پایگاه بصیرت؛ گروه بین الملل: بحران مهاجرت و پناهجویان کشورهای جنگ زده خاورمیانه، چندی است که اروپاییان را درگیر خود کرده است. چندین ماه است که هزاران نفر از مردم جنگ زده سوریه، عراق، افغانستان و... خانه و کاشانه خود را در یک چمدان انداخته و از خاک ترکیه به سوی آب های مدیترانه و از آنجا به طرف سواحل یونان و مقدونیه پناه برده اند و پشت دروازه های فرانسه، آلمان، مجارستان، اتریش و دیگر کشورهای اروپای غربی به انتظار پناهندگی، زندگی خفّت باری را تحمل می کنند. یورونیوز در آخرین گزارشات خود می نویسد: «شمار پناهجویانی که در پشت درهای اتحادیه اروپا منتظر ورود و دریافت پناهندگی هستند به صورتی استثنائی افزایش یافته و بحرانی کم سابقه را رقم زده است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد از آغاز سال ۲۰۱۵ میلادی، دست کم سیصد هزار مهاجر از آبهای مدیترانه گ��ر کرده و خود را به اروپا رسانده اند. حدود دو هزار و پانصد نفر نیز در این راه جان خود را از دست داده اند.» جزایر جنوبی یونان همچون جزیره "کس" و "لس بوس"، این روزها در آستانه انفجار انبوهی از مهاجران است؛ مهاجرانی که در صف های ثبت نام اردوگاه ها و نیز در صف یک لقمه نان با یکدیگر درگیر می شوند و به زد و خورد می پردازند. برخی از این مهاجران به سلامت به جزایر یونان می رسند، اما برای بسیاری این سفر به قیمت جانشان تمام شده است. این وضعیت برای قاچاقچیان انسان نیز بازار خوبی را ایجاد کرده است. قاچاقچیان با دریافت پول های هنگفت، مهاجران را در قایق های نامناسب، انبار می کنند و همین حمل بیش از ظرفیت قایق ها، بخشی از پناه جویان را در راه رسیدن به سواحل یونان و مقدونیه غرق می کند. تراژدی مرگ آیلان الکوردی، کودک سه ساله سوری که به همراه برادر چهار ساله و مادرش در سواحل بودروم ترکیه غرق شد، و شوک بزرگی به جهانیان وارد کرد، از جمله این اتفاقات تلخ تاریخی است که به همین شکل رقم خورد. فهمی هویدی، نویسنده برجسته مصری، در واکنش به این اتفاق، با انتقاد شدید از بی تفاوتی و وجدان خفته عرب ها نسبت به پدیده پناهجویان تاکید کرد: چند کودک باید جان خود را از دست بدهند تا وجدان عرب ها بیدار شود؟ وی در مقاله ای که روزنامه لبنانی السفیر منتشر شد، نوشت: مرگ ایلان الکردی کودک سه ساله در ساحل شهر بودروم ترکیه همه جهان را به لرزه در آورد، اما عرب ها همچنان نسبت به سرنوشت پناهجویان بی تفاوت هستند. وی خاطرنشان کرد: مرگ این کودک سه ساله پرده از جنایت فجیع و بزرگ علیه مردم سوریه که از بیش از چهار سال قبل تاکنون ادامه داشته است، برداشت. این نویسنده مصری در ادامه به واکنش های مختلف به مرگ ایلان از سیاستمداران تا ورزشکاران و هنرمندان جهان اشاره کرد و نوشت: بر اساس اعلام کمیساریای پناهندگان وابسته به سازمل ملل، تعداد پناهجویان سوری را به ترتیب در لبنان، ترکیه، اردن، عراق و مصر بیش از یک میلیون، 800 هزار، 300 هزار ، 250 هزار و 132 هزار تن اعلام کرده که برای کمک به آن ها بیش از 5 میلیارد دلار هزینه شده است. در همین زمینه صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) از افزایش 75 درصدی شمار کودکان آواره و پناهجو در اروپا خبر داد. یونیسف از کشورهای اروپایی خواست به مسؤلیت انسانی خود در این زمینه عمل کنند. این سازمان با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که کودکان حدود یک چهارم پناهجویان در اروپا را تشکیل می دهند، تا جایی که شمار کودکانی که در سال 2015 تقاضای پناهندگی کرده اند از 106 هزار نفر فراتر رفته است. این رقم در نیمه اول امسال در مقایسه با سال گذشته 75 درصد افزایش یافته است. از همین روست که مسئولان اتحادیه اروپا معضل کنونی آوارگان را بزرگترین بحران مهاجرت پس از جنگ جهانی دوم ارزیابی می‌کنند. کشورهای اروپایی که بحران اقتصادی سال های اخیر، همچنان بر آن ها فشار می آورد، اکنون درگیر بحران بزرگتری به نام پدیده مهاجران و پناهجویان شده اند و هر یک از آن ها سیاست های مختلفی را در پیش گرفته اند. دولت مجارستان در قبال ورود مهاجران، سیاست جلوگیری از ورود آن ها به این کشور را در پیش گرفته است. مجارستان سیم های خاردار را در مرز این کشور با صربستان نصب کرده است تا از ورود مهاجران به درون کشور