پس از اخراج آمریکایی‌ها در سال2010 از عراق می‌توان گفت منافع آمریکا به‌نحوی باید تضمین شود. آمریکایی‌ها در داخل عراق، اهداف خود را در سطوح مختلفی دنبال می‌کنند که بالاترین سقف آن، تجزیه عراق است. در بخش‌های معتدل‌تر به دنبال این است که از طریق اهرم‌های مشخصی، مانند جریان مسعود بارزانی، یا جریان‌های سنی بتواند البته با مدیریت آمریکایی نقش‌آفرینی کند، تا از این طریق بتواند به دولت مرکزی فشار بیاورد و جای پایی برای حضور مستمر و اثرگذار خود بر سیاست‌های عراق داشته باشد. در این رابطه می‌توان گفت عراق از طریق پشتیبانی بخشی از جریان‌های ملی و طایفه‌ای مانند کردها یا بخشی از شخصیت‌های سنی، کشور خود را از حالت نفوذ ایران خارج کرده تا از نگاه رژیم صهیونیستی و آمریکایی، جلوی تکروی ایران را بگیرد. لذا این بخشی از پروژه مشترک در شمال سوریه و عراق است که از طریق بازیگران مختلف در حال پیگیری است.