تشییع شهدا را به یک نماد حزبی و جناحی تقلیل دهندگ بودند؛ رنگی شان نکنید!
گروه سیاسی- همه رسانه های رسمی و غیر رسمی با همراهی گسترده شبکه های اجتماعی و پیام رسان های موبایلی، روز گذشته با محوریت یک موضوع کار کردند؛ تشییع پیکر شهدای غواص.
تشییع شهدا نه تنها در میدان بهارستان که انگار از جلو در خانه ها شروع شده بود. در محیطی به بزرگی بخش قابل توجهی از شرق تهران، سیل گسترده جمعیتی مشاهده می شد که مسیرهای دسترسی به میدان بهارستان را پر کرده بودند. خیابان ها بند آمده بود و متروهای منتهی به ایستگاه بهارستان شلوغ تر از همیشه بود.اگر به چهره ها نگاه می‌کردید، یک اتفاق جالب را می‌توانستید ببینید! طیف‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در مراسم حاضر بودند. از آقایانی که لباس رزم بر تن داشتند تا جوانانی که با تی‌شرت و موهای براساس مد روز آرایش شده آمده بودند. از خانم‌هایی با چادر و روبنده تا خانم‌هایی که با لباس‌های رنگی و بدون چادر در مراسم حاضر بودند. روز تشییع شهدای غواص، مثل باقی روزهای ملی، ملی بود. بی کم و کاست و همه جانبه! در مراسم تشییع شهدای غواص که با تشییع 100 شهید گمنام دیگر دفاع مقدس نیز همراه شده بود، چهره‌های لشکری و کشوری نیز حضور داشتند. حرکت تشییع‌کنندگان از میدان بهارستان آغاز و پس از گذر از خیابان جمهوری،خیابان فردوسی،خیابان امام،خیابان سی‌تیر،خیابان فیاض‌بخش و خیابان وحدت اسلامی وارد خیابان بهشت،کوچه معراج و ستاد مرکزی معراج‌الشهدای تهران شدند.در میان جمع پرشور مردمی اتفاق ها و رویدادهایی هم وجود داشت که البته شایسته نبود در یک روز ملی که با خون شهدای هشت سال دفاع مقدس مزین شده است، این اتفاق‌ها تجلی پیدا می‌کرد.از نمونه این اتفاق‌ها، سعی گروه‌هایی برای استفاده از جمعیت پرشمار مردم در جهت تامین برخی منافع گروهی، سیاسی و حزبی بود.نکته آن است که شهدا هیچ رنگی نداشتند.
آبی و زرد و سبز و بنفش و نبودند. حزب نداشتند! آنها مثل مردم خالص بودند و انقلابی. برچسب زدن به مراسم تشییع آنها یک رویه غیراخلاقی و نادرستی بود که این بار هم برخی نتوانستند بدون توجه به این امر خطیر، حضور مردم را جهت‌دار نکنند. دیروز می توانست بسیار پرشکوهتر از آنچه بود به عنوان نماد روز ملی وحدت مطرح باشد اما گروه هایی تلاش کردند آن را به یک نماد حزبی و جناحی تقلیل دهند. برخی از حاشیه‌های این تشییع پیکر را در این گزارش می‌خوانید:
بر روی برخی اتوبوس‌ها و خودروها، عباراتی مانند «تجمع امت حزب‌الله برای اعلام انزجار از حضور زنان در ورزشگاه‌ها» نقش بسته است.همچنین برخی شعارهای «لبیک یا حسین»، «هیهات من الذله»، «مرگ بر منافق» و ... سر می‌دادند. سیل جمعیت از سمت خیابان‌های منتهی به سمت میدان بهارستان به مرکز میدان در حال حرکت بودند و بسیاری جمعیت به حدی بود که تقریبا امکان حرکت کردن در قسمت‌های میانی میدان وجود نداشت. مغازه‌های اطراف خیابان جمهوری نیز پرچم‌هایی قرمز رنگ را بر فراز مغازه‌های خود بر افراشته‌اند که از سوی برگزارکنندگان در میان آنها توزیع شده بود.در ادامه این مراسم از پشت تریبون مراسم این جمله امام خمینی(ره) که «کسی تصور نکند که ما راه سازش با جهانخواران را نمیدانیم، ولی هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند!...» قرائت و با اشاره به مذاکرات هسته‌ای گفته شد: «اگر همه ما را به اسارت ببرند هیهات که نامه شرک و نفاق را امضا کنیم .همچنین سرود «برخیزید ای شهیدان راه خدا» از بلندگوهای تعبیه شده در مراسم پخش شد و مردم نیز با آن همراهی کردند.در این میان، برخی با پخش بنرهای سیاسی «تحریمیم - میفهمی؟!» و نشریات منتقد مذاکرات هسته‌ای سعی در به انحراف کشاندن این مراسم مقدس داشتند.از دیگر حواشی این مراسم می‌توان به نصب پلاکاردی اشاره کرد که تصویر زمینه آن دانشمند هسته ای را با روپوش سفید نشان می‌دهد که دستانش از پشت بسته شده و در ذیل آن نوشته شده است: «دیروز آواکس‌های آمریکایی کربلای 4 را لو دادند؛ امروز نقشه آژانس آمریکایی چیست؟».یکی از سخنرانان این مراسم در سخنرانی خود گفت که شهدا امروز آمده‌اند میان قوای مجریه، قضاییه و مقننه و نیروهای مسلح و همه ارکان نظام وحدت و انسجام ایجاد کنند. پس از آن حضار با پخش آیاتی چند از کلام الله مجید آماده تشییع شهدای غواص عملیات کربلای 4 شدند.به دلیل ازدحام جمعیت، مراسم با تاخیر آغاز شد و سرلشگر محسن رضایی، سخنانش را بعد از ساعت 17 آغاز کرد. در اوایل سخنرانی او، خانمی که پرچم فلسطین در دست داشت و نزدیک جایگاه سخنرانی بود، شروع به سردادن مکرر شعار مرگ بر منافق کرد که افراد کناری او، این خانم را ساکت کردند.