آمار سیبزمینیهای دفن شده چند برابر 1700 تن است و کفایت و تدبیر مقامات وزارت جهاد کشاورزی را زیر سؤال میبرد.
به گزارش «تابناک»، پس از آنکه در روزهای گذشته خبر رسید 1700 تن سیبزمینی مازاد در استان فارس خریداری و برای تنظیم بازار دفن شده، واکنشهایی شکل گرفت که ابعاد مختلف این رویداد عجیب را نقد میکرد، ولی کمتر کسی تصور میکرد، این رویه به قدری رایج باشد که یکی دو هزار تن محصول دفن شده در استان فارس، تنها گوشهای از آن را نشان دهد. این در حالی است که اخبار رسیده، حکایت از آن دارد، دفن محصولات کشاورزی مازاد، آن هم در شرایطی که برای تهیه این محصولات مقادیر زیادی از منابع آبی و دیگر تسهیلات (مثل کودهای شیمیایی و آفت کشهایی که با یارانه توزیع میشوند) صرف میشوند و به همین دلیل هم که شده، باید مورد مراقبت بیشتری قرار گیرند، متأسفانه امری مرسوم به حساب میآید.
این را میشود از خبری دریافت که از فریدن اصفهان مخابره شده یا خبر دفن 2000 تن سیبزمینی در دهگلان (استان کردستان) و یا اخبار مشابه دیگر؛ اخباری که کمترین فایده قرار گرفتنشان در کنار هم، اثبات این نکته مهم است که دفن محصولات کشاورزی مازاد بر تقاضای بازار، امری رایج و پذیرفته است. آن هم در شرایطی که میشود این محصولات را میان نیازمندان توزیع کرد و اندکی از رنجشان کاست.
سوای این اشکال اخلاقی، نکته عجیبی که در دفن 1700 تن سیبزمینی استحصال شده در استان فارس به چشم میخورد، خرید این محصولات از کشاورزان بود که ظاهراً امری استثنایی به شمار میآید، زیرا اخبار روایت شده درباره سیبزمینیهای دفن شده در اصفهان و کردستان، حکایت از آن دارد که خبری از خرید این محصولات نبوده است.
با این حساب، میتوان به سلیقهای بودن این امر پیبرد و نتیجه گرفت که یا مسئولان استان فارس در دفن پول مهارت زیادی داشته و دارند و یا مسئولان کردستان و اصفهان در حق کشاورزان این مناطق اجحافی بزرگ روا میدارند، که در هر دو حالت، یک بام و دو هوای مسئولان در این امر مهم را ثابت میکند.
اما اشکال بزرگتر آنجاست که میدانیم همه این اتفاقات در حالی رخ میدهند که کشاورزی در کشورمان آنقدر مهم و حیاتی به حساب آمده که وزارتخانهای عریض و طویل متصدی پیگیری امور مرتبط با آن شده است؛ وزارت خانهای که ظاهراً به قدر تنظیم بازار محصولات کشاورزی پیش از کشت هم توان ندارد که اگر داشت، لازم نبود چند هزار تن چند هزار تن محصول کشاورزان را در شهرهای مختلف چال کنیم!
براین اساس جا دارد، از مسئولان این وزارتخانه بپرسیم، چگونه چنین اتفاقات غیرقابل توجیهی در حوزه عملکردشان رخ میدهد و آنقدر تکرار میشود که به رویه تبدیل میشود؟ آیا قابل قبول است که با وجود وزارت کشاورزی در بالاترین سطح اجرایی کشور، این همه سرمایه هدر رفته و حتی تبدیل به فرصتی برای خدمت به مردم نشود؟