نشست ژنو ۱ در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲ مصادف با ۱۰تیر ۱۳۹۱ به منظور یافتن راه‌حلی برای پایان دادن به بحران سوریه برگزار شد. در این نشست با وجود تأکید روسیه [...]
یادداشت: نشست
ژنو ۱ در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲ مصادف با ۱۰تیر ۱۳۹۱ به منظور یافتن راه‌حلی برای
پایان دادن به بحران سوریه برگزار شد. در این نشست با وجود تأکید روسیه بر
ضرورت شرکت ایران، فشار آمریکا سبب شد تا ایران به منزله یکی از بازیگران
کلیدی و تأثیرگذار در سوریه، در این نشست مشارکت نداشته باشد. در ۲۲ ژانویه
۲۰۱۳ مصادف با ۲ بهمن ۱۳۹۲ هم نشست ژنو ۲ برگزار شد. در این نشست برای
اولین‌بار، دو طرف بحران، یعنی دولت سوریه و گروه معارض مورد حمایت مخالفان
رو به روی هم و پشت میز مذاکره قرار گرفتند. این نشست هم نتوانست به دلایل
مختلف نتایج خوبی را در بر داشته باشد. حالا نشست ژنو ۳ آغاز شده است و
خبرها حاکی است برخی از معارضان که برای حل بحران سوریه در این نشست حضور
یافته‌اند، مواضع ضدّ و نقیضی دارند و دغدغه آنها تأمین منافع کشورهای حامی
تروریسم است. این اختلافات نشان‌دهنده پایبند نبودن معارضان به دعوت‌های
سازمان ملل متحد و وعده‌های این سازمان و بی‌توجهی آنها به درد و رنج مردم
سوریه بر اثر تروریسمی است که قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از آن حمایت
می‌کنند. از سوی دیگر، در این نشست مخالفان واقعی دولت سوریه که در صحنه
داخلی فعال هستند، حضور ندارند و گروه‌های معارض خارج‌نشین حضور فعال‌تری
یافته‌اند. از این رو پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد، روزهای آینده دامنه
اختلافات بین معارضان توسعه یابد. به ویژه اینکه وزیر خارجه عربستان در این
اثنا تأکید کرده است، بشار اسد باید از قدرت کنار برود، چه از طریق
گفت‌و‌گوهای سیاسی و چه با جنگ! این در حالی است که واشنگتن با اعمال فشار
به ریاض از معارضان خواسته است، بدون پیش‌شرط به مذاکرات ژنو بروند. همه
اینها سبب شده است تا نتایج این نشست در هاله‌ای از ابهام فرو برود.