پایگاه بصیرت، محمود دولت‌آبادی نویسنده چپ‌نمای آمریکایی سال‌های آغازین انقلاب و محمدمهدی بهکیش نویسنده مدافع سرمایه‌داری درباره چرایی گرایش نویسندگان ایرانی به سوسیالیسم در شماره روز گذشته روزنامه دنیای اقتصاد به مباحثه پرداختند. در این مباحثه، دولت‌آبادی در برابر بهکیش دست‌ها را به نشانه تسلیم بالا برد و پذیرفت که نظام سوسیالیستی ادعایی او و رفقای چپ‌گرایش، نتیجه‌ای جز زیر پا گذاشتن حرمت انسان‌ها نداشته است، به طوری که در طول این بحث به طور پی در پی به تأیید سخنان مدافع سرمایه‌داری می‌پرداخت.
محمود دولت‌آبادی همچنین پس از سال‌ها ادعای عدالت‌خواهی بالاخره زبان به اعتراف گشود که اساسا به چیزی به نام عدالت، اعتقادی ندارد. او در این مباحثه بارها تصریح کرد: «اصلا من چیزی به نام عدالت نمی‌شناسم»، «عدالت کدام است؟»، «عدالت جز سوءتفاهم بیش نیست» و ... وی همچنین به حمایت خود از رفرم آمریکایی اصلاحات ارضی شاه اعتراف کرد.
اما نکته قابل تأمل در مباحثه دولت‌آبادی و بهکیش در عقب‌ماندگی فکری شبه روشنفکران است. در حالی که اغلب روشنفکران جهان از پایان سرمایه‌داری و به بن‌بست رسیدن این نوع سیستم صحبت می‌کنند، شبه‌روشنفکران ما در حمایت از سرمایه‌داری سینه چاک کرده‌اند! آن هم در دورانی که سرمایه‌داری برای حفظ حیات خود، چاره‌ای جز جنگ‌افروزی و پناه بردن به تروریسم ندارد!