پایگاه بصیرت / پرسش از تکلیف سیاست و راهبرد استکبارستیزی جمهوری اسلامی ایران بعد از توافق هسته ای جمهوری اسلامی ایران با کشورهای 1+5، همانگونه که در دیدار دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های دانشجویی با مقام معظم رهبری نیز مطرح شد، یکی از مهمترین دغدغه ها و مسائلی است که نیاز به پاسخ دادن و واکاوی دارد. اهمیت این موضوع بدان سبب است که یکی از اهداف آمریکا در مذاکره با کشورمان، تلاش برای تلقین تغییر رفتار و کوتاه آمدن جمهوری اسلامی در مقابل خود به افکار عمومی جهانیان است. بدین معنا که آمریکا می کوشد وانمود کند که ایران حاضر به دست کشیدن از آرمان ها و شعارهای اساسی خود از جمله استکبارستیزی شده است. در واقع، براندازی، تغییر رفتار و ایجاد مانع برای پیشرفت جمهوری اسلامی ایران و در انزوا قرار دادن آن (محدود سازی) به ترتیب، اهداف بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران است و در شرایطی که طرف مقابل از تحقق هدف براندازی جمهوری اسلامی ناامید شده است، می کوشد تا حداقل به تغییر رفتار جمهوری اسلامی دل ببندد و درصدد تحقق آن باشد. منظور آنها از تغییر رفتار نیز این است که جمهوری اسلامی ایران به نوعی از داعیه ها و شعارهای هویت بخش خود کوتاه بیاید، کشوری محدود به مرزهای جغرافیایی خود باشد نه کشوری با عمق راهبردی در منطقه و ... توضیح آنکه،‌ در شرایط کنونی، مذاکرات هسته ای بهانه و بزنگاهی است تا آمریکایی ها به این هدف خود جامه عمل بپوشانند، بدین معنا که در تصور آنها، تحریم ها اگر چه منجر به سقوط جمهوری اسلامی نشده است اما به اندازه کافی به این کشور فشار آورده و حال که جمهوری اسلامی خواهان مذاکره و رفع تحریم ها می باشد باید به تغییر رفتار و در واقع، به تغییر شعارها و داعیه های هویتی خود مانند استکبارستیزی، مبارزه با آمریکا، ضدیت با صهیونیسم، حمایت از مظلومین و... بپردازد و به نوعی در این زمینه ها کوتاه بیاید. از این رو در این شرایط مقام معظم رهبری با درک صحیح این راهبرد طرف مقابل در مذاکرات، همواره تأکید دارند که جمهوری اسلامی ایران فقط در بحث هسته ای با طرف مقابل مذاکره می کند و این مذاکرات و دستیابی به توافق نیز نباید منجر به محدودسازی جمهوری اسلامی و عدم حمایت آن از محور مقاومت اسلامی در منطقه، استکبارستیزی، مبارزه با رژیم صهیونیستی و... شود. ایشان در این زمینه فرمودند: « ... حرکت نبايد سست بشود؛ جهت حرکت اشتباه نبايد بشود؛ جهت حرکت به سمت استکبار است، مقابله‌ي با استکبار است. ما هم که اسم آمريکا را بارها مي‌آوريم؛ ملّت ما، خود ما؛ [چون‌] مسئله‌ي آمريکا به‌خاطر استکبار است، چون آمريکا يک دولت استکباري است. ....چه توافق هسته‌اي بشود، چه نشود؛ اين را بدانيد امنيت اسرائيل تأمي�� نخواهد شد چه توافق هسته‌اي بشود و چه نشود. ...» (بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضای مجمع عالی بسیج، 6/9/1393) در واقع، استکبارستیزی و مبارزه عملی با استکبار که از جمله دال های هویت بخش گفتمان انقلاب اسلامی ایران می باشد، موضوعی است که رهبر معظم انقلاب همواره بر آن تأکید داشته اند، بویژه پس از هر بار مذاکره و نشست و برخاست با مقام های غربی و آمریکایی. به عبارتی، منظور مقام معظم رهبری از مبارزه با استکبار و آمریکا را مظهر و مصداق استکبار دانستن، عدم تأمین امنیت اسرائیل و به عبارت دقیق تر، پافشاری ایشان بر شعارها و سیاست های همیشگی نظام اسلامی(در صورت توافق هسته ای یا عدم آن)، این است که جمهوری اسلامی ایران ولو توافق جامع هسته ای را با کشورهای 1+5 منعقد کند، همان جمهوری اسلامی ضداستکبار و ضدصهیونیسم است و حاضر به دست کشیدن از آرمان های والای خود نیست. به بیان دیگر، منظور ایشان این است که حتی توافق هسته ای نیز نمی تواند جمهوری اسلامی را از ایفای نقش های خود بازدارد و این دقیقاً نقطه مقابل هدفگذاری طرف مقابل است که می کوشد نشان دهد که جمهوری اسلامی ایران از مواضع خود کوتاه آمده و حاضر به تغییر رفتار شده است. ایشان در اخیرترین بیانشان در این خصوص در دیدار دانشجویان فرمودند: «مبارزه با استکبار و نظام سلطه، براساس مبانی قرآنی، هیچگاه تعطیل پذیر نیست و امروز آمریکا کامل ترین مصداق استکبار است.»