سرويس خارجي: چند روز پيش، بغداد تا آستانه سقوط پيش رفت، اما نه از طريق داعش و گروه هاي تروريستي، بلکه با ايجاد يک موج سنگين رسانه اي که آمريکايي ها آن را کليد زدند و هدايت کردند. البته از مدت‌ها قبل افزايش تحرکات داعش در الانبار موضوع بحث هاي رسانه اي بود، اما روند تحولات در عرصه ميدان نبرد، تغييرات چنداني نداشت.
موج رسانه اي اخير با اظهارات مقامات آمريکايي شروع شد که از يک ماه پيش به اين سو ، از داعش يک غول از چراغ جادو خارج شده ساختند، به‌طوري که طول زمان جنگ با داعش و مهار آن را طولاني عنوان و بعضا از يک سال تا 30 سال براي آن زمان تعيين کردند.
دراين جنگ رسانه اي هيلاري کلينتون، چاک هيگل و بسياري ديگر از مقامات آمريکايي مشارکت داشتند از جمله اوباما که از نبردي طولاني مدت با داعش سخن گفت، اما اوج داستان زماني رخ داد که ژنرال دمپسي،رئيس ستاد مشترک ارتش آمريکا ادعا کرد بالگردهاي جنگي اين کشور يک حمله در حوالي فرودگاه بغداد را دفع کرده اند و نبرد در اطراف فرودگاه بين المللي بغداد جريان دارد. شايد بتوان گفت که خبر ساندي تلگراف انگليس، به نقل از يک منبع امنيتي عراقي، تاثير سنگيني بر فضا داشت، به طوري که خبر داد، داعش به دروازه هاي بغداد رسيده است. اين خبر اگرچه در رسانه هاي عراقي و منطقه بازتاب گسترده‌اي داشت، اما در افکار عمومي عراقي ها بويژه اهالي بغداد هيچ تاثيري نداشت و مانند هميشه آن را جدي نگرفته و يک تحرک رسانه اي به نفع داعش دانستند.
بسياري از رسانه هاي بين المللي نيز به اين اخبار دامن زدند و اسکاي نيوز ادعا کرد که داعش در آستانه دروازه هاي بغداد است و مردم در حال فرار هستند. اين خبرگزاري کمي سيرداغ آش پخته شده را زياد کرد و گفت دربغداد خيابان هاي منتهي به منطقه سبز مسدود شده و نيروهاي نظامي در شهر مستقر شده اند .فرداي آن روز اما اين موج رسانه اي گويا کار خودش را کرده بود، بويژه آنکه جنگ رواني داعش نيز آن را همراهي مي کرد. آنها شايعه کرده بودند که به‌زودي وارد بغداد مي شوند.
شايعات داعش و موج رسانه اي بين المللي،منطقه اي، تقريبا کارساز شده‌بود و خيلي ها در شبکه هاي ماهواره اي و اينترنت، دچار التهاب و دلهره شدند. زنگ مي زدند تا خبر بگيرند که واقعا چه خبر است؟ در شهري که نه صداي گلوله اي از دوردست ها شنيده مي شود و نه اوضاع آن نسبت به يک هفته قبل تغييري کرده، چه شده که اينگونه خبر مي دهند.
اين موج رسانه اي، حتي رسانه هاي مقاومت را نيز فريب داد به‌طوري که برخي از شبکه ها اخبار شبکه هاي بين المللي را بازتاب مي دادند، درحالي که حتي به نمايندگان خود در بغداد اعتماد نمي کردند. اين موج رسانه اي پس از سه روز فروکش کرد و انگار اصلا اتفاقي نيفتاده است. هيچکس هم از اين رسانه ها نپرسيد که آن نيروي عظيمي که سيل آسا در راه بغداد بود چه شد؟ کجا رفت؟
حالا دو سه روزي است که شبکه هاي عراقي، سرگرم تهيه گزارش هاي مستقيم و شهري هستند تا نشان دهند همه آن گزارش ها و جريان سازي يک دروغ بزرگ بود.
دوربين ها از همان روز اول به فرودگاه بغداد رفتند و از نشست و برخاست هواپيماها، تردد مسافران و گيت هاي باز گزارش گرفتند و به سطح خيابان ها رفتند تا بگويند خبري نيست، همه اتفاقات يک جنگ رواني بود.
طي چند روز گذشته ، دوربين هاي تلويزيوني همچنان در ابوغريب و عامريه گشت مي زنند تا با پخش تصاوير زنده، بگويند زندگي جريان دارد و هيچ اتفاقي نيفتاده و از همه مهمتر اينکه اثري از حضور داعش در اين مناطق نيست.فرمانده پليس ابوغريب زير تابلو قرارگاه پليس اين شهر ايستاد و دوربين در حالي که او براي مخاطبان از امنيت مي گويد، دائم مي چرخيد تا خيابان ها را از زواياي مختلف نشان دهد.در اين مناطق هيچ اثري از درگيري مسلحانه ديده نمي شود و مردم در تردد هستند و مغازه ها باز است.
