پایگاه بصیرت،مهدي سعیدي/قرار گرفتن در آستانه سی‌وهفتمین دهه فجر انقلاب اسلامی، بار دیگر ضرورت بازخوانی آرمان‌ها و اهداف نهضت بزرگ ملت ایران را فراهم آورده است. به‌نظر می‌رسد اگر قرار باشد در صدر مطالبات و خواسته‌های مردم که آنان را به قیام علیه نظام پهلوی واداشت اهدافی را در نظر بگیریم، یکی از مهم‌ترین آن‌ها، مبارزه با فسادی است که تمام نظام سیاسی آن روزگار را آلوده کرده بود. انواع و اقسام مفاسد همچون فساد سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و فرهنگی و... در سطوح مختلف رژیم پهلوی آنچنان رسوخ کرده بود که تجلیات عینی آن برای همه توده‌های ملت قابل مشاهده بود. این فساد، هم ریشه در ساختار داشت و هم در کارگزاران فاسدی که در فقدان شایسته‌سالاری، اداره کشور را به دست گرفته بودند و در این وضعیت بود که دمل چرکین فساد نیازمند جراحی بزرگی بود که این کار در بهمن‌ماه سال 1357 با قیام گسترده ملت با رهبری طبیبی حاذق و آگاه به زمان، انجام شد و به تشکیل جمهوری اسلامی انجامید.در این مرحله هرچند کارگزاران فاسد کنار گذاشته شدند، اما تا ریشه‌کن شدن فساد از ساختارهای سیاسی کشور همچنان فاصله بود و هرچند در همان ابتدای کار، شاهد تغییرات اساسی در نهادهای سیاسی کشور نیز بودیم، اما ریشه‌های فساد، قوی‌تر از آن بود که به این سرعت خشکیده شود! و همین سبب شد پس از گذشت اندک زمانی که شور انقلابی فروکش کرد، بار دیگر ظرفیت‌هایی برای رشد فساد، به‌ویژه از نوع اقتصادی آن فراهم آید.متأسفانه تحولات اجتماعی و اقتصادی کشور پس از سال 1368 که همزمان با پایان جنگ و آغاز دوران سازندگی و پیشرفت کشور و رونق تجارت و فعالیت‌های اقتصادی بود، بستر مستعدی را برای رشد فساد فراهم آورد! و از آن روز تا به اکنون مسئله مبارزه با فساد، همچنان به مطالبه اول ملت و مسئولان و در رأس آن، رهبر معظم انقلاب اسلامی بدل شده است. این مهم تا بدانجاست که حکیم فرزانه انقلاب اسلامی در چهاردهمین سالگرد رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی، طی سخنرانی تاریخی می‌فرمایند: «هر كه می‌خواهد با دشمنان این ملت مبارزه‌ عملی كارآمد كند، با فساد مبارزه كند. ابزارهای دشمن در درون كشور و نظام ما عبارت است از فساد، تبعیض و فاصله‌ طبقاتی. ما باید با اینها مبارزه كنیم. این وظیفه‌ دولت و مجلس و قوه‌ قضائیه و همه‌ اركان نظام است به مردم خدمت كنند، با مفسد مماشات نكنند، فساد را در بدنه‌ دستگاه‌های حكومت به‌هیچ‌وجه نپذیرند و تحمّل نكنند؛ این بزرگ‌ترین خدمت است.» (14/3/1382)این روزها با تشکیل دادگاه و صدور حکم برای برخی چهره‌های سیاسی که به دلیل داشتن جرائم اقتصادی، محکوم شده‌اند، همه توجهات به موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی و عملکرد قوه قضائیه جلب شده است. طبیعی است که بار سنگین مبارزه با فساد بیش از همه، بر دوش قوه قضائیه سنگینی کند و مطالبات عدالتخواهانه در برخورد قاطعانه با مفسدان اقتصادی، دستگاه قضایی را در صدر توجهات قرار داده است. اما آنچه در این میان مهم است آن است که:اولاً؛ از قوه قضائیه انتظار آن است که با همه مفسدان اقتصادی فارغ از گرایش‌های سیاسی با قاطعیت برخورد کند، چرا که این مساوات، لازمه مبارزه با فساد و رمز اعتباربخشی و اعتمادسازی به عملکرد دستگاه قضایی است.ثانیاً؛ جریان مبارزه با فساد باید به مطالبه عمومی کشور بدل شود تا قوه قضائیه با پشتوانه این حمایت‌ها بتواند قاطعانه به جنگ باندهای فساد رود.ثالثاً؛ جریان‌های سیاسی کشور نباید با نگاه تقلیل‌گرایانه و جناحی‌گری به حاشیه‌سازی در بحث پرونده مبارزه با فساد بپردازند و دستگاه قضایی را در این مسیر با مشکلات مواجه سازند و تحت فشار قرار دهند.رابعاً؛ مبارزه با فساد نه‌تنها نباید به ایجاد اختلاف و دو دستگی‌ها در کشور بینجامد، بلکه برعکس، در یک فرهنگ سیاسی سالم، عدالتخواهی و فسادگریزی باید به محور همگرایی همه جریان‌های دلسوز کشور و هواداران منافع ملی بدل شود، از این رو، مناقشات چند روز گذشته و متهم ساختن رقبا از سوی جریان‌های سیاسی، رخداد ناصوابی است که باید از آن پرهیز شود.خامساً؛ مبارزه با فساد، افتخاری برای نظام اسلامی است که بیگانگان و ضدانقلاب تلاش دارند تا آن را به فرصتی برای سیاه‌نمایی و تضعیف جمهوری اسلامی بدل کنند. در این میان، وظیفه رسانه‌هاست تا با هدایت افکار عمومی، شگردهای تبلیغاتی دشمن را در این زمینه خنثی سازند.انقلاب اسلامی پس از چند دهه گذر از عمر پربرکت خود، به شجره طیبه‌ای بدل شده که در برابر آفت‌ها و توفان‌ها استوار شده و از بحران‌های مختلف به‌سلامت گذشته است و امروز نیز با حضور آگاهانه ملت در صحنه مبارزه با فساد و با قاطعیت مسئولان و تدبیر و راهنمایی رهبری خواهد توانست از این مرحله نیز سربلند بیرون آید. ان‌شاءالله