به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در اسلام‌آباد، در حالی که دهلی‌نو مناسبات پکن – اسلام‌آباد را با حساسیت تمام تحت نظر دارد، کارشناسان هندی رقابت مشترک چین و پاکستان با هند را عامل نزدیکی این دو کشور و به ویژه سفر اخیر رئیس جمهور چین به پاکستان می‌دانند.
روزنامه «سی راجا موهان» با انتشار مقاله‌ای تحت عنوان «طراحی مجدد مثلث»، دولت هند را توصیه به مدیریت روابط و مناسبات دو کشور رقیب هند یعنی پاکستان و چین می‌کند.
این مقاله دیدار رئیس جمهور چین از پاکستان را جمع اضداد دانسته در عین حال اشاره می‌کند که این سفر دو روزه 3 هفته قبل از دیدار «ناریندرا مودی» نخست وزیر هند از پکن صورت گرفته و قرار است طی آن رئیس جمهور چین طرح‌هایی به ارزش بیش از 40 میلیارد دلار را به امضا برساند.
این منبع افزوده که چین و پاکستان طی این دیدار در خصوص فروش 8 فروند زیردریایی به نیروی دریایی پاکستان نیز مذاکره خواهند کرد افزون بر آن، اسلام آباد بندر گوادر را برای مدت 40 سال به چین اجاره خواهد داد.
در ادامه این مقاله آمده است که اخیراً در همکاری بین چین و پاکستان مشکلات جدیدی بروز کرده است. مسئله امنیت اتباع چینی شاغل در طرح‌های توسعه‌ای در پاکستان نیز مهم شده است. اسلام آباد چندین بار قول داده که جهت تضمین امنیت کارگران چینی در پاکستان نیروی ویژه متشکل از 12 هزار نفر را تشکیل خواهد داد. از دیدگاه چین ورود تروریست‌ها از خاک پاکستان نیز مسئله بزرگی شده است. مناطق قبیله‌ای در مرزهای غربی پاکستان با افغانستان به پناهگاهی برای گروه‌های تروریستی تبدیل شده‌اند. این گروه‌ها حملات تروریستی را به استان مسلمان نشین «سین کیانگ» چین انجام می‌دهند. با توجه به اینکه آمریکا از افغانستان خارج می‌شود، پکن نگران است که از سوی پاکستان ناآرامی بیشتری صورت خواهد گرفت که بر مشکلات امنیت داخلی چین خواهد افزود.
چین دیگر منطقه افغانستان – پاکستان را صرفاً از دیدگاه ارتش پاکستان نمی‌بیند؛ پکن از سال گذشته این منطقه را از دیدگاهی مبتنی بر تشویق صلح و آشتی در افغانستان ارزیابی می‌کند. بسیار زود است که ادعا کنیم که چین و پاکستان در افغانستان در برابر یکدیگر قرار دارند اما شکاف‌هایی در این مشارکت ایجاد شده است. سئوال این است که آیا این فرصت مناسبی برای هند خواهد بود؟
تا کنون دهلی‌نو فرض کرده است که با توجه به خصومت مشترک چین و پاکستان نسبت به هند، ائتلاف بین این دو کشور تغییر ناپذیر می‌باشد اما اکنون به نظر می‌رسد که تغییر در این منطقه اجتناب ناپذیر است. دهلی نو ضروری است که میزان این تغییر را ارزیابی و جهت ایجاد تغییر در روابط هند با پاکستان و چین تلاش کند. اگر دهلی نو جرأت داشته باشد، می‌تواند بر روند این روابط از دو جهت تاثیر داشته باشد؛ اگر چه در خصوص کریدور اقتصادی چین و پاکستان صحبت زیادی شده است در عین حال در رابطه با توسعه صنعتی پاکستان به رهبری چین محدودیت‌های زیادی وجود دارد. تجربه‌ها در میانمار و سریلانکا نشان می‌دهند که در ابتکار جاده ابریشم چین مشکلات بسیاری بوجود آمده است.
از سوی دیگر، پتانسیل گسترش مداوم مشارکت بین هند و چین در مقایسه مشارکت بین اسلام‌آباد و پکن بیشتر است. تا به حال فقط بی میلی دهلی‌نو مشکل اصلی در این خصوص بوده است.
هند در وضعیت بهتری قرار دارد که با سرمایه گذاری‌های جدید چین در پاکستان مقابله کند. مودی می‌تواند به رهبران چین بگوید که هزینه همکاری پکن با راولپندی به زودی بیش از سود حاصل از آن خواهد بود. لذا مودی باید نسبت به چین سیاست راهبردی را اتخاذ کند که مبنی بر اعتماد به نفس باشد. مودی باید آمادگی خود جهت همکاری با چین در مسائل امنیتی منطقه‌ای از جمله افغانستان الی ایندو پاسیفیک را اعلام کند.
اگر هند عامل قرابت بین چین و پاکستان باشد، دهلی‌نو باید ظرفیت داشته باشد که این ائتلاف را از طریق سیاست‌های خود تضعیف نماید. دهلی نو طی یک دهه گذشته، از طریق گسترش روابط با واشنگتن قادر به اعمال تاثیر بر روابط بین پاکستان و آمریکا بوده است. فرصت های مشابه منتظر مودی در پکن هستند.
«شی جن پنگ» رئیس جمهور چین هم اکنون سرگرم دیدار دو روزه خود از اسلام‌آباد است. پاکستان و چین در مورد اجرای پروژه‌های انرژی و زیربنایی به ارزش بیش از 40 میلیارد دلار توافق کرده‌اند.
نواز شریف نخست وزیر پاکستان و رییس جمهور چین موافقتنامه‌هایی را دیروز در اسلام‌آباد امضا کردند تا کار ایجاد دالان اقتصادی چین و پاکستان آغاز شود.
شریف پس از امضای این توافقنامه‌ها گفت که اجرای این مسیر به نفع همه ایالت‌ها و مناطق پاکستان خواهد بود و این کشور را به مرکز تجارت و سرمایه گذاری منطقه تبدیل خواهد کرد.