قدرت و سنگيني اين موج رسانه اي به‌حدي بود که برخي اهالي مناطقي که در گزارش ها ادعا شده بود ، داعش در آن نقاط در حال پيشروي و نبرد است، مي گويند، داشتيم باور مي کرديم.يک شهروند در حومه بغداد، به رسانه ها گفت: وقتي حجم خبرها را در اينترنت ديدم ، احساس کردم همين حالا پشت درخانه ما هستند. پس به خيابان رفتم تا ببينم خبري است؟
مي گويند در موصل هم همين اتفاق افتاد. از چند روز پيش شايعه شد که داعش با دهها هزار نفر در راه است و فرماندهان گريخته اند و ... و چنان شد که وقتي داعش وارد موصل شد، هيچ نيرويي براي مقاومت وجود نداشت .
حالا خيلي ها معتقدند که سقوط موصل هم کار خود آمريکايي ها بوده است، چرا که اين بار در ماجراي بغداد، همه چيز روشن و معلوم شد که آمريکايي ها به آب و آتش مي زنند تا دوباره نظاميان خود را به عراق برگردانند. يک کارشناس امنيتي در اين زمينه گفت: ماجراي هفته گذشته کار خود آمريکايي ها بود و مي خواستند ورود نظاميانشان به عراق را توجيه کنند .
به عقيده بسياري از کارشناسان و تحليلگران در عراق، آمريکايي ها براي بازگشت دوباره به عراق از يک سو بايد ايجاد رعب در دل عراقي ها کرده و آنها را مجاب کنند بدون نظاميان آمريکايي قادر به دفاع از خود نيستند و از يک سو فضا را در افکار عمومي جهان و آمريکا آماده نمايند. بنابراين آمريکايي ها با ارتش رسانه اي خود بويژه در منطقه دست به کار شدند؛ العربيه، الجزيره، الحدث، اسکاي نيوز و برخي رسانه هاي ضد حکومتي عراق، چنان آتش رسانه اي به پا کردند که دنيا آماده شنيدن يک خبر شوک آور شده بود.
جريان رسانه اي هفته گذشته براي سقوط بغداد، فارغ از نتايج و پيامدهاي آن، قدرت رسانه را به نمايش گذاشت و نشان داد ارتش رسانه اي آمريکا، چگونه در خدمت اهداف و برنامه هاي استکباري اين کشور است .البته اين نقشه و طراحي نگرفت، چرا؟ براي اينکه عراقي ها تجربه موصل را داشتند و اين بار بازي نخوردند. اين بار نيروهاي مردمي عراق اعم از سازمان بدر، کتائب حزب الله ، عصائب اهل الحق، سراياالسلام و نيز عشاير اهل سنت در سراسر مناطقي که مي تواند مورد تهديد داعش باشد، در کنار ارتش ايستاده اند و مردم هم خيالشان راحت بود و ارتش پشتوانه محکمي داشت.
بنابراين کسي در برابر اين جريان رسانه اي زانو نزد. اين گروه‌ها و جريان ها که به‌طورعملي در مناطق تحت کنترل داعش سرگرم نبرد هستند، با آگاهي از اين نيت آمريکايي ها اعلام کرده اند که به هيچ عنوان حضور دوباره نيروهاي نظامي آمريکا در عراق را نمي پذيرند و آماده جنگ در دو جبهه ، از يک سو با داعش و از سوي ديگر با آمريکايي ها هستند.
حوادث اخير در عرصه رسانه را مي توان بزرگترين جنگ رسانه اي سال‌هاي اخير دانست که از يک سو داعش با شايعه و آمريکايي ها با اهرم رسانه توانستند يک باور وهم آلود را به تمامي رسانه هاي جهان و حتي رسانه هاي محور مقاومت تحميل کنند، اما حضور مردم و نيروهاي مقاومت مردمي در صحنه بحران عراق آن را خنثي کرد.
از طرفي،رسانه هاي عراقي از ورود 200 کارشناس نظامي آمريکايي به پايگاه اسپايکر در شمال تکريت در استان صلاح الدين خبر دادند؛ موضوعي که دقيقا يک روز بعد از جنجال رسانه اي غربي - عربي ، مبني بر حمله داعش به بغداد، در رسانه ها منعکس شد. اکنون خبرهاي ضد و نقيضي درباره ورود نظاميان آمريکايي به خاک عراق منتشر مي شود. دولت عراق اين اخبار و گزارش ها را رد و اعلام کرده که عراق نياز به اعزام نيروهاي زميني خارجي براي جنگ با داعش ندارد.
با اين‌حال، برخي رسانه ها از جمله مرکز خبري شبکه اطلاع رساني عراق، از قول منابع خود نوشته اند که نيروهاي آمريکايي که وارد اسپايکر شده اند، فقط مستشار نظامي بوده و هيچ پياده نظامي همراه آنان نيست. گويا يک گروه از کارشناسان نظامي اسپانيايي نيز همراه نظاميان آمريکايي وارد اسپايکر شده اند.
