پایگاه بصیرت؛ گروه بین الملل: انتخابات ریاست جمهوری انگلیس با برتری مطلق حزب محافظه کار و تشکیل کابینه توسط دیوید کامرون به پایان رسید. این در حالی بود که مطابق نظرسنجی های متعدد صورت گرفته تا قبل از انتخابات کمتر کسی تصور کسب اکثریت مطلق کرسی های پارلمان انگلیس توسط حزب محافظه کار را داشت. استعفای اد میلیبند از رهبری حزب کارگر و نیک کلگ از رهبری حزب لیبرال دموکرات ابتدایی ترین عواقب و تبعات برگزاری انتخابات سراسری انگلیس محسوب می شد. یکی از اصلی ترین دلایل اقبال رأی دهندگان به دیوید کامرون، وعده وی نسبت به برگزاری همه پرسی خروج از اروپای واحد در سال 2017 میلادی است. این وعده انتخاباتی به اندازه ای جذاب بود که توانست بسیاری از آرای خاموش را به سوی حزب محافظه کار جلب کند. بسیاری از شهروندان انگلیسی خواستار خروج از اتحادیه اروپا هستند و در این مسیر دیوید کامرون مطمئن ترین فردی بود که می توانستند به وی تکیه کنند. نخست وزیر انگلیس تاکید کرده که در سال 2017 میلادی قطعا همه پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا را برگزار خواهد کرد. تا قبل از آن، رایزنی های مشترک لندن و اروپای واحد جهت اعطای امتیازات خاص و ویژه به انگلیس( جهت ماندن در اتحادیه اروپا و ممانعت از برگزاری همه پرسی) ادامه خواهد داشت. با همه این تفاسیر، نمی توان از کامرون به عنوان پیروز مطلق انتخابات انگلیس یاد کرد! پیروزی گسترده ملی گرایان اسکاتلندی در این منطقه و راهیابی 56 نفر از آن ها به پارلمان انگلیس شوک سختی را به حزب محافظه کار وارد کرده است. از این پس اسکاتلند و تحولات آن می تواند به پاشنه آشیل دولت دیوید کامرون تبدیل شود. این همان مسئله ای است که بسیاری از تحلیلگران مسائل انگلیس نسبت به آن هشدار داده اند. متعاقب شکست طرفداران استقلال اسکاتلند در همه پرسی سال 2014 میلادی، دیوید کامرون تصور نمی کرد که در انتخابات سراسری چنین اقبالی نسبت به موافقان جدایی اسکاتلند از انگلیس وجود داشته باشد. پیروزی استقلال طلبان در انتخابات سراسری اخیر نشان دهنده تشدید تصاعدی میل استقلال از انگلیس در اسکاتلند است. بر این اساس در صورت برگزاری همه پرسی دوباره، بیش از 70 درصد اسکاتلندی ها خواستار استقلال از انگلیس و تغییر رأی قبلی خود در همه پرسی سال 2014 خواهند شد. در این صورت، دیوید کامرون با بحرانی سخت در سیاست داخلی و حتی خارجی خود دست و ����نجه نرم خ����������اهد کرد. هم اکنون دیوید کامرون مخالفت خود را با برگزاری همه پرسی دوباره در اسکاتلند اعلام کرده است، اما به نظر می رسد وی در نهایت نتواند در مقابل 56 نماینده پارلمان و شهروندن خشمگین اسکاتلندی که خود را در جریان همه پرسی سال گذشته فریب خورده می دانند، ایستادگی کند. نتایج انتخابات اسکاتلند خود نشان دهنده تغییرات جدی در معادلات داخلی انگلیس است. به عبارت بهتر، اصلی ترین پیام انتخابات انگلیس، پیروزی دوباره محافظه کاران نیست و آنچه در این معادله اهمیت دارد خیزش گسترده استقلال طلبان اسکاتلند است. حزب ملی اسکاتلند که خواستار استقلال اسکاتلند از بریتانیاست 56 کرسی از 59 کرسی اسکات‌ها در پارلمان انگلستان را از آن خود کرده است. یک کرسی نصیب محافظه‌کاران و یک کرسی نصیب لیبرال دموکرات ها و یک کرسی هم در اسکاتلند نصیب کارگرها شد. این به معنای شکست هر سه حزب کارگر، محافظه کار و لیبرال دموکرات در منطقه اسکاتلند است. در صورت جدایی اسکاتلند از انگلیس، مناطق ایرلند شمالی و ولز نیز به صورت بالقوه استعداد زیادی در خصوص جدایی از انگلیس دارند. از این رو برخی تحلیلگران دیوید کامرون را نماد تجزیه انگلیس و تبدیل شدن آن به کشوری کوچک قلمداد می کنند. بدون شک نخست وزیر انگلیس از این پس مصاف سختی با استقلال طلبان اسکاتلندی دارد. دیوید کامرون به خوبی می داند که برگزاری همه پرسی مجدد به معنای استقلال اسکاتلند از انگلیس خواهد بود و از این رو قصد دارد به هر نحو ممکن از تحقق این مسئله جلوگیری کند. هم اکنون کمپین استقلال اسکاتلند بار دیگر به راه افتاده و بسیاری از ساکنان این منطقه آماده تصحیح رأی خود در جریان همه پرسی سال گذشته هستند. در جریان آن همه پرسی دیوید کامرون و برخی مقامات ارشد انگلیسی با دادن وعده هایی پوچ از جمله اعطای امتیازات ویژه به اسکاتلندی ها توانستند در لحظات آخر آرای ساکنان این منطقه را به سود خود تغییر دهند. در همه پرسی صورت گرفته حدود 54 درصد با اتحاد با اسکاتلند و 46 درصد به استقلال آن از انگلیس رای دادند. با این حال هم اکنون معادله تغییر کرده است. استور جئون، رهبر کمپین استقلال اسکاتلند که در جریان انتخابات اخیر به فردی مهم و تعیین کننده تبدیل شده است در خصوص پیروزی استقلال طلبان در انتخابات و آینده تحرکات سیاسی در انگلیس می گوید : " اگر لندن با برگزاری رفراندومی در سال 2017، اتحادیه اروپا را ترک کند این از نظر دموکراتیک توجیه ناپذیر است و باعث می‌شود تا اسکاتلند نیز رفراندوم دیگری را برای استقلال برگزار کند. ما به دنبال اقداماتی برای استقلال و جدایی اسکاتلند هستیم و این مسئله تنها زمانی رخ می‌دهد که اکثریت مردم اسکاتلند در رفراندوم استقلال شرکت کنند. این مسئله به ساکنان منطقه بستگی دارد تا آینده خود را تعیین کنند." در نهایت اینکه دیوید کامرون به شدت نسبت به آنچه در اسکاتلند می گذرد و خواهد گذشت نگران است. او به خوبی می داند که این بار کنترل اسکاتلند و تحولات سیاسی این منطقه سخت و دشوار خواهد بود و این وظیفه از عهده وی و حزب متبوعش یعنی حزب محافظه کار بر نمی آید. نخست وزیر انگلیس بحران را در یک قدمی خود حس می کند و از این رو هنوز نتوانسته است پیروزی خود را در خانه شماره ده خیابان داونینگ استریت لندن به صورتی واقعی جشن بگیرد./