شصت‌وهشتمین جشنواره فیلم کن از روز 13 می با حضور برادران «کوئن» در راس هیئت داوران و با نمایش فیلم «سرت را بالا نگه‌دار» ساخته‌ی «امانوئل برکوت» کارگردان فرانسوی در مراسم افتتاحیه آغاز به کار کرد و تا 24 می ادامه خواهد داشت. امسال نیز طبق روال سال‌های گذشته حضور تیم ایرانی که متشکل از هنرمندان و مسئولان سینمایی است خالی از حاشیه نبوده است. هر چند در سال گذشته تنها حواشی ایجاد شده برای هنرمندان و مسئولان ایرانی حاضر در جشنواره کن تصاویری از لیلا حاتمی در رسانه‌های خارجی بود که در زمان مواجهه با رئیس فستیوال فیلم کن با دراز کردن دستش، پبش قدم دیده بوسی با وی شده است و این رفتار نامناسب وی به سرعت توسط رسانه‌های ضد انقلاب و معاند نیز به صورت گسترده پوشش خبری داده شد اما تیم ایرانی امسال در سه روز که از این فستیوال می گذرد دو حاشیه مهم از خود برجای گذاشت تا نشان دهد امسال عزم خود را برای ایجاد حاشیه به شدت جزم کرده است. تیم ایران در فستیوال کن متشکل از 36 نفر است که حدود 25 نفر از این تعداد به هزینه بیت المال و تحت پوشش نهادهای دولتی نظیر موسسه رسانه های تصویری، سازمان گسترش سینمای تجربی و مستند و بنیاد فارابی و امثالهم در این جشنواره حاضر شدند یکی از اصلی ترین وظایف چتر سینمایی ایران در کن این بود که با حضور مستمر در غرفه ایران که 30 هزار یورو هزینه اجاره آن بوده است به تبادل نظر با دیگر حاضران در این جشنوراه بپردازند و زمینه حضور ایران در بازارهای جهانی یا آشنایی بیشتر ایرانیان با تکنیک های روز سینمایی را فراهم کنند اما در واقعیت اتفاق دیگری افتاد. یکی از حاضران در کن با ارسال عکس غرفه خالی ایران در گروه «دنیای تصویر» وایبر در ذیل آن نوشته است:«اینجا غرفه سینمای ایران است، روز دوم جشنواره.محل استراحت و گپ و گفت بقیه غرفه‌دارن.هنوز اثری از ایرانی‌ها نیست.» در غرفه سینمای ایران طبق آنچه در سایت بازار کن آمده قرار است که سازمان سینمایی، فارابی، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، سه موسسه انیمیشن حضور پیدا کنند. تاکنون در تاریخ بازار کن سابقه نداشته است که چنین اتفاقی بی‌افتد و در نهایت هیچ‌کدام از نمایندگان مربوطه سازمان‌هایی که قرار بوده است در غرفه سینمای ایران حاضر باشند، این غرفه را ترک کنند و احتمالا به “کن گردی” بپردازند. اما حاشیه مهم دیگری که در این جشنواره توسط تیم ایرانی ایجاد شد به عوامل بازیگری فیلم ناهید ساخته آیدا پناهنده مربوط می شود. دست اندرکاران فیلم ناهید که به فرانسه رفته‌اند تا در جلسه نمایش فیلم حضور داشته باشند عکسی عجیب از خود منتشر در شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند. روز گذشته پژمان بازغی عکسی از خود به همراه نوید محمدزاده در حاشیه جشنواره کن منتشر کرد که حاشیه‌هایی به همراه داشت. به محض انتشار عکس، کاربران بسیاری نسبت به پوشش نوید محمدزاده معترض شدند و در کامنتهای زیادی این اعتراض خود را نشان دادند. بسیاری از این کاربران معتقد بودند که این پوشش شایسته نماینده سینمای ایران در جشنواره‌ای خارجی نیست. برخی دیگر نیز مدعی بودند که در جشنواره‌های معتبر باید از لباس و پوشش رسمی استفاده کرد. یکی از کاربران در ذیل این عکس نوشته است: “خود فرانسوی ها همچین تیپ های عجیب و غریبی نمی زنند، اون وقت بازیگرهای ایرانی که باید آبروی ایران باشند با شلواری که تلفیقی از بیژامه و شلوارک هست توی این جشنواره حاضر شدند.” آیا واقعا این موارد گفته شده دستاورد هزینه های میلیاردی است که باید بیت المال بپردازد تا شاهد چنین وقایعی باشیم؟ کدام نهاد نظارتی در ربطه با “کن گردی” مسئولان و خالی کردن غرفه ایران و بیژامه پوشیدن مسئول است؟ ای کاش مسئولین سینمایی قبل از رفتن به جشنواره کن، این بیانات مقام معظم رهبری در سال 85 که در دیدار با کارگردانان بیان فرمودند را یک بار دیگر مرور کردند:” در مقابل این القاى دویست ساله‌ى فرهنگىِ غرب، یک ملتى بیاید به فرهنگ خودش تکیه بکند، این خیلى ارزش دارد؛ این را تقویت کنید. حالا گاهى با رفتن به جشنواره، ممکن است این تقویت بشود، گاهى با نرفتن به جشنواره این تقویت مى‌شود. ما خبر داریم که همین مجموعه‌هاى جهانى، از جمله کَن – حالا که اسمش را آوردید – و بعضى از جشنواره‌هاى دیگر، واقعاً دارند کار مى‌کنند؛ اینها هدف دارند. اینها دوست مى‌دارند که از حضور هنرمند برجسته‌ى ایرانى در آنجا، در جهت سیاسى، یک استفاده‌اى ببرند. حالا من نمى‌دانم فیلم آقاى «مجیدى» را چقدر اکران مى‌کنند، چقدر در جلوی چشم مردم مى‌گذارند. بله، در جشنواره احترام مى‌کنند. من آن وقتى علاقه‌ى آنها را به هنرمند خودمان باور مى‌کنم که این فیلم را ترویج کنند؛ جلوی چشم مردم‌شان بگذارند و در تلویزیون‌شان نشان بدهند، در سینماهای‌شان نمایش بدهند؛ این کارها را یا نمى‌کنند و یا خیلى کم مى‌کنند. لذا وقتى که تشویق و تقدیر فقط به سالن جشنواره و سکوى جایزه‌ى جشنواره منحصر است، آدم خیلى باورش نمى‌آید که نیت‌شان – به قول ماها- زیاد خدایى باشد. بالأخره نیات سیاسى هست.” منبع: سراج 24،