حماسه جهاد / چندی پیش بود که انتشار خبری، افراد بسیاری را نگران کرد؛ "برای همسر شهید بابایی دعا کنید". گویا عارضه کبدی تشدید پیدا کرده بود و میبایست خانم حکمت به طور جد در بیمارستان بستری میشد. همسری که برای ثبت و ضبط خاطرات شهید بابایی از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. حتی یدالله صمدی کارگردان "شوقپرواز" در یک اظهارنظری اعلام کرد که اگر چنین پشتوانهای در این پروژه همراهی نمیکرد چنین استقبالی را شاهد نبودیم.
رسانهایها و نویسندگانی که به بهانههای مختلف مطالبی در خصوص سرلشکر شهید عباس بابایی مینوشتند با ایشان تماس میگرفتند؛ چقدر با آغوش باز استقبال میکردند و پاسخهای مبسوط و جذاب ارائه میدادند. یادم نمیرود که برای یک نشریه ورزشی این کار را انجام دادم؛ جایی که برای معرفی الگوهای مناسب ورزشی در دنیای بیاخلاقیها، شهید بابایی را برگزیدم. چراکه شنیده بودم ایشان در مقوله ورزش هم جایگاه ویژهای داشتند. البته برخورد دیگری هم با ایشان در سر پروژه شوقپرواز که به گلزار شهدای قزوین رفته بودم؛ داشتم. اولین بار سرکار خانم حکمت را آنجا دیدم؛ چرا که اعزام شده بودم برای پوشش خبری اولین پلان سریال شوق پرواز که قرار بود در صحنه اول، ستاره اسکندری به عنوان نقش آن نویسنده با دو فرزند شهید بابایی در گلزار دیداری داشته باشد.
در گفتوگوی تلفنی با سرکار خانم حکمت سوال کردم که شنیدهایم شهید بابایی در خارج از کشور و در دوره آموزشی خلبانی که داشتند؛ ورزش را به طور جد دنبال میکردند؛ مخصوصاً در رشته والیبال و بدنسازی که حرفهای هم ورود کردند؛ ایشان اینگونه پاسخ دادند: "اوایل سال 54 که با ایشان ازدواج کردم و به شهر دزفول رفتم عباس علاقه زیادی به والیبال و بدنسازی داشت؛ از این جهت پرورش اندام و بدنسازی دنبال میکردند. بسیار به توانایی جسمی و روحی خود اهمیت میدادند. چراکه معمولاً در مناطق جنگی حضور مستمری داشتند و لازم بود فعالیتهای ورزشی را به شکل جدی دنبال کنند اما مشغلهها خیلی اجازه نمیداد. یادم نمیرود که زمان قبل از جنگ بعدازظهرها در پایین پارکینگ منزل با همرزمان و همسایهها برنامههای 2 ساعته والیبال و فوتبال میگذاشتند. حقیقاً عباس در والیبال حریف نداشت".
در این گفتوگو همسر شهید بابایی به علاقه وافر فرمانده اسبق نیروی هوایی ارتش به مقوله ورزش اشاره کرد و گفت: انجام ورزش به طور طبیعی برای تندرستی، سلامتی و شادی روح امری اجتناب ناپذیر است. شهید بابایی هم از همان ابتدا علاقه خاصی به ورزش داشتند. به طوری که همواره میگفتند "ورزش موجبات تندرستی و شادابی افراد را فراهم میآورد و مهمتر از آن انسان را از شیطان دور میکند". حتی موقعی که برای ادامه تحصیلات عالی خود به آمریکا سفر کرده بودند. در میدان ورزشی دانشگاه هم میدویدند و به ورزش والیبال میپرداختند. این امر باعث شده بود تا یکسری از لذایذ روزمره و هواهای نفسانی مانع پیشرفت این شهید والامقام نشود.
وی این طور ادامه داد: عباس با ورزش کردن انرژی مضاعف خود را تخلیه میکرد تا هیچ چیزی نتواند مانع ارتباط و نزدیکیاش با خداوند متعال شود. علاقه به ورزش جزء یکی از ویژگیها و خصوصیات اخلاقی ایشان به شمار میرفت. حتی دوستان و همرزمان ایشان که در ایران و خارج از کشور همواره برای گذراندن دورههای عالی تحصیلات خلبانی او را همراهی میکردند؛ میگویند او بارها در یک طرف میدان والیبال تک نفره توانسته یک تیم را از پای درآورد. اگر اغراق نباشد عباس در والیبال یک تنه حریف خیلیها بود و حتی بسیاری میگفتند بیرقیب است.
اما عباس بابایی به این جایگاه والا نرسید مگر با همکاری همسرش صدیقش! به واقع او به معنای واقعی نامش، صدیق بود. با جایگاه علمی و اجتماعی ویژهای آمد و پای مشقتهای زندگی با مرد خستگیناپذیر نیروی هوایی ارتش ایستاد و استوار ماند تا به افتخار همسر شهیدی دست پیدا کند.
در مسیر معرفی همسرش همچون بسیاری از خانوادهها هیچوقت انتقاد منفعتطلبانه و خود خواستهای نداشت و فقط برای ترویج ویژگیها و خصوصیات شهید عباس بابایی تلاش می کرد. هیچگاه از مسیری که انتخاب کرده برنگشت و گلایهای هم نسبت به کملطفیها به خانواده معظم شهداء نداشت و تا آخر محکم و استوار ایستاد. جمله پایانی و شاید همیشگی صدیقه حکمت این بود که اگر یک نگاه عمیق الهی بر عرصههای مختلف حاکم شود آثار و برکات بسیاری به همراه خواهد داشت.
این یادداشت را در حالی نوشتم که همین چند لحظه پیش بود که خبر درگذشت او را از طریق رسانهها جویا شدم. چقدر استوار بود که در اولین روز هفته مقاومت یعنی سالروز آزادسازی خرمشهر پر کشید و به یار دیرینش عباس بابایی پیوست. چه ملاقات عاشقانهای و چه درد و دلهایی را این دو هسفر قدیمی با هم خواهند داشت. متأسفانه ما مشتاقان دیدار با خانواده معظم شهداء یکی از دلسوزان واقعی معرفی شهداء را از دست دادیم؛ او عصر امروز (دوشنبه) پس از تحمل ماهها درد ناشی از بیماری کبدی در بیمارستان نمازی شیراز به همسر شهیدش پیوست. روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام/