آقای روحانی نه‌تنها به ابراز نگرانی‌های آقایان ظریف، عراقچی و صالحی درباره برجام بی‌توجه بود و گفته‌های آنان را تصدیق نکرد، بلکه حتی برجام را «آفتاب تابان» دانست و از آثار مثبت آن بر اقتصاد کشور سخن گفت.
یادداشت: در حالی که اعضای
تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان، دست‌اندرکاران انعقاد برجام و حتی
کارشناسان در روزهای اخیر از نگرانی خود در اجرای تعهدات برجامی طرف مقابل و
مشخصاً آمریکا پرده‌برداری کردند، متأسفانه نقطه مغفول در سخنان دیروز
رئیس‌جمهور کشورمان در نشست خبری، اشاره نکردن به بدعهدی طرف مقابل در
اجرای تعهداتش بود. آقای روحانی نه‌تنها به ابراز نگرانی‌های آقایان ظریف،
عراقچی و صالحی درباره برجام بی‌توجه بود و گفته‌های آنان را تصدیق نکرد،
بلکه حتی برجام را «آفتاب تابان» دانست و از آثار مثبت آن بر اقتصاد کشور
سخن گفت. در صورتی که باید مقتدرانه به دشمن گوشزد می‌کرد که تحرکاتش در
اجرای برجام رصد می‌شود و چنانچه نقض عهدها ادامه یابد، باید منتظر اقدام
متقابل جمهوری اسلامی ایران باشد. به هر حال، در این‌باره توجه به دو نکته
ضروری است:
۱- این قبیل اظهارات و انفعال در برابر بدعهدی و پیمان‌شکنی
دشمن به هیچ‌وجه به نفع منافع ملی کشورمان نیست و دشمن را جری‌تر می‌کند.
در همین راستا، لازم است آقای رئیس‌جمهور بداند که یک کشور و ملت مقتدر را
نمایندگی می‌کند؛ ملتی که برای دستاوردهای خود ارزش قائل بوده و اجازه
نمی‌دهد دشمن این دستاوردها را در ازای هیچ لگدمال کند. از این رو شایسته
است در رصد اجرای تعهدات طرف مقابل در اجرای برجام به این نکته مهم توجه
شود تا دیگر بیش از این شاهد انفعال در این حوزه نباشیم. در واقع،
همان‌گونه که تسریع در اجرای برجام به ضرر منافع ما بود، انفعال در برابر
بدعهدی دشمن نیز به ضرر ماست.
۲- به نظر می‌رسد، آقای روحانی چون تحقق
همه وعده‌های خود را منوط به اجرای برجام می‌داند، حاضر نیست واقعیات صحنه
را به طور دقیق ببیند. به عبارتی، قرار دادن همه گزینه‌ها از سوی دولت در
سبد مذاکرات و برجام و از سویی، اعتماد نداشتن به ظرفیت‌های درونی برای حل
مشکلات کشور، سبب شده است آقای روحانی «کم» طرف مقابل را «زیاد» حساب کند.
در حالی که منطقی آن است که بر اساس سند مورد توافق(برجام) خواهان اجرای
دقیق تعهدات طرف مقابل باشیم.