پایگاه بصیرت،در شرایط فعلی منطقه، عدم موفقیت در براندازی دولت بشار اسد و نیز ناکامی عربستان در جنگ یمن، از جمله عواملی است که طرح تجزیه کشورها را بیش از پیش پررنگ کرده است. عراق نیز که از سال ها پیش بستر نزاع های مذهبی بوده و اکنون داعش با حمایت های عربی و عربی در این کشور جولان می دهد، در معرض خطر تجزیه قرار گرفته و این روز‌ها از سوی بسیاری از مقامات آمریکایی سیاست تجزیه کشور عراق و تقسیم آن به سه کشور مطرح شده است. کنگره آمریکا اخیراً قانونی را در مورد مسلح کردن کرد‌ها و سنی‌ها به طور مستقل و بی‌نظارت دولت مرکزی عراق تصویب کرد. تصویب این لایحه و سفر مسعود بارزانی به آمریکا گمانه زنی در مورد تجزیه عراق را تقویت کرده است. پیامد تقسیم طائفه‌ای عراق می تواند به تقسیم کشورهای سوریه ، لیبی و یمن نیز منجر گردد. اگر در این کشورها تجزیه رخ دهد، رژیم صهیونیستی به اهداف راهبردی خود که کوچک کردن کشورهای منطقه بوده، دست یافته و به تبع آن فلسطین اشغالی را ترک نخواهد کرد. متاسفانه اجرای این طرح های شوم در منطقه توسط کشورهای منطقه مانند عربستان و ترکیه دنبال می شود. با فروپاشی شوروی و شکست سوسیالیسم از یک طرف و شکست پان عربیسم از طرف دیگر، پروژه ترویج و گسترش اسلام سیاسی با محوریت گسترش اسلام سلفی ـ وهابی کلید خورد تا خلا ایدیولوژیک ناشی از شکست پان عربیسم و سوسیالیسم موجود را پر کند. موج بیداری اسلامی که از سال 1389 در شمال آفریقا و خاورمیانه آغاز شد نیز نگرانی عربستان را برانگیخت و به همین دلیل تلاش کرد با وارد ساختن این موج به فاز خشونت آمیز و افراطی، جوهره بیداری اسلامی و دموکراسی خواهی را از جنبش مردم منطقه سلب کرده و همسو با سیاست های غرب و اسراییل، بیداری اسلامی را تبدیل به فتنه و آشوب داخلی در جهان اسلام نمود. بحران سوریه نقطه اوج این فتنه انگیزی ها بود و با گذشت بیش از چهار سال این کشور همچنان در آتش جنگ می سوزد؛ تنها به این دلیل که عربستان و همم پیمانانش همچنان به حمایت های مالی و تسلیحاتی خود از گروه های تکفیری و تروریستی ادامه می دهند. عربستان سعودی سالیانه میلیاردها دلار صرف ترویج اندیشه سلفی ـ وهابی در نقاط مختلف جهان می کند و حمایت های آل سعود از سازمان های افراطی و تروریستی مانند القاعده و داعش برای همگان آشکار است. اما طی هفته های اخیر شاهد چرخش در سیاست منطقه ای عربستان با کنار گذاشتن جنگ نیابتی و ورود آشکار و علنی در حمله به یمن و نیز ایجاد پیمانی متشکل از کشورهای عربی و اسلامی به رهبری این کشورهستیم. عربستان با ایجاداین پیمان که دارای صبغه سیاسی ـ مذهبی می باشد، رسماً از صف مبارزه با اسراییل خارج شده و به شکل آشکارتری پروژه ایران هراسی و شیعه هراسی را دنبال خواهد کرد. این پیمان تشابه زیادی با پیمان ۱۹۵۶ بغداد دارد که به پیشنهاد ایالات متحده آمریکا برای مبارزه با کمونیسم و نیز خطر ناسیونالیسم عرب به رهبری جمال عبد الناصر، در خاورمیانه تشکیل شد. در شرایط کنونی عربستان با تشکیل این پیمان برای جلوگیری از گسترش نفوذ به اصطلاح ایران شیعی، با آمریکا و اسراییل اهداف سیاسی مشترکی را در خاورمیانه دنبال خواهد کرد. قطعاً هوشیاری و مقاومت کشورهای منطقه خصوصاً عراق، سوریه و یمن مانع تحقق طرح های تجزیه طلبانه خواهد شد. جمهوری اسلامی ایران نیز که به عنوان هم پیمان راهبردی این کشورها محسوب می شود، با توجه به نقش و نفوذی که در منطقه دارد اجازه تقسیم این کشورها را نداده و طرح های تفرقه افکنانه رژیم صهیوینستی و عربستان سعودی را مبنی بر تضعیف محور مقاومت، با شکست مواجه خواهد ساخت.