مهدي سعيدي/ امروز داستان مديريت کلان‌شهرها به يکي از مهم‌ترين مسائل مديريتي در سطح جهاني تبدیل شده است. اداره کلان‌شهرها گاهی به قدری اهميت دارد که بی‌شک از اداره چندين وزارتخانه سنگين‌تر مي‌شود. واقعيت آن است که مديريت چنين شهرهايي که جمعيت آنها از تعداد زیادی از کشورهاي جهان بيشتر است را مي‌توان با جايگاه رياست‌جمهوري مقايسه کرد.
با اين مقدمه کوتاه بايد گفت که مديريت