پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي/ حکومت ها علاوه بر ايجاد نظم و اجراي قانون در داخل، ‌حفاظت از مرزها و اتباع خود در برابر تهاجمات احتمالي خارجي، تلاش براي ايجاد بسترهاي لازم براي تأمين ماديات و مايحتاج روزمره مردمانشان و... در قبال پرورش فضيلت، رشد فضايل اخلاقي و به طور کلي، ايجاد بسترها و زمينه هاي لازم براي تربيت روحي و فکري شهروندان خود نيز مسئوليت دارند. نکته مهم در اين ارتباط اينست که در هر صورت وجود امنيت لازمه اساسي براي تأمين اين نيازها و خواسته ها محسوب مي شود. در واقع، اگر قرار است که زندگي افراد در ابعاد مادي و معنوي به شکوفايي هاي لازم برسد، مي بايست افراد در درجه اول از امنيت کافي براي انجام فعاليت هاي خود برخوردار باشند. امنيت نيز مفهومي مشکک و ذي مراتب است اما در يک نگاه کلي، امنيت در دو سطح سخت افزاري و نرم افزاري قابل بررسي است. منظور از امنيت در سطح اول اينست که ظاهر امور فاقد بهم ريختگي، داراي انسجام و در يک کلام داراي نظم ظاهري مطلوبي باشد. درست مانند دانه هاي شن يا ماسه که در کنار هم قرار گرفته باشند. در سطح دوم، امنيت وقتي برقرار است که نرم افزار دروني افراد و جامعه بازتوليد کننده امنيت باشد، ‌يعني افراد به نوعي متغيرهاي کنترل کننده دورني مجهز باشند که نسبت به امنيت خود و اطرافيان و جامعه شان احساس تعهد و مسئوليت بکنند و نه تنها خود ناقض اين امنيت نباشند، بلکه نسبت به خاطيان و برهم زنندگان اين امنيت نيز واکنش نشان دهند. اين نوع از امنيت، اگرچه به وضح قابل مشاهده نيست اما ريشه و اساس امنيت سخت افزاري محسوب مي شود و بدون اين، امنيت در بعد سخت افزاري براحتي تأمين و پابرجا نمي ماند. در مثال دانه هاي شن و ماسه که گفته شد، اگر چه قرار گرفتن آنها در کنار همديگر مي تواند واجد نوعي نظم و انسجام باشد، اما از شن و ماسه هايي که بدان نحو در کنار يکديگر قرار گرفته اند نمي توان در ساختمان سازي استفاده کرد، بلکه براي استفاده از آن شن و ماسه ها به يک سيمان مرغوب لازم است که هم بتواند آن دانه ها را کنار هم نگه دارد و هم بتواند در دوام و پايداري سازه اي که ايجاد مي شود نقش مؤثري ايفا کند. امنيت در بعد نرم افزاري به مثابه همين سيمان مي ماند که علاوه بر اينکه لازمه مؤثر بودن امنيت سخت افزاري است، شرط پايداري آن نيز محسوب مي شود. احساس امنيت رواني و اساسا اينکه آدمي احساس کند که محيط جامعه و زندگيش داراي امکانات لازم براي تأمين نيازها و دستيابي به شکوفايي هاي مادي و معنوي است و به عبارت دقيق تر، محيط به گونه اي است که نه تنها در تضاد با آرمان ها و ارزش هاي فرد قرار ندارد،‌ بلکه تقويت کننده و ترويج دهنده ارزش هاي وي نيز مي باشد، از جمله موارد امنيت نرم افزاري محسوب مي شود. وجود اين امنيت سبب مي شود افراد در بروز استعدادها و توانايي هاي خود چندان با چالش مواجه نباشند. در واقع، چون واقعيت هاي محيطي با چارچوب هاي ارزشي افراد در تطابق نسبي خواهند بود، افراد از بيراهه رفتن و غفلت از گوهرهاي وجودي خود کمتر غافل مي مانند. از اين رو، عليرغم اهميت فيزيکي و سخت افزاري و نقش بي بديل آن، آنچه مي تواند در مصون ماندن ساحت هاي مادي و معنوي زندگي بشر مؤثر باشد، امنيت نرم افزاري از جمله امنيت رواني است،‌ زيرا بعضا در برخي جوامع شاهد قتل، دزدي و... نيستيم اما در زيرپوست جامعه اقداماتي صورت مي گيرد يا اينکه فضاي عمومي جامعه به گونه اي است که چندان سنخيتي با امنيت رواني افراد ندارد. از اين رو، در کنار امنيت فيزيکي و حتي مهمتر و فراتر از آن، بحث امنيت رواني مطرح است. مقام معظم رهبري در اين خصوص در ديدار فرماندهان نيروي انتظامي در اهميت اين مقوله فرمودند: «اين يکي از شُعب امنيت است که تعرّض جسمي به انسان نشود امّا در کنار اين، امنيت هاي رقيق‌تر از لحاظ رؤيت و مشاهده امّا گاهي بمراتب خطرناک‌تر وجود دارد. فرض کنيد ناامني‌اي که ناشي است از ترويج موادّ مخدّر؛ اگر چنانچه محيط گردشگاه ما، محيط بوستان ما، محيط خيابان ما، محيط مدرسه‌ي ما جوري باشد که آن کسي که وارد آنجا مي شود در مقابل ترويج موادّ مخدّر ايمني نداشته باشند، اين ناامني ناامني خيلي خطرناکي است. اگر فرض بفرماييد جوان هاي ما در مقابل کشاندن به سمت فحشا و منکرات، ايمني نداشته باشند، اين ناامني بزرگي است. شما لابد اطّلاع داريد، ما هم گزارشهايي داريم که افرادي با خرج پول و با الهام از مراکز دستوردهنده، سعي‌شان اين است که جوانهاي ما را در محافل شبانه در جاهاي گوناگون به سمت فحشا و به سمت منکرات بکشانند! اين غير از اين است که حالا يک جواني يک حرکت غلط غير شرعي انجام ميدهد؛ نه، اين کشاندن جوانها به سمت منکرات ناامني است.»