جلوگیری کند. قرار است تا روز دوشنبه ساخت مسیر ۱۷۵ کیلومتری از سیم های خاردار پایان پذیرد. سیم هایی خاردار با ارتفاع بیشتر نیز تا پایان ماه نوامبر نصب می شوند. از سوی دیگر آلمان پذیرفته است تا هشتصد هزار پناهجو را تا پایان سال جاری در خود جای دهد، با این حال تحلیل گر یورونیوز این اقدام را، نوعی عملگرایی اقتصادی می داند. به نوشته یورونیوز، آلمان به عنوان قدرت اول اقتصادی اروپا و برخوردار از نرخ بسیار پایین بیکاری (شش و چهار دهم درصد)، دارای جمعیتی پیر است که امروز و به خصوص در سالهای آینده نیاز مبرم به جذب مهاجر خواهد داشت. محافل اقتصادی در این کشور خواهان تسهیلات فوری و ساز و کار ساده برای استفاده از این نیروی بالقوه در بازار کار هستند. این گزارش می نویسد: بر اساس گزارش فدراسیون کارفرمایان در آلمان، این کشور در حال حاضر با کمبود یک صد و چهل هزار مهندس، برنامه ریز و تکنیسین در زمینه های مختلف روبرو است. در صورت جبران نشدن این خلاء، میزان کمبود نیروی کار در بخش های یاد شده در سال ۲۰۲۰ به یک میلیون و هشتصد هزار و در سال ۲۰۴۰ به سه میلیون و نهصد هزار نفر خواهد رسید. در دیگر بخش ها نیز به خصوص بخش بهداشت، هتلداری و صنایع دستی همین خلاء به چشم می خورد. گزارش ها همچنین از چهل هزار پست خالی در زمینه آموزش حکایت دارد. ابتکار برای به خدمت گرفتن اتباع کشورهای خارجی در آلمان رو به افزایش است. این وضعیت را چه کسانی رقم زدند؟ اگر به ریشه های استعماری این اتفاقات نخواهیم بپردازیم، به طور مشخص اشغال افغانستان توسط شوروی و طرح آمریکا، عربستان و پاکستان جهت اعزام افراط گرایان سلفی از کشورهای عربی به افغانستان و نیز ایجاد طالبان در این کشور، برای این که افغانستان حیات خلوت شوروی نشود، ریشه بسیاری از نا امنی ها و به تبع آن مهاجرت های کنونی از کشورهای منطقه است. به دنبال این طرح، افغانستان به کانون تروریست های سلفی-تکفیری تبدیل شد و وقتی گروه طالبان از بین این تروریست ها، قدرت را در کابل به دست گرفت و حادثه 11 سپتامبر رقم خورد، آمریکا با هدف مقابله با طالبان، افغانستان را اشغال کرد و کشتار و نا امنی ها، افغانستان را به خود مشغول کرد. این ناامنی ها با گذشت 15 سال از اشغال افغانستان همچنان این کشور را در وضعیت خشونت و جنگ داخلی نگه داشته است و مهاجران افغانی که به سوی غرب روان می شوند از این نا امنی ها می گریزند؛ نا امنی هایی که افغان ها در منازل کاهگلی خود آن را با بمب های آمریکایی تجربه کردند و تاوان خشم طالبان از آمریکا را نیز هنوز آن ها می پردازند. حمله آمریکا و همراهانش به افغانستان جهت از بین بردن طالبان، نه تنها به اضمحلال طالبان منجر نشد، بلکه سبب شد تا تروریست ها در کشورهای عربی منطقه پخش شوند. حمله دو سال بعد آمریکا و متحدانش به عراق، زمینه را برای رادیکال شدن بیشتر این گروه های سلفی-تکفیری فراهم کرد. عراق بعد از اشغال آمریکا زیر چکمه سربازان آمریکایی و انگلیسی، حقارت را تحمل کرد و هر خانواده عراقی هر لحظه انتظار داشت درِ منزلِ مسکونی اش با لگد چکمه پوش آمریکایی از جا درآید. آمریکائی ها و انگلیسی ها با سوء استفاده از تحقیرهایی که برای مردم عراق رقم زدند، به هدایت عناصر سلفی-تکفیری-بعثی جهت تشکیل دسته ها و گروه های تروریستی علیه شیعیان و اهل سنت عراق اقدام کردند. در سال های بعد، گروه های تروریستی زیادی از دل این وضعیت قد علم کردند و خاک سوریه و عراق را زیر آتش خشمی که آمریکا در دل آن ها کاشته بود، قرار دادند. مابقی ماجرا آن چیزی است که امروزه در سوریه و عراق مشاهده می شود. مهاجران و پناه جویان سوری، عراقی و افغانی که پشت دروازه های کشورهای اروپایی همچنان رنج و تحقیر را تحمل می کنند، از خشم و وحشی گری که آمریکا، انگلیس، ترکیه، عربستان و همراهانشان در تروریست های سلفی-تکفیری کاشته اند، فرار می کنند. این واقعیت را چند روز قبل پایگاه «لایبریشن» در گزارشی با موضوع سیل پناهجویان خاورمیانه ای به اروپا، نوشت و تصریح کرد: این بحران مظهر رفتار غیر انسانی قدرت های بزرگ با مردمی است که به دست همین کشورها آواره شده اند.صدر اعظم آلمان نیز در آخرین سخنان خود اتحادیه اروپا را مسوول بخشی از روند ظهور گروه تروریستی داعش در خاورمیانه و شمال آفریقا دانست./