سایت بصیرت، گروه فرهنگی/ اساسا «عالم از کار و کارگر تشکیل شده است ... اگر واقع بینى باشد، کار و کارگر در تمام عوالم ما قبل طبیعت و عالم طبیعت و عوالم ما بعد الطبیعه، کار و کارگر همه جاست و تمام موجودات عالم، چه موجودات قبل از طبیعت باشد و چه موجودات طبیعى باشد و چه موجودات بعد از طبیعت، همه از کارگر پیدا شده است، و کارْ نظیر «وجود» است که در همه شئون عالم دخالت دارد. عالم موجود شده است از فعالیت خدا، اجزاى عالم موجود شده است از فعالیت­هایى که بعضِ موجودات دارند ...»(صحیفه امام، ج 7، ص 171)در مکتب حیات­بخش، نجات­بخش و روحانی اسلام به رابطه کار و کارگر هم یک نگاه اعتباری شده است که از آن در فقه و حقوق بحث می ­شود و هم یک «نگاه هستی­ شناسانه». آن بزرگی که (حضرت امام(ره)) از دریچه هستی­ شناسی به رابطه کار و کارگر نظر انداخته به زیبایی دریافته است که: «... اداره امور این زمین به دست کارگران است و دست اینهاست که اداره مى‏ کند و زنده مى‏ کند این عالم را، زنده مى‏ کند کشور را ...» (همان، ص 174) بنابراین از کارگران به «مدیران جامعه انسانیت» تعبیر کرده است و آنان را شایسته «احترام زیاد» و در عین حال عهده ­دار «مسئولیت زیاد» دانسته است: «هر کس بیشتر در عالم احترام دارد، پیش خداى تبارک و تعالى‏ احترام دارد و بیشتر منشأ اثر است، مسئولیت او بیشتر است. کارگران ما، چه طبقه دهقان و چه طبقه کارگران سایر کارخانه ‏ها و سایر جاها، تمام اعمالى که، تمام چیزهایى که در کشور هست، برکاتى که در کشور هست مرهون وجود آنهاست و لهذا آنها بر همه مقدمند. لکن چیزهایى که به عهده آنهاست، مسئولیت­هایى که به عهده آنهاست از همه مسئولیت­ها بالاتر است.» (همان، ص 174) پرسش: برای همگان روشن است که امام امت(ره) اهل تعارف و شعار نبوده و در تمجیدها و تشویق­ها، در توبیخها و تنبیه­ها، در استخدام تعابیر و الفاظ نهایت دقت و عدالت را به خرج می­ داد. این مسئولیتی که آن را به طبقه کارگر گوشزد می ­نماید، چگونه مسئولیتی است که آن را از همه مسئولیت­ها بالاتر می ­داند؟ پاسخ: طبیعی است که رونق کار است که به یک ملت نشاط و پویایی می­ بخشد، عامل رشد کشور می­ شود و موجبات هدم استبداد و استعمار خانمان­سوز و برقراری حکومت عدل اسلامی را فراهم می­ آورد و بالعکس. بنابراین نقش «کار و کارگر» در «رشد و انحطاط» یک کشور نقش مهم و غیرقابل انکاری است. از همین جاست که امام بزرگوار، آن پیر بصیر و حکیم، آن اسلام­شناس جامع می ­فرماید: «اگر [در این مسئولیت] کوشش کنید و چرخ­هاى مملکت را به راه بیندازید، شما پیش خداى تبارک و تعالى‏ بسیار ارجمند هستید. اسلام براى شما ارج زیاد قائل است، اسلام شما را «خُزّان زمین» مى‏ داند، شما خزانه­ دار زمین هستید که زمین را شما باید آباد کنید و از شماست که آباد کنید و براى خود شماست که آباد کنید.»(همان، ص 175) وقتی بیانات حضرت امام(ره) در این خصوص کنار هم گذاشته شود، برآیند فرمایشات ایشان چنین خواهد بود که کارگران از عناصر مهم نجات­بخش یک ملت و از عوامل تاثیرگذار بر اقتصاد آن هستند. در شرایط کنونی که دشمنان با تصویب و اجرای قطعنامه­ های ظالمانه و تحریم­های سنگین و به تعبیر خود، فلج­ کننده اقتصادی در تلاش­ اند تا دوره سیاه چپاول و غارت، و استعمار و استبداد غربی را در این سرزمین از سر بگیرند: « شما(کارگران و دهقانان) باید این مملکت را اداره بکنید، شما هستید که مى‏ توانید این بار را به منزل برسانید، شما هستید که در کارخانه ‏ها مى‏ توانید چرخ کارخانه‏ ها را به جنبش درآورید و به راه بیندازید و مملکت را نجات بدهید.»(همان، ص 175) از سوی دیگر بر دولتمردان است که در این نبرد نابرابر اقتصادی، از این عنصر پرجمعیت و در عین حال موثر غافل نشده و وضع معیشت و اقتصاد آنان را رسیدگی کرده و سر و سامان بدهند؛ پس از روبراه شدن وضع کارگاه­ها و کارخانه­ ها، در اولین اقدام محیط آزاد و مرفهی را برایشان تامین کرده تا کارگران نیز به سان سایرین از خدمات رفاه و منزلت برخوردار گردند؛ کارفرمایانشان را به حقوق و تکالیف خود آشنا کرده و آنان را که در پرداخت حقوق کارگرانشان ناتوان شده­اند، کمک نمایند و حقوق عقب افتاده آنان را پرداخت نمایند تا مبارزان و مجاهدان جبهه اقتصادی با حداقل دغدغه و دل­ مشغولی به کار و تولید اشتغال یابند.
دست به کار بشیم تا ما هم در این راستا سهمی داشته باشیم...
موفق باشی اخوی
واقعا خیلی عالی بود وبسزا آموزنده بودکاش همه جوانان ما همچین ایده های و نظرات خود را اینچنین گویا بیان می کردندند دولت ما گلستان می شد