در مقابل، برخي ديگر از رسانه ها از جمله المدار ادعا کرده که نيروهاي آمريکايي و اسپانيايي با توافق غير علني دولت عراق وارد اسپايکر شده اند و کار پياده شدن اين نيروها از مدت‌ها قبل شروع شده و به تدريج به اين نيروها اضافه مي شوند.
اين گزارش ها درحالي منتشر شده که طي چند روز گذشته يک فضاي شديد امنيتي از سوي رسانه هاي غربي و عربي با هدايت مقام هاي آمريکايي و اروپايي به عراق تحميل شد.
اين فضا سازي که به گفته ناظران با هدف تضعيف روحيه نيروهاي مقاومت و ارتش عراق صورت گرفت، ابتدا از سوي ساندي تلگراف چاپ انگليس کليد زده شد که ادعا کرد ، 10 هزار جنگجوي داعش در دروازه هاي بغداد مستقر شده اند.
اوضاع بغداد به گونه اي تصوير شد که گويي نبردها به داخل پايتخت عراق کشيده شده است و بعد هم مقام هاي عراقي را مجبور ساخت تا براي اثبات اينکه اوضاع عادي است دست به‌کار شوند.يکي از فرماندهان عملياتي در منطقه حزام بغداد (کمربند بغداد) نيز گفت که هيچ اتفاقي نيفتاده و نيروهاي داعش دست‌کم 25 کيلومتر با فرودگاه فاصله دارند که قبلا از اين هم کمتر بوده است.اکنون بايد ديد ربط اين جنجال ها با ورود نظاميان آمريکايي، چيست؟
چرا مقام هاي آمريکايي، از هيلاري کلينتون تا چاک هيگل و دمپسي و پانتا و جو بايدن و دست آخر اوباما اين همه اصرار دارند که داعش را بيش از آنچه هست نشان دهند و دائم از طولاني بودن جنگ با آن سخن بگويند، آن هم از يک تا 30 سال! و سرانجام بگونه اي سخن بگويند که انگار بغداد از دست رفته است؟ !
بخش ترديد آميز ماجرا آنجاست که جنگ با داعش از هنگام ورود غربي ها و تشکيل ائتلاف آمريکايي، در عراق و سوريه، سخت تر شده و داعش تهاجمي تر شده است.
اين درحالي است که نيروهاي مردمي به کمک ارتش عراق توانسته بودند تا پيش از آن، داعش را متوقف کرده و از مناطق حساسي مانند بغداد و سامرا و بخش هاي مهمي از صلاح الدين و ديالي عقب برانند و حتي به کمک کردها شتافته و تهديد کردستان عراق را نيز خنثي کنند. ضربات وارده به داعش از سوي ائتلاف آمريکايي نيز از سوي همه تحليلگران و آگاهان مسائل نظامي به داعش، سطحي و بي اثر بوده است. محافل امنيتي و سياسي عراق به اين ائتلاف خوشبين نيستند، چرا که برخي اعضاي منطقه اي آن در شکل گيري و تقويت گروه‌هاي تروريستي از جمله داعش نقش داشته و همچنان از اين گروه‌ها حمايت مي کنند.
به عقيده بسياري از کارشناسان،وقتي اين پازل ها کنار هم چيده مي شوند، بوي يک توطئه در عراق بلند مي شود. واقعيت آن است که پيچيدگي معادلات و رفتارهاي جامعه بين المللي، اعتماد عراقي ها را نسبت به نيات آمريکا و متحدانش از بين برده است.
بسياري از عراقي ها، متعجب هستند که داعش مگر چقدر نيرو دارد که از سوريه تا عراق و لبنان اين همه مي تازد؟ از کجا و توسط چه کساني تامين مي شود که مي تواند همزمان در کوباني سوريه و نيز الانبار عراق حالت تهاجمي داشته باشد و مگر چه به‌دست آورده که دولت هاي قدرتمند جهان در برابرش اظهار عجز مي کنند؟ دمپسي همين هفته فاش ساخته که داعش تجهيزات مدرن الکترونيکي براي اختفا در اختيار دارد، اينها را از کجا دريافت کرده است؟جنجال اين هفته با چه هدفي به پا شد؟ آيا بايد باور کرد که آمريکايي ها براي بازگشت دوباره نظامي به عراق، تصميم داشتند داعش را وارد بغداد کنند؟
شايد گذشت زمان به خيلي از اين پرسش ها پاسخ دهد، اما با اين حال، اهالي بغداد در طول چند روز اخير جنجال اخير عليه شهرشان، هيچ نگران نشدند، چرا که مي گويند، با جنگ و عمليات رواني دشمن به خوبي آشنا هستند؛ آنها مي خواستند با همان شيوه، بلايي را که سر موصل آوردند، در بغداد تکرار کنند.
بغداد در تمام اين مدت از حالت عادي خارج نشده و زندگي طبيعي جريان داشته و دارد. ترافيک مانند هر روزه هست و پست هاي ايست و بازرسي نيز کار خود را مي کنند و تدابير امنيتي جديدي بر اين شهر اعمال نشده است.اهالي بغداد با خيال راحت در خيابان ها تردد مي کنند و مي گويند، بغداد صدها هزار رزمنده آماده دارد. ادامه دارد...