 13 آبان ماه امسال، که به مناسبت سالروز تسخیر لانه جاسوسی برگزار شد، پیام مستقیم و مهمی را برای دولت ایالات متحده آمریکا به همراه داشت؛ پیامی که مقامات کاخ سفید و گردانندگان سازمان های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا آن را در لابه لای فریادهای رسا، گام های محکم و شعارهای انقلابی ملت ایران دریافت کردند. پیامی به وسعت خشم خروشان ملت ایران علیه جنایات بی پایان غرب. حماسه غرور آفرین 13 آبان ماه امسال در حالی به وقوع پیوست که افشای اسناد مربوط به جاسوسی ایالات متحده در کشورهای اروپایی،آسیایی،آمریکای لاتین، آمریکای شمالی و.... منجر به بروز رسوایی وسیعی علیه دستگاههای امنیتی آمریکا شده است. دامنه این رسوایی به اندازه ای گسترده است که اوباما و جان کری حتی توان توجیه حداقلی آن را نیز از دست داده و روی به عذرخواهی پشت پرده از متحدین و دوستان خود آورده اند. رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای در نطق شورانگیز اخیرشان در دیدار دانش آموزان و دانشجویان به نکته مهمی در این خصوص اشاره فرمودند: «جوانان ما اسم سفا��ت آمریکا را گذاشتند لانه جاسوسی؛ امروز سفارت‌خانه‌ های آمریکا در نزدیکترین کشورها به آمریکا اسمشان شده «لانه جاسوسی»؛ یعنی جوانان انقلاب ما 30 سال جلوتر بودند.» این سخن به معنای صادر شدن پیام ملت ایران در انقلاب دوم، که همان تسخیر لانه جاسوسی است، می باشد. در شرایط کنونی افشاگری های اسنودن و آگاهی سیاستمداران و شهروندان اروپایی و آمریکای لاتین از جاسوسی های کاخ سفید، بی حیایی "برادر بزرگ" اروپا، یعنی آمریکا را بیش از هر زمانی آشکار می کند: افشاگری هایی که ادامه دارد: نام "ادوارد اسنودن" برای ایالات متحده آمریکا به یک کابوس سخت تبدیل شده است. افشاگری های اسنودن در خصوص جاسوسی سایبری دستگاههای امنیتی آمریکا از کشورهای اروپایی شوک سختی را به متحدان غربی کاخ سفید وارد آورده است. اگر چه بر اساس افشاگری های صورت گرفته، سرویس های امنیتی کشورهای اروپایی در جریان کلیت این جاسوسی بوده اند، اما فعالیت های صورت گرفته از سوی دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا فراتر از موارد توافق شده با طرف های غربی بوده است. یکی از این موارد شنود مکالمات تلفنی آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان بوده است. مرکل و حزب متبوع وی ( دموکرات مسیحی) در شوک ناشی از افشاگری های اسنودن به سر می برند. صدر اعظم سرزمین ژرمن ها در این خصوص بازی دوگانه را در پیش گرفته است. وی از یکسو نگران افشای همکاری های پشت پرده امنیتی برلین -واشنگتن و متعاقبا ایجاد خلل در مناسبات آلمان و کاخ سفید است. اما از سوی دیگر، وی ناچار شده است تحت تاثیر وضعیت به وجود آمده، به محکومیت اقدامات آمریکا بپردازد. با این وجود احزاب مخالف دولت، یعنی سوسیال دموکرات ها و حزب سبز اقدامات مرکل در مواجهه با اقدامات آمریکا را بسیار ناکافی و غیر قابل دفاع می دانند. افشاگری های صورت گرفته در خصوص جاسوسی گسترده سایبری و تلفنی آمریکا از کشورهای اروپایی به اصلی ترین موضوع رسانه های دنیا تبدیل شده است. مقامات اسپانیایی و ایتالیایی در شوک ناشی از افشای جاسوسی آمریکا در خاک خود هستند. برلین و پاریس نیز به عنوان دو متحد اروپایی واشنگتن از اصلی ترین اهداف جاسوسی آمریکا در اروپا بوده اند. شنود مکالمات تلفنی صدر اعظم آلمان توسط سازمان های امنیتی آمریکا خود نشان دهنده اوج فاجعه ای است که واشنگتن در قبال متحدان خود به بار آورده است. شهروندان آلمانی و فرانسوی که کشور خود را قدرت هایی سنتی و قوی در اروپا می دانند، از اینکه مقامات ارشد کشورشان تا این اندازه از سوی مقامات امنیتی آمریکا تحت کنترل بوده اند، احساس حقارت می کنند. این در حالی‌است که طی سال های اخیر بارها مسئله جاسوسی سفارتخانه های آمریکا در کشورهایی مانند سوئد، نروژ، دانمارک و ... به اثبات رسید، اما بنا به هر دلیلی سازمان های امنیتی آمریکا و اروپا سعی کردند مانع از افشای جزئیات بیشتر در خصوص آن شوند. هم اکنون دامنه جاسوسی های آمریکا در اروپا به اندازه ای گسترده شده است که حتی اصلی ترین شرکای امنیتی آمریکا نیز قدرت لاپوشانی یا تحریف آن را از دست داده اند. با گذشت 34 سال از تسخیر سفارت آمریکا در تهران اثبات شده است که اطلاق نام "لانه جاسوسی" به سفارتخانه های آمریکا در سرتاسر جهان نه تنها مسئله ای انتزاعی نیست، بلکه حقیقتی است که همه دنیا آن را پذیرفته اند. اسنودن از صدر اعظم آلمان خواسته است تا نوعی ائتلاف ضد جاسوسی را در برابر ایالات متحده ایجاد کند. ایجاد این ائتلاف ضد امنیتی می تواند گردش اطلاعات میان آمریکا و اروپا را مختل کند. با توجه به نقش مرکل در معادلات سیاسی و اقتصادی اروپا، وی قدرت شکل دهی این ائتلاف را به صورت بالقوه داراست. با این وجود مرکل به سبب روابط نزدیکی که با واشنگتن داشته است، از این اقدام اجتناب کرده است. اسنودن معتقد است که هم اکنون متعاقب افشاگری های صورت گرفته علیه فعالیت های جاسوسی آمریکا از اروپا، زمینه مناسبی برای شکل دادن به ائتلاف امنیتی اروپا علیه آمریکا به وجود آمده است. این خود بدترین خبر ممکن برای واشنگتن و نهادهای امنیتی آمریکا محسوب می شود. با توجه به اینکه کشورهایی مانند فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، چین، برزیل و مکزیک نیز قربانی این جاسوسی گسترده بوده اند، شکل دهی این ائتلاف امنیتی علیه آمریکا چندان سخت نخواهد بود. قربانی شدن کاخ الیزه و انفعال سیاستمداران آن: فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه بدترین روزهای خود را در کاخ الیزه سپری می کند. حزب حاکم سوسیالیست هم اکنون به سبب عدم مقابله با جاسوسی ایالات متحده آمریکا در فرانسه مورد عتاب شهروندان فرار گرفته است. افشای جاسوسی گسترده سایبری ایالات متحده از 70 میلیون شهروندان فرانسوی به موضوعی داغ در اروپا تبدیل شده است. افشاگری اخیر نشریه لوموند سبب شده است تا مقامات آمریکایی به ناچار در صدد پاسخگویی نسبت به جاسوسی خود در فرانسه برآیند. اولاند هنوز در شوک ناشی از افشای جاسوسی سایبری آمریکا از شهروندان فرانسوی است؛ شوک سختی که هنوز مقامات کاخ الیزه از آن خارج نشده اند و در عین حال منفعل تر از آن هستند که کاری بکنند. مقامات آمریکایی نسبت به مسئله جاسوسی سایبری از شهروندان فرانسوی واکنشی معنادار نشان داده اند. آنها در عین تایید کلیات این جاسوسی و طبیعی جلوه دادن آن، منکر جاسوسی سایبری از 70 میلیون شهروندان فرانسوی شده اند. مروری بر اظهارات جیمز کلاپر، مدیر اطلاعات ملی آمریکا این رویکرد دوگانه و مبهم را مورد تایید قرار می دهد: «گزارش‌های اخیر منتشر شده توسط روزنامه فرانسوی لوموند حاوی اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده‌ای درباره فعالیت‌های اطلاعات خارجی آمریکا است. این اتهام که آژانس امنیت ملی آمریکا 70 میلیون تماس تلفنی شهروندان فرانسوی را شنود کرده، اشتباه است. با این حال آمریکا اطلاعاتی را از تمامی کشورها جمع‌آوری می‌کند.» ایالات متحده آمریکا عملا جاسوسی خود از شهروندان فرانسوی