پایگاه بصیرت: فرید ذکریا، مجری شبکه سی‌ان‌ان، شب گذشته در پایان گفت‌وگوی اختصاصی با باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا درباره جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه 1+5، تلخ‌ترین پرسش را برای اوباما طرح کرد و گفت: «اگر به هر علتی، این توافق با شکست روبه‌رو شود، پیش‌بینی شما چیست؟...» اوباما در بخشی از پاسخ خود گفت: «... آنچه کنگره باید درک کند، این است که ما قوی‌ترین کشور دنیا هستیم، ولی قدرت ما همواره از اینکه بزرگ‌ترین ارتش را داریم، سرچشمه نمی‌گیرد. قدرت ما از جنگ جهانی دوم به این‌سو از این امر سرچشمه می‌گیرد که نهادهای بین‌المللی را به شکلی به‌کار گرفته‌ایم که هم منافع ما و هم منافع جهانیان را تأمین کند و حتی کسانی که همواره از آمریکا گلایه دارند، این را می‌پذیرند که ما براساس اصول و ارزش‌ها، نهادهایی انسانی درست کرده‌ایم که به‌صورتی مؤثر عمل کرده‌اند و اگر ما به این اقدام خود خاتمه دهیم، قدرت‌مان نیز رو به زوال می‌رود».
اوباما در مقام دفاع از «برجام» وجهی از واقعیت‌هایی را که آمریکا در هفتاد سال گذشته با تضییع حقوق سایر ملل شکل داده آشکار ساخته است؛ با وجود اینکه وی برای توضیح این چپاولگری و ظلم و بیداد بی‌شماری که بر ملت‌ها روا رفته، واژه‌های زیبایی، مانند ارزش‌ها و نهادهای انسانی و... را به‌کار گرفته است؛ اما اهل آگاهی می‌دانند که منظور اوباما از این سخنان چیست؟ به عبارتی، اوباما در نگاهی عمیق‌تر به نتیجه ردّ «برجام» ازسوی کنگره نگران واقعیت آسیب‌دیدن جدی ابزار جنگ نرم آمریکاست که پس از جنگ جهانی دوم بسیار بیش از توان نظامی آمریکا اسباب سلطه آمریکا را بر جهان فراهم کرد. همان‌گونه که اوباما با احتیاط و در لفافه اشاره کرده، دیپلماسی آمریکا به مثابه ابزار قدرتمند جنگ نرم برای آمریکا امتیازهای فراوانی داشته است که ردّ «برجام» لطمه سنگینی به ارکان جنگ نرم آمریکا وارد می‌کند و هیچ تضمینی هم برای جبران آن وجود ندارد. ردّ «برجام» شکست قطعی آمریکا در برابر ایران است؛ شکستی که می‌تواند مقدمه شکست‌های متوالی بعدی نیز باشد. ان‌شاءالله