آمریکا در مبارزه با تروریسم جدی نیست؛ که اگر جدی بود باید با متحدان خود در زمینه حمایت از تروریسم برخورد می‌کرد.
نشریه فارین پالیسی در تحلیلی به قلم استفان والت تصریح کرد متحدان آمریکا بخشی از مشکل تروریسم هستند و نمره آمریکا در زمینه مبارزه با تروریسم منفی است. به گزارش دیپلماسی ایرانی، والت خاطر نشان می‌کند: با وجود سیاست‌های ضدتروریستی آمریکا از دهه 1990، امروز شاهد حضور نیروهای تروریستی بیشتری نسبت به دهه آخر قرن بیستم هستیم، به نظر می‌رسد که رویکرد آمریکا در مبارزه با تروریسم به کلی اشتباه بوده و نه تنها نتوانسته تهدید تروریسم را برطرف کند، بلکه آن را شدیدتر کرده است.
احتمال کشته شدن یک آمریکایی در حملات تروریستی یک در چهار میلیون است. این خطر در مقایسه با خطرات متعدد دیگری که در زندگی روزانه جان شهروندان را تهدید می‌کند، ناچیز است اما مهم‌ترین علتی که اجازه نمی‌دهد تهدید تروریسم و ابعاد آن برای مردم شفاف‌سازی شود، این است که برخی از افراد و نهادها که منافع گسترده‌ای در بزرگ جلوه دادن این تهدید دارند، خواهان سلطه بر گفتمان عمومی حول این موضوع هستند.
فارین پالیسی خاطر نشان کرد: اگر آمریکا در پرداختن به موضوع تروریسم و مبارزه با آن جدی بود، بحث‌های جدی‌تری باید در مورد نقش آمریکا در شکل‌گیری اولیه آن مطرح می‌شد. اگر آمریکا در پرداختن به موضوع تروریسم و مبارزه با آن جدی بود باید در مورد نقش رسانه‌ها و دامن زدن به این غائله صحبت جدی‌تری صورت می‌گرفت.
اگرچه نمی‌شود ادعا کرد که سی.ان.ان و فاکس‌نیوز عامدانه درصدد کمک به القاعده و داعش هستند، اما آنچه که این رسانه‌ها انجام می‌دهند، مستقیما به نفع این گروه‌های افراطی تمام می‌شود.
نویسنده می‌افزاید: اگر آمریکا در پرداختن به موضوع تروریسم و مبارزه با آن جدی بود، تلاش بیشتری برای مشروعیت‌زدایی و به حاشیه راندن گروه‌هایی که علیه آنها بود، انجام می‌داد. اگر آمریکا در پرداختن به موضوع تروریسم و مبارزه با آن جدی بود، رویکردی واقع‌گرایانه‌تر در مورد متحدان خود اتخاذ می‌کرد، متحدانی که بیش از این که جزئی از راه‌حل موضوع باشند، بخشی از مشکل تروریسم هستند. ترکیه مرتبا با نیروهای کرد- که از مبارزان اصلی علیه داعش هستند- درگیر می‌شود. مرزهای آن نیز از سوی داعش برای جذب نیروهای جدیدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نقش عربستان در تقویت وهابیت و ارتباط آن با جنبش‌های افراطی نیز موضوع دیگری است که باید مورد توجه قرار بگیرد و جایگزین ارائه تضمین به این کشور مقابل توافق هسته‌ای با ایران شود.
همه موارد یاد شده می‌تواند این گزاره را تقویت کند: ایالات متحده کشوری خوش‌شانس و ثروتمند است که برای اقدامات متعدد خود در مناطق مختلف با مشکل مالی مواجه نمی‌شود. آمریکا به اندازه کافی از امنیت برخوردار است و بیم این را ندارد که دخالت در امور سایر کشورها، امنیت آن را در خطر قرار بدهد. این موقعیت به آمریکا این اجازه را می‌دهد که یک سلسله از اقدامات اشتباه را بارها و بارها تکرار کند.