سایت بصیرت، گروه فرهنگی/ با بررسی فیلمهای سینمای ایران، می‌توان جریان فکری سینمای انقلاب را به سه دسته تقسیم کرد؛ 1- این گروه مشتمل بر افرادی است که سهوا یا عمدا همسو با دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی شده و با ساخت و تولید فیلمهایی با محتواهای خاص سعی می‌کنند تصویری نادرست و غلط از داخل کشور و مبانی اسلامی ارائه دهند. فیلمهایی با محتواهای غیراخلاقی، سیاه‌نمایی از اوضاع داخلی کشور، نبود اعتماد در جامعه، همجنس‌بازی، خیانتهای همسران به یکدیگر و... به پایه‌های اخلاقی و اسلامی ایران ضربه می‌زنند. معیار مقبولیت افرادی که عمدا با دشمن همسو شده‌اند، جشنواره‌های خارجی مانند جشنواره کن و اسکار است. و البته هرچه محتوای فیلم ساخته شده فضای داخل کشور را خراب، فاسد، ویران و بدتر ... نشان دهد بیشتر مورد تحسین آن جشنواره‌ها قرار می‌گیرد. به معنی دیگر هرچه کارگردان در ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران بهتر عمل کند در جشنواره های خارجی مقبول تر واقع می شود. این گروه با بزرگنمایی معضلات اجتماعی و تعمیم دادن آن به کل جامعه و یا دست آویز قرار دادن شعائر اسلامی و ضربه زدن به شعائر سعی می کنند علاوه بر ارائه تصویر نادرست از فضای کنونی کشور، در جشنواره‌های خارجی مورد تفقد قرار گیرند. عده دیگری که به صورت غیرعمد با دشمن همسو می‌شوند، افرادی هستند که با نیت اصلاح جامعه و نگاه انتقادی به معضلات اجتماعی سوژه‌هایی را انتخاب و شروع به تولید آن می‌کنند که نهایتا منجر به سیاه‌نمایی‌های گسترده در مورد جامعه می‌شود. نکته‌ای که در این میان مطرح است نوع بیان این معظلات است. هیچ کسی با نقد مخالف نیست اتفاقا در جای خود بسیار هم مناسب است. اما انتقاد با سیاه‌نمایی متفاوت است. این گروه باید به این نکته توجه کنند که هر معضلی در جامعه جایگاهی دارد و در صورت بزرگ نمایی و یا تعمیم دادن به کل جامعه، نه تنها کمکی به حل موضوع نکرده‌ایم بلکه برعکس در جهت تخریب جامعه گام برداشته‌ایم. 2- گروه دوم کسانی هستند که هیچ اهمیتی به محتوا نمی‌دهند و فقط یک چیز اهمیت دارد و آن فروش حداکثری است و برای فروش فیلمهای خود دست به هرکاری می‌زنند. استفاده از دروغ، لهو و لعب،‌ تمسخر قومیتها، حتی تمسخر اعتقادات،‌ شوخی‌های مبتذل سعی در جذب مخاطب دارند. حتی در مواردی با ساخت و جعل آمارهای غلط در مورد فروش فیلمهای خود سعی در جذب مخاطب دارند. برای این گروه ارزشی و غیر ارزشی اهمیتی ندارد. گاهی در قالب فیلمهای ارزشی، طنزهای سخیف، فیلم فارسی، مذهبی و... سعی می‌کنند فروش خود را بیشتر کنند. این افراد با ذبح هنر در برابر جیب خود فقط به گیشه نظر دارند و با عناوین جذابی مانند سرگرمی و ایجاد شادی کار خود را پیش می‌برند و منتقدان خود را مخالف شادی عنوان می‌کنند! 3- گروه سوم که سعی در اشاعه مسائل اسلامی و اعتقادی دارند و به نوعی پرچمداران نظام اسلامی هستند. این گروه که مع الاسف تعدادشان زیاد نیست با ساخت فیلمهایی در مورد روحانیت، سبک زندگی اسلامی، ژانر دفاع مقدس، مذمت ربا و... سعی در اشاعه فرهنگ ناب اسلامی و مبانی اعتقادی جمهوری اسلامی دارند. اما به دلیل غلبه گروه اول و دوم بر جامعه سینمایی کشور، این گروه و نوع فکر بسیار غریب و مظلوم واقع شده‌اند. و عرصه را برای افرادی که در این تیپ فکری فعالیت می‌کنند تنگ کرده است. گاهی به قدری عرصه برای این افراد تنگ می‌شود که حتی مسئولین سینمایی هیچ بهایی به این اشخاص نمی‌دهند و حتی در موارد کوچکترین حمایتی از این افراد نمی‌کنند. بطور مثال یکی از فیلمهایی که این اواخر در با این نوع نگاه ساخته شده فیلم شیار 143 بود. فیلمی ارزشی که تحسین بسیاری از افراد را برانگیخت. فیلمی که با نگاه متفاوت کارگردان بر دفاع مقدس ساخته شد. فیلمی که زندگی یک زن تراز اول دفاع مقدس را به نمایش گذاشت. این فیلم به قدری اثرگذار بود که حتی تحسین رهبری را در پی داشت. مقام معظم رهبری در دیدار با عوامل شیار 143، فیلم را فیلمی ارزشی و خوب ارزیابی کردند. با این اوصاف عده کثیری از دو گروه مذکور این فیلم را ضد جنگ و غیر ارزشی مطرح کردند و سعی کردند با سنگ‌اندازی‌های بسیار در مسیر ساخت و نمایش فیلم مشکل ایجاد کنند که البته تا حدودی موفق عمل کردند. تاثیر این افراد به قدری زیاد بود که در جشنواره با حضور این اثر مخالفت شد و سپس با پیگیری عوامل تولید موانع را برای حضور در جشنواره برطرف کردند. البته ناگفته نماند از سوی دیگر جز معدودی از نیروهای ارزشی که از این فیلم حمایت کردند، ‌مابقی افراد با عدم حمایت و بعضا با نقدهای سطحی خود بر تخریب این اثر کمک کردند. این فیلم نمونه‌ای از این جریان فکری بود که با بی‌مهری بسیاری از افراد و مسئولین مواجه شد و اگر کسی قصد داشته باشد در این جریان فکری قدم بردارد با برخورد تند مسئولین و مدیران و عوامل سینمایی روبرو می‌شود. برخورد تندی که با امثال خانم چرخنده و آثاری مانند شیار143 می‌شود. با این اوصاف نیاز است تا با ایجاد یک موج خودجوش مردمی علاوه بر حمایت از این جریان فکری و ایجاد انگیزه بیشتر برای عوامل فعال در این جریان، نگرش مدیران را به این جریان تغییر داده تا بلکه راه برای جریان فکری انقلاب اسلامی هموارتر شود. چنانچه امروز نیز حمایتها و استقبال مردم از این دست اقدامات چشمگیر بوده است و این به نوعی نشان از دوری بخشی از بدنه سینما با مردم دارد.