را انکار یا کتمان نکرده است. جیمز کلاپر و دیگر مقامات آمریکایی عملا نمی توانند شواهد و مستندات مربوط به جاسوسی سایبری و تلفنی خود از کشورهای اروپایی را کتمان کنند. به نظر می رسد فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه نیز چنین رویکردی را در قبال افشاگری اخیر نشریه لوموند دنبال می کند. بدون شک ادامه این رویکرد از سوی دولت اولاند منجر به کاهش بیشتر محبوبیت رئیس جمهور و نخست وزیر فرانسه خواهد شد. شهروندان فرانسوی در انتظار برخورد قاطعانه اولاند با مسئله جاسوسی سایبری آمریکا هستند. با این وجود اولاند نیز مانند مرکل و کامرون در خصوص پیگیری این پرونده جنجالی محدودیت هایی دارد؛ محدودیت هایی که در مقابل گسترش دامنه اعتراضات شهروندان فرانسوی روزی بر ملا خواهد شد. برانگیختگی افکار عمومی اروپا در خصوص جاسوسی آمریکا می تواند نتیجه عینی ادامه افشاگری های اسنودن باشد. از این رو برخی مقامات اروپایی نیز در صدد مهار بازی اسنودن و جلوگیری از افشای اطلاعات بیشتر در این خصوص هستند. بی دلیل نبود که چندی پیش دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس دستور حمله به دفتر روزنامه گاردین و سرقت کامپیوتر حاوی اسناد اسنودن را صادر کرد! پرونده هایی مفتوح در سراسر دنیا: جاسوسی ایالات متحده آمریکا از کشورهای اروپایی بسیار گسترده تر از حد تصور است. طی سال های 2009 و 2010 میلادی اسناد تکان دهنده ای در خصوص جاسوسی سفارتخانه های آمریکا در کشورهای اسکاندیناوی منتشر شد؛ اسنادی که نشان می داد سفرای مستقر در این سفارتخانه ها عملا به مامورانی اطلاعاتی جهت تنظیم ورود و خروج عوامل سازمان سیا به کشورهای سوئد، نروژ و دانمارک تبدیل شده اند. ماه نوامبر سال 2010 میلادی، زمان پرده برداری از فعالیت های جاسوسی ایالات متحده آمریکا در اسکاندیناوی بود. در این ماه مقامات امنیتی دانمارک، نروژ و سوئد هر سه اعلام کردند که سفارت ایالات متحده آمریکا به بهانه حفاظت از سفارتخانه خود، فعالیت های جاسوسی محرمانه و خارج از توافقی را صورت داده است. سفارت آمریکا در استکهلم از سال 2000 به طور مخفیانه به عملیات جاسوسی پرداخته است. پس از این اظهار نظر اولیه پارلمان سوئد، کمیته ای جهت رسیدگی به این پرونده تشکیل داد. اما بنا بر اذعان مقامات سوئدی، در نهایت شاهد شانه خالی کردن مقامات امنیتی در این خصوص بودیم. به عبارت بهتر، دستگاههای امنیتی سوئد علاقه‌ای نسبت به پیگیری این پرونده مهم نداشتند. افکار عمومی دو کشور نروژ و دانمارک نیز، به عنوان دو کشور اروپایی دیگر که فعالیت‌های جاسوسی سفارتخانه آمریکا در آنها نیز محرز شده است، نیز با شدتی بیشتر خواستار پاسخگویی دولت‌هایشان نسبت به این موضوع خواهند شد. تا زمانی که دستگاههای امنیتی سوئد حاضر نشوند در خصوص جاسوسی سفارت آمریکا در استکهلم افشا گری کنند، عملا این پرونده به صورتی بسته و مهر و موم شده باقی خواهد ماند. آیا دولت و دستگاه امنیتی سوئد و دانمارک و نروژ همچنان مانع از افشای حقایق مربوط به جاسوسی سفارت آمریکا در خاک کشور خود می شوند؟ به راستی این مخفی کاری می تواند چه زمانی ادامه داشته باشد؟ حتی دستگاههای امنیتی سوئد با سفیر جاسوس آمریکا در این کشور همکاری کردند تا به بهانه کمک به ستاد انتخاباتی اوباما ( در رقابت های سال 2012 میلادی) خاک این کشور را ترک کند. زمانی که "ماتیو برزون" استکهلم را به مقصد ایالات متحده آمریکا ترک کرد و به عنوان مسئول خزانه داری و مالی ستاد انتخاباتی باراک اوباما در سال 2012 مشغول به کار شد، روزنامه سوئدی «سونسکا داگ بلادت» دست به یک افشاگری بی سابقه در خصوص فعالیت های جاسوسی ایالات متحده در خاک سوئد زد. برخی منابع موثق امنیتی در سازمان اطلاعاتی سوئد به این روزنامه اطلاع دادند که در سال 2009 میلادی، دو تبعه آمریکایی وارد سوئد شده اند و بازرسی و تحقیقی غیر قانونی را در خصوص مظنونان تروریستی در این کشور اروپایی صورت داده اند. نکته قابل تامل اینکه در کشو��های فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، مکزیک، چین، برزیل و... نیز سفارتخانه های آمریکا حکم کانون جمع آوری اطلاعات و اسناد حاصله از جاسوسی عوامل سازمان سیا را داشته اند. در چنین شرایطی آیا نامی گویا تر از "لانه جاسوسی" برای سفارتخانه های آمریکا در جهان متصور است؟ تمسخر متحدان آمریکا توسط کاخ سفید: مقامات آمریکایی در برهه فعلی با موضع گیری های ضد و نقیض خود در خصوص جاسوسی در خاک اروپا عملا به تمسخر متحدان خود پرداخته اند. لازم به ذکر است که منابع آمریکایی نه تنها از اقدامات وقیحانه مربوط به جاسوسی خود عذرخواهی نمی کنند، بلکه در صدد تداوم این اقدامات هستند! طرح جدید ارائه شده توسط مقامات امنیتی و سیاسی آمریکا نه تنها جمع‌آوری اطلاعات از میلیون‌ها تماس تلفنی مردم آمریکا و سراسر جهان را تأیید می کند، بلکه به آژانس امنیت ملی این کشور اجازه می‌دهد تا اطلاعات گسترده ایمیل‌ها را نیز جاسوسی کند. این طرح برای اصلاح قانون جاسوسی اطلاعات خارجی که در کمیته اطلاعات سنا توانست حمایت‌هایی را به دست آورد، محدودیت‌‌هایی را که یک دادگاه ویژه بر استفاده آژانس امنیت ملی آمریکا از بایگانی‌ها قرار داده بود، لحاظ می‌کند. بر اساس این گزارش، اگر طرح تقویت «FISA» به قانون تبدیل شود، قدرت آژانس امنیت ملی برای نفوذ و رخنه و کشت اطلاعات مربوط به تماس‌های تلفنی و ایمیلی میلیون‌ها آمریکایی را افزایش می‌دهد. موضع گیری جان کری وزیر امور خارجه آمریکا نیز در این خصوص جالب توجه است! در بحبوحه اختلاف امریکا و اروپا بر سر جاسوسی، جان کری اعتراف کرده است که در برخی موارد در این جاسوسی زیاده روی شده است! کری از طریق یک ارتباط ویدیویی خطاب به کنفرانسی در لندن اعلام کرده است: «من به شما اطمینان می دهم که در این فرآیند افراد بی گناه مورد سوء استفاده قرار نگرفته اند، بلکه سعی شده است اطلاعاتی جمع آوری شود. و البته در برخی موارد زیاده روی نامتناسب شده است! رئیس جمهوری ما، مصمم است تلاش خود را برای شفاف سازی به کار گیرد و برای مردم قضیه را روشن کند و هم اینک در حال انجام یک بازنگری کلی که هیچکس احساس نمی کند مورد سوء استفاده قرار گرفته است. در برخی موارد، من در مقابل شما تصدیق می کنم که برخی از این اقدامات زیاده از حد بوده است و رئیس جمهوری نیز همین نظر را دارد و ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که در آینده چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد.» این موضع گیری کری به معنای تایید جاسوسی آمریکا در سرتاسر دنیا از یک سو و تمسخر متحدان امنیتی و سیاسی واشنگتن از سوی دیگر است. در هر حال اگر در سال 1358 ، جوانان پرشور و انقلابی کشورمان نام "لانه جاسوسی" را بر سفارت آمریکا در تهران نهاده اند، هم اکنون شاهد افزایش شواهد و مستندات اثبات کننده این نام گذاری در سرتاسر دنیا هستیم. بر این اساس اعتراضات جهانی به جاسوسی آمریکائی ها گسترش یافته و بیش از گذشته مردم دنیا نسبت به ماهیت واقعی آمریکا آگاه شده اند؛ آگاهی که در سایه توجه آن ها به فریادهای «مرگ بر آمریکا» در ایران، افزایش خواهد یافت./