صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

تاریخ انتشار : ۲۳ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۲:۲۹  ، 
شناسه خبر : ۲۸۹۱۰۴
عبدالله ناصری عضو شورای ‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در گفتگو با آفتاب یزد
اشاره: داستان اصلاح‌طلبی، در همین 10 سال، پر است از اتفاقات تاریخی. از اتفاقات خوشایند گرفته تا حوادثی تلخ. از ماجراهایی که گاهی تحسین و مرحباهای مردم را به همراه داشت تا زمانی که اشتباهات استراتژیک این جناح، باعث شد تا فضای هشت ساله دولت نهم و دهم را بر کشور مستولی کند. هیچ کس ثابت نیست و تغییر، ذات هستی است. در این بین همان طور که انسانها طرز نگاهشان با گذشته، متفاوت می‌شود و اعمالشان هم با چند سال قبل تغییراتی اساسی پیدا می‌کند، جناح‌های سیاسی و گروه‌ها نیز با توجه به شرایط زمانه، پختگی و یا ناچاری، مواضعشان هر بار به شکلی درمی آید و جهت دهی خاص خود را می‌یابند. هرچند هنوز همان نام و همان جناح را بردوش یدک بکشند! درست مثل آدمها که اسامی‌شان ثابت می‌ماند و رفتارشان در گذر زمان پر است از تغییر. اصلاح‌طلبان در سال 84 بود که با معرفی چند کاندیدای اصلاح‌طلب برای ریاست جمهوری، هم رای خودشان را شکستند و هم مردم را در سر درگمی گزینش قرار دادند، نتیجه اش هم آنی شد که همه می‌دانیم. آن زمان‌ها آنقدر افراد و چهره‌های مختلف اصلاح‌طلب، بی‌محابا پای به عرصه انتخابات گذاشتند که کمتر به این فکر می‌کردند یک شکست در آن هنگامه حساس، می‌تواند چه عواقبی داشته باشد. بعد از آن جو زمان و شرایط طوری شد که عزلت نشینی روزبه روز بر این جناح تحمیل شود تا جاییکه آنها همه هم و غم خود را براین گذاشتند به جای مطالبات حزبی و گرایش‌های سیاسی، به هر ترتیبی که شده است نگذارند تندروها جایی برای آینده سیاسی کشور داشته باشند. نتیجه‌اش هم این بود که اصلاح‌طلبان نه تنها از ائتلاف بین احزاب خود می‌گفتند بلکه ازاحتمال ائتلاف با اصولگرایان میانه نیز سخن به میان آوردند. انتخابات سال 92، اما یک تجربه جدید را رقم زد، تجربه‌ای که همه بر روی یک گزینه به اسم روحانی تمرکز کردند؛ "محمدرضا عارف" از نامزدی ریاست جمهوری کنار کشید و دولت یازدهم هم بی گمان با همت اصلاح‌طلبان پیروز شد. از آن پس بود که اشخاص و افرادی که تا پیش از این مرز آشکاری با مخالفان دولت داشته‌اند، به یکدیگر نزدیک و نزدیکتر می‌شدند تا جاییکه انگار جناح‌های سیاسی سابق به کلی دچار دگردیسی افکار شده و دیگر مثل سابق حرف‌های حزبی در کارنیست برای همین هم گاهی از لیست مشترک سخن گفته می‌شد و زمانی هم از نام‌هایی که کمتر آنها را به عنوان اصلاح‌طلب می‌شناختیم. کسانی که عملکرد خوب و مثبتشان به ویژه پس از برجام آنها را در زمره افرادی قرارداد که ممکن است اصلاح‌طلبان از آنها حمایت کنند. علی رغم وجود چنین صحبت‌ها و گرایش‌های درهم و برهمی، چند صباحی است که چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبی کمی تغییر موضع داده و گفته‌اند ضمن احترام به اصولگرایان معتدل و معقول، قراری بر ائتلاف ندارند و رقابتی عادلانه را بر لیستی مشترک ترجیح می‌دهند. اما حال چه شده است که اصلاح‌طلبان چنین سخنانی را صریح مطرح می‌کنند و از این می‌گویند که می‌خواهند کاملا مستقل برای انتخابات مجلس دهم پای به عرصه گذارند؟ مگر در این مدت چه چیزی تغییر کرده است که نگرش آنها را بر احتمال ائتلاف با اصولگرایان تغییر داده. در حالی که همچنان بزرگترین دغدغه اصلاح‌طلبان تایید صلاحیت هاست و ممکن است این موضوع مانعی برای حضور چهره‌های " برند " اصلاحات در انتخابات آتی شود چرا از هم اکنون اصلاح‌طلبان ساز جدایی با اصولگرایان میانه می‌زنند؟ و از سویی دیگر آیا اساسا چنین نگرشی مبنی بر ائتلاف دو جناح مختلف باهم نشانه خوبی است و یا بالعکس خبر از ضعف بنیه‌های سیاسی در کشور می‌دهد و اساس رقابت، مشخص بودن جهت مرزها و جناح‌ها را می‌طلبد. به همین جهت با عبدالله ناصری عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و استاد دانشگاه به گفتگو نشستیم .
پایگاه بصیرت / امید کاجیان

(روزنامه آفتاب يزد - 1394/08/18 - شماره 4472 - صفحه 15)

* آقای ناصری طی این هفته‌ها، اظهارنظرهایی از اصلاح‌طلبان مبنی بر اینکه نیازی به ائتلاف با اصولگرایان میانه نداریم می‌شنویم، در حالی که به نظر می‌آید در سالهای گذشته و یا انتخابات 92، بیشتر از ائتلاف این دو جریان صحبت می‌شد؟ دلیل چنین تغییر رویه ای چیست؟ اینکه اکنون صحبت از رقابت منطقی با اصولگرایان میانه می‌شود تا ائتلاف با این گروه، به صلاح است؟

** ببینید در سال 92 هم، اصلا بحث ائتلاف با اصولگرایان مطرح نبود. آقای روحانی به جهت گفتمان اصلاح‌طلبی خودش، در دستور کار اصلاح‌طلبان قرار گرفت و به دلیل همین گفتمان در شورای مشورتی اصلاح‌طلبان روی او اجماع شد. اگر چه او عضویت در جامعه روحانیت مبارز را داشت. اما آنچه که در توجه به آقای روحانی اهمیت ایجاد کرد کلام اصلاح خواهانه وی بود.

طبیعتا اصلاح‌طلبان با کسی که مواضع و گفتمان اصولگرایی دارد ائتلاف نمی‌کنند. البته انتخابات ریاست جمهوری هم در سال 92، شرایط تاریخی خودش را داشت و در روزهای آخر به جمع بندی حمایت از روحانی رسیدیم ولی طبیعتا در بدنه جریان سیاسی اصلاح‌طلب و هر حزب سیاسی، اقتضا این است که به جریان همفکر و همسوی با خود فکر کند و برای حمایت، به نفرات همان گروه در رقابت‌های سیاسی بیندیشد.

* در این مدت صحبت از این می‌شد که اصلاح‌طلبان در دوره ای نیاز به رضایت دادن به شرایط موجود دارند، آیا اکنون که از عدم ائتلاف اصلاح‌طلبان با اصولگرایان صحبت می‌شود به این معنی است که ابزار یا امکانات اصلاح‌طلبان در شرایط فعلی بیشتر شده است و اینچنین از استقلال اصلاح‌طلبی در انتخابات صحبت می‌کنند؟ مگر چه تغییری در وضعیت اصلاح‌طلبان در این دو سال رخ داده؟

** حقیقت این است که در یک ارزیابی عادی درمی‌یابیم، شرایط برای اصلاح‌طلبان تغییری نکرده است. اما مطلب اصلی این که با توجه به اوضاع حساس کشور و جو حاکم بین المللی، پیش بینی می‌کنیم، انتخابات پیشرو و نگاه نهادهای ذیربط و تصمیم گیر در جریان انتخابات مثل نهاد نظارتی، به گونه‌ای باشد که اصلاح‌طلبان بهتر بتوانند از خود دفاع کنند. این تفاوتی است که نسبت به سه انتخابات گذشته مجلس می‌توان به آن امید داشت.

* از دیدگاه شما در زمان فعلی با توجه به بحث تایید صلاحیت‌های اصلاح‌طلبان، صحبت‌هایی از این دست که با اصولگرایان میانه بنای ائتلاف نداریم، زود نیست؟ وبهتر نبود منتظر سرنوشت صلاحیت اصلاح‌طلبان در انتخابات باشیم و بعد از آن چنین موضع گیری‌هایی در رابطه با ائتلاف نشان دهیم؟ به هر حال ممکن است با توجه به عدم صلاحیت بسیاری از کاندیداها، اصلاح‌طلبان چاره‌ای جز ائتلاف با اصولگرایان میانه نداشته باشند.

** در نزدیک انتخابات سال 92، دیدیم که چه تصمیمی گرفته شد. مصلحت سنجی در روزهای واپسین انتخابات، احتمال هر اقتضایی را می‌تواند تایید کند. اما چون اصلاح‌طلبان مدعی این هستند که در روند بررسی صلاحیت‌ها و اجرای انتخابات باید مّر قانون اجرا شود بنابراین با قاطعیت اعلام می‌کنند که اصلاح‌طلبان با فهرست اصلاح‌طلبی در انتخابات حضور پیدا خواهند کرد.

* ولی اگر شرایط آن طور که باید پیش نرود، ممکن است نظرتان تغییر پیدا کند؟

** اصلاح‌طلبان یک کف و یک سقف مطالبات دارند. سقف آنها یک مجلس کاملا اصلاح‌طلب است که قریب الوصول نیست و رسیدن به آن بعید به نظر می‌آید. کف آن هم مجلسی معقول است.

اما مجلس فعلی (نهم) در تاریخ بی سابقه بوده و یکی از نمونه‌های جایگاه قانونگذاری است! آن هم به خاطر یک اقلیت تندرویی که بیشتر با بیرون از مجلس کار می‌کنند تا درون آن! کف خواسته‌های اصلاح‌طلبان هم این است که چنین مجلسی با چنین نماینده‌های تندرویی وجود نداشته باشد. ولو اینکه اصلاح‌طلبان اکثریت را در آن مجلس نداشته باشند. ما به دنبال مجلسی هستیم که با منافع کشور همخوانی داشته باشد.

* به نظر می‌رسد بین اصلاح‌طلبان در بحث ائتلاف کردنشان با اصولگرایان میانه اختلاف نظر وجود دارد، مثلا اظهارنظری داشتیم مبنی بر اینکه اگر آقای لاریجانی در قم کاندیدا شود، باید اصلاح‌طلبان از او حمایت کنند. ولی از طرفی دیگر؛ یکی از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب می‌گوید، ما با اصولگرایان و آقای لاریجانی علی رغم آنکه خیلی هم خوب در بحث برجام حرکت کرده، رقابت سالم خواهیم داشت. آیا این یعنی که هنوز چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبی درباره بحث ائتلاف با اصولگرایان میانه، مرددند و به منطق واحدی نرسیده اند؟

** فلسفه تاسیس شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان این است که تا حدود قریب به اتفاق اعضای حقیقی و حقوقی جبهه اصلاحات این اتحاد را داشته باشند که اصلاح‌طلبانه وارد انتخابات شوند به این معنی که فهرست آنها فهرست اصلاح‌طلبی باشد. ولی در عین حال، همه هم معتقدند که منافع کشور فراتر از منافع حزبی است، طبیعتا همانطوری که بارها هم گفته شده گرایش به سمت آقای لاریجانی هم به علت این است که ایشان با لاریجانی یک دهه قبل تفاوت کرده است و برخی از مواضع او قابل ستایش و ستودنی است و مدیریت خوبی هم دارند.

* پس این نظر را قبول دارید که ممکن است لاریجانی کاندیدای اصلاح‌طلبان در قم شود و یا به احترام او نباید اصلاح‌طلبان قم نامزد شوند؟

** خیر! در حال حاضر بنا داریم که در تمام حوزه‌های انتخابیه، اصلاح‌طلبان نامزد داشته باشند و سعی می‌کنیم که از استان‌های مختلف، این کاندیداها شناسایی شده و نامزد شوند و تا این لحظه مبنایی بر دفاع و حمایت رسمی از یک نامزد اصولگرا در هیچ شهری مطرح نیست اما به هر صورت در جریان جبهه پایداری زمزمه‌هایی شنیده شده که برخی افراد مثل آقای جلیلی را بخواهند برای رقابت با لاریجانی در قم مطرح کنند و اصلاح‌طلبان هم موضعشان این بود که اگر چنین اتفاقی بیفتد حتما از آقای لاریجانی حمایت خواهند کرد.

* بنابراین مبنای اصلی چنین حمایتی از لاریجانی، کاندیداتوری آقای جلیلی در قم بوده است؟

** بله. یعنی اگر در یک حوزه انتخابیه، یک نامزد اصلاح‌طلب رای آور نباشد، حتما بین دو اصولگرای معتدل و تندرو، اصلاح‌طلبان از یک اصولگرای میانه حمایت می‌کنند.

* پس آن چیزی که در شورایعالی سیاستگذاری وجود دارد، ائتلافی است که اصلاح‌طلبان با اصلاح‌طلبان خواهند داشت و خبری از اصولگرایان میانه نیست.

** دقیقا. تا هم اکنون و در این زمان، اصلاح‌طلبان با رویکرد اصلی اصلاح‌طلبی و فهرست‌های اصلاح‌طلبانه، کنش انتخاباتی خودشان را تعقیب می‌کنند.

* این روزها در ارتباط با سرلیستی اصلاح‌طلبان صحبت‌های مختلفی می‌شود. از دیدگاه شما چنین بحث هایی در شرایط فعلی لازم است؟

** اصلا حرف زدن درباره سرلیستی ضرورتی ندارد، باید منتظر بود تا روند بررسی‌ها صورت بگیرد و طبیعتا در همه انتخاباتی که اصلاح‌طلبان وجود داشتند تنظیم فهرست و لیست، جزو حرکت‌های آخر در فعالیت‌های انتخاباتی بوده است.

* به غیر از این دیدگاه، هم اکنون اقبالی که در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در باره سر لیستی وجود دارد مشخصا بر روی کیست؟ چون این روزها اسامی مختلفی شنیده می‌شود؟

** طبیعتا اگر آقای عارف نامزد انتخابات شوند و ثبت نام کنند، تا این لحظه ایشان در صدر فهرست اصلاح‌طلبان قرار دارد.

با توجه به شرایط فعلی چه قدر نسبت به پدیدآمدن مجلس ششم امیدوار هستید؟چون بسیاری از اصلاح‌طلبان در حال حاضر به شکل گیری مجلسی مثل مجلس پنجم که معروف بود اقلیت پرقدرت اصلاح‌طلبان در آن حضور دارد بیشتر امید دارند تا چیزی شبیه به وجود آمدن مجلس ششم که در آن اصلاح‌طلبان اکثریت را داشتند.

رسیدن به مجلسی مثل دوره پنجم کف خواسته‌های اصلاح‌طلبان است.

* یعنی شما به تکرارپدیده مجلس ششم، در انتخابات دهم چشم دوختید؟

** ببینید مجلس ششم یک مجلس استثنایی در طول تاریخ پارلمان کشور بود و من معتقدم که قابل تکرار نیست چون آن مجلس دریک شرایط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی خاص در جامعه پدید آمد و شرایطی که الان وجود ندارد.بنابراین سقف خواسته اصلاح‌طلبان، مجلسی است با کسب حداکثری آرای کاندیدای اصلاح‌طلب در آن.

* از ائتلاف اصلاح‌طلبان با اصولگرایان میانه، صحبت کردیم. چه قدر فضای کنونی می‌تواند منجر به ائتلاف بین احزاب اصلاح‌طلب با یکدیگر باشد؟

** روند اصلاح‌طلبان تا این لحظه، روند کاملا هماهنگ با ائتلاف و انسجام است و باز هم تاکید می‌کنم شورای جدید اصلاح‌طلبان به این جهت شکل گرفته تا دامنه حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات پیشرو را گسترش دهد.

http://aftabeyazd.ir/?newsid=18680

ش.د9404386

نام:
ایمیل:
نظر: