صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

تاریخ انتشار : ۰۹ تير ۱۳۹۴ - ۰۴:۰۷  ، 
شناسه خبر : ۲۷۶۸۵۸
انقلاب اسلامی از آغازین روزهای پیروزی خود به علت مخالفت ذاتی با استکبار جهانی به‌عنوان نقطه مقابل آمریکا شناخته شد و از همان آغاز تلاش‌ها برای متوقف‌کردن و سپس حذف این انقلاب شروع شد.

تلاش‌هایی که هرگاه مورد بررسی قرار گرفته است سرنخ آن در دست آمریکا مشاهده شده است. سرنخ‌هایی که باز‌خوانی آنها در داخل کشور همیشه مخالفانی داشته است. مخالفانی که بعدها به واسطه اثبات رابطه‌شان با آمریکا فرار کرده و در سایر کشورها ساکن شده‌اند. طی سال‌های اخیر تلاش برای تطهیر چهره آمریکا و پوشاندن دستکش مخملین بر دستان خونین این کشور دوباره رشد فزاینده‌ای داشته است.

امام خامنه‌ای چند روز پیش طی دیدار با خانواده‌های شهدای حادثه‌ هفتم تیر و جمعی از خانواده‌های دارای چند شهید در استان تهران، با یادآوری گوشه‌ای از جنایت‌های آمریکا و جیره‌خوارانش، تعبیر «هفته حقوق بشر آمریکایی» را بر اتفاقات تاریخی این چند روز انتخاب کردند. هفته‌ایی که یادآور شهادت جمع زیادی از هموطنان عزیزمان به‌ویژه شهید آیت‌الله بهشتی است.

«حادثه‌ی ۷تیر  سال ۱۳۶۰»، «بمباران شیمیایی سردشت در ۷تیر ۱۳۶۶»، «ترور شهید صدوقی در۱۱ تیر سال ۱۳۶۱» و «ساقط‌کردن هواپیمای مسافربری ایران در ۱۲تیر سال ۱۳۶۷» نمونه‌هایی از اقدامات تروریستی آمریکا و یا عوامل آن است که هر ساله در بین ایام ۷ تا ۱۲ تیرماه سالگرد آنها است. در ذیل مرور کوتاهی بر این جنایات غیر انسانی می‌کنیم:

انفجار تروریستی در دفتر حزب جمهوری اسلامی

انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی واقعه‌ای است که در ۷ تیر سال ۱۳۶۰ منجر به شهادت هفتاد و پنج نفر از اعضای این حزب شد. در ساعت ۲۰:۳۰ جلسهٔ حزب جمهوری اسلامی ایران در سالن اجتماعات دفتر مرکزی آن واقع در سرچشمه تهران برگزار شد. موضوع جلسه تورم و انتخابات ریاست جمهوری آینده بود. پس از تلاوت قرآن و اعلام برنامه، سید محمد حسینی بهشتی سخنانش را به این شکل آغاز کرد: “ما بار دیگر نباید اجازه دهیم استعمارگران برای ما مهره‌سازی کنند و سرنوشت مردم ما را به بازی بگیرند. تلاش کنیم کسانی را که متعهد به مکتب هستند و سرنوشت مردم را به بازی نمی‌گیرند انتخاب شوند…” که در این لحظه انفجاری سالن اجتماعات را ویران کرد.

سعید شاهسوندی عضو سابق کمیته مرکزی سازمان منافقین می‌گوید که این انفجار توسط سازمان مجاهدین خلق طراحی و اجرا شده است و او و گروه دیگری که در جریان انجام این عملیات قرار داشته‌اند در آن شب بی‌سیم سپاه را شنود می‌کردند تا از میزان موفقیت عملیات مطلع شوند. اجرای این عملیات را محمدرضا کلاهی به عهده داشت که خود از نیروهای خدماتی حزب به شمار می‌آمد. او پس از انفجار توانست فرار کند و بعد از آن راهی فرانسه شد و امروز به دلیل سابقه‌اش امکان زندگی علنی را ندارد.

مدفن تعدادی از شهدای این واقعه در بخشی از قطعه ۲۴ بهشت زهرا قرار دارد که بعداً آرامگاه شهدای هفتم تیر در آن بنا گردید.

حمله شیمیایی به سردشت

رژیم عراق که از پیروزی در جبهه‏ های جنگ علیه ایران ناامید شده بود، تصور می‏‌کرد با حملات شیمیایی می‏تواند خواسته ‏های خود را بر ملت ایران تحمیل نماید. از این‏رو در تاریخ ۷ و ۸ تیرماه ۱۳۶۶، هواپیماهای بمب‏افکن عراقی با بمب‏های شیمیایی به چهار نقطه پر ازدحام و متراکم جمعیتی شهر سردشت حمله کردند و زن و کودک و خُرد و کلانِ مردم بی‏گناه آن شهر و اطراف آن را آماج گازهای کشنده و دهشتناک شیمیایی قرار دادند.

بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‏ترین و وحشتناک‏ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و پی‏آمدهای منفی زیادی به بار آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیر انسانی اعلام کرد و شهر سردشت را نخستین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان بعد از بمباران هسته‏ای هیروشیما نامید. حمله شیمیایی هواپیماهای متجاوز رژیم بعث عراق به شهر سردشت در غرب ایران، به شهادت ۱۱۰ نفر و مجروح شدن پنج هزار تن انجامید. با کمال تاسف، هنوز هم تعدادی از مردم مقاوم و شریف شهرستان سردشت با آثار و پی‏آمدهای این بمباران دست به گریبان هستند و در رنج و درد به سر می‏برند. به رغم ارتکاب این جنایت هولناک، مجامع جهانی هیچ اقدامی در جلوگیری از ادامه تجاوز به عمل نیاوردند، حتی آن رژیم خونخوار را هم ملامت نکردند و چون گذشته بی‏اعتنا از کنار این حادثه گذشتند.

ترور آیت‌ا… صدوقی

شهید آیت‌ا… صدوقی که به حق شیخ الشهدا و سومین شهید محراب نامیده شده است، نماینده امام خمینی (ره) در استان و امام جمعه یزد بود. در آخرین نماز جمعه‌اش که مصادف با دهم ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲ مطابق با یازدهم تیرماه ۱۳۶۱ بود، بعد از ادای فریضه جمعه، در حالی که جایگاه را ترک می‌کرد، منافقی قسی القلب به ایشان نزدیک شد و با به آغوش کشیدن آن پیر زاهد و منفجر کردن نارنجکی که در دست داشت،‌ ایشان را به شهادت رساند و این همان معراج سریع به سوی ا… بود که ایشان آرزویش را داشت و بارها از خدا خواسته بود. این عالم شهید از یاران صدیق و با وفای امام خمینی و یاور مردم محروم بود و خود را هیچگاه از مردم جدا نمی‌دانست.

شهید صدوقی در مبارزه با رژیم شاه یکی از محورهای مبارزه محسوب می‌شد. او اعلامیه‌هایی در محکوم کردن جنایات رژیم از جمله در فاجعه سینما رکس آبادان صادر کرد. ایشان رهبری نهضت اسلامی در یزد را بر عهده داشت و نیز پیامهای حضرت امام را به اطلاع علمای مشهد، تبریز،‌ شیراز و دیگر شهرها می‌رساند. حضرت امام در بخشی از پیام خود به مناسبت شهادت ایشان فرموده‌اند: «چه کسی اولی به شهادت است در زمانی که کفر بنی‌امیه، اسلام را تهدید می‌کرد از فرزند معصوم پیامبر اسلام (ص) و فرزندان و اصحاب او و چه کسی اولی به شهادت است در عصری که استکبار جهانی و فرزندان خلف آن در داخل و خارج، اسلام عزیز را تهدید می‌کنند، از امثال شهید بزرگوار ما و فقیه متعهد و فداکار اسلام شهید صدوقی عزیز – رضوان‌ا… علیه – شهید بزرگی که در تمام صحنه‌های انقلاب حضور داشت و یار و مددکار گرفتاران و مستمندان بود.

شلیک موشک آمریکایی به هواپیمای مسافری ایرباس ایران

در دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ شمسی برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره “هنگام” مورد هجوم یگان های دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آب های خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد. این هواپیما که با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیروهای تجاوزگر و جنایت پیشه شیطان بزرگ قرار گرفت حامل ۲۹۸ مسافر و خدمه بود که تمامی آنها اعم از مرد و زن و کودک و نوجوان و کهنسال با وقوع این جنایت فجیع به شهادت رسیدند. در میان سرنشینان هواپیما، ۶۶ کودک زیر ۱۳ سال، ۵۳ زن و ۴۶ تن تبعه کشورهای خارجی نیز بودند که کشته شدند.

ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با جمهوری اسلامی ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهه های جنگ بود. پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند. اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفته ترین سیستم های راداری و رایانه ای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.

با این حال مقام‌های آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.

انتهای پیام/

نام:
ایمیل:
نظر: