رئیس دفتر رئیس جمهوری در حاشیه جشنواره سینما حقیقت بحران آب و محیط زیست را جدی خواند و گفت: فیلم مستند اگر جذاب تولید شود می تواند در رساندن پیام ها، بالا بردن سطح فرهنگ عمومی و آب آگاهی بسیار کمک کند.
پایگاه بصیرت: بی آبی که حالا این روزها اگر رعایتش هم نکنیم حداقل از آن زیاد می شنویم، در جشنواره سینما حقیقت هم برای خود بخشی دست و پا کرده و برخی مستند سازان را برای ساخت این معضل و احیاناً گرفتن جایزه ای درباره روایت خوب ترغیب کرده است. بدون شک بحران آب بیش از آنچه که درباره آن گفته می شود در آینده مشکل ساز خواهد شد و سینما به عنوان ابزاری تاثیرگذار می تواند در این عرصه نقش آفرین باشد. در واقع مستند سازان باید به شیوه ای درباره بحران آب کار کنند که همه آن را بشنوند و فراگیری اش را در سطح جامعه گسترش دهد.
به گزارش جماران به نقل از ایرنا، مستند «مادر کشی» روایتگر رفتار نامناسب مدیران، درباره آب و بحرانی که امروز با آن دست به گریبان هستیم، شب گذشته در سومین روز جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد و پای برخی سیاست مداران را به جشنواره سینما حقیقت باز کرد. از جمله این شخصیت ها، محمد نهاوندیان، رئیس دفتر رئیس جمهوری بود که پس از تماشای این مستند با وی درباره مشکل بحران آب و توجه بیشتر دولت به مباحث فرهنگی به گفت و گو نشستم. که در ادامه از نظر شما نیز می گذرد آنچه با محمد نهاوندیان گفتیم و شنیدیم.
**آقای دکتر برای شروع بفرمایید چقدر فیلم های مستند مخصوصاً مستند هایی که درباره مسائل اجتماعی و یا محیط زیست ساخته می شود به عنوان یک منبع مناسب برای تصمیم گیری مدیران مورد توجه است؟
-اگر مقصود شما گذشته است من کمتر سابقه ای دیده ام که از فیلم های مستند به عنوان مبانی اندیشه ای و بعد تصمیم گیری و تصمیم سازی استفاده شود. اما خوشبختانه هر چه که جلوتر می رویم شاهد این هستم که در ارائه گزارش های کارشناسی از بعضی از کلیپ ها و یا کارهای مستندی که تهیه شده، استفاده می کنند. فکر می کنم با توجه به گستردگی، پیچیدگی و چند لایه ای مسائل اجتماعی حتماً استفاده از فیلم های مستند می تواند به ملاحظه عینی تر مسائل و واقعیت های توسط تصمیم سازان و تصمیم گیران کمک کند. بنابراین درواقع حمایت از فیلم سازی مستند حمایت از تصمیم های مبتنی بر تحقیق تر است.
**دیدن مستندهای مثل «مادر کشی» که به بحران آب می پردازد چقدر می تواند بر توده های مردم تاثیر گذار باشد و در واقع به تعالی فرهنگ عمومی کشور کمک کند؟
-ما در فرهنگ عمومی، توجه به بعضی از مسائل جدی کشور و آگاهی نسبت معضلاتی مثل آب یا بی آبی را کمتر می بینیم. متاسفانه اوقات فراغتی از مردم که به دیدن فیلم صرف می شود نیز عموماً سهم بسیار بالایی آن را فیلم های داستانی و سرگرم کننده تشکیل نمی دهند، که متاسفانه در بعضی از آنها مفهوم گرای و هدف گرایی آگاهانه نیز کمتر دیده می شود. فیلم مستند که البته تاکید می کنم، اگر جذاب تولید شود حتما می تواند در رساندن پیام ها، بالا بردن سطح فرهنگ عمومی، آب آگاهی، توجه به آسیب های اجتماعی بین نسلی و مسائلی این چنینی بسیار کمک کند.
**یک موضوعی که این روزها بیشتر هم فیلمسازان ازآن رنج می برند بحث سیاه نمایی است. یعنی وقتی فیلم سازی تصمیم به کار درباره یک مشکل و معضل اجتماعی می کند بعضاً انگ سیاه نمایی در فیلم به او داده می شود. نظر شما در این باره چیست؟
-شما اگر سیاه را سیاه نشان دهید، واقع نمایی کرده اید. سیاه نمایی زمانی است که شما یک چیز سفیدی را سیاه نشان دهید. بیننده یک مستند اگر احساس کند کارگردان فیلم به دنبال تحمیل یک داوری بر او نیست، بلکه یک نمایندگی کرده از طرف مخاطب و نقاط مختلف کشور را دیده و در واقع دوربین صادقی است برای دست یابی به واقعیت او هم با کارگردان همراه خواهد شد. به نظرم نباید با کلمه سیاه نمایی، یک ترسی از نمایش واقعیت ها ایجاد کنیم. البته علاج ابتلا نشدن به سیاه نمایی راه حل گرایی است. یعنی در کنار دیدن آسیب ها، مشکلات و معضلات که خوب به سرعت هم می توان اشتراک در احساس برای آن پیدا می شود، اما اگر سخن از راه حل گفته شود و کارشناسان ورود کنند و نشان دهند که راه حل هم وجود دارد، کفایت می کند. بنابراین اگر مستند سازی علاقمند به نشان دادن آسیب ها باشد توان حل مسائل، علم، بصیرت و توان حل مشکل را نیز نی تواند به چالش بکشد تا هم مستند او و تاثیر فیلمش دوچندان شود.
**اقای دکتر در نهمین جشنواره سینما حقیقت شاهد حضور فیلم های زیادی درباره محیط زیست هستیم؟ این اتقاق چه معنی از نظر شما دارد؟
-این پدیده ای که گفتید مبارک است از این جهت که حداقل یادآوری می کند و این معنی را هم می رساند که خود مسئولان توجه بیشتری به محیط زیست کرده اند. بعضی از دستگاه های مسئول و مسئولان خودشان زمینه ساز پرداختن سریح و صادقانه به این مشکلات بوده اند. یعنی تابو شکنی کرده اند و نخواسته اند پرداختن به این مسائل سیاه نمایی تلقی شود یا تابو سیاسی اجتماعی باشد. درواقع آنها راه را باز کرده اند که به این مسائل نگاه شود. به طور قطع این رابطه دو سویه بین تصمیم سازان کشور و اهالی فرهنگ و هنر باید ادامه پیدا کند تا راه حل مناسبی برای مشکلات پیدا کنیم.
**در آستانه ارسال بودجه دولت به مجلس هستیم، تصمیمی برای افزایش بودجه فرهنگی کشور دارید؟
ما بسیار امیدوار هستیم که با رفع تحریم ها و از گروگان درآمدن اقتصاد ایران وضع درآمدی دولت بهتر شود. بدون شک اگر دولت امکانات درآمدی بیشتر و بهتری داشته باشد حتما به اولویت های فرهنگی بیشتر توجه خواهد کرد.
منبع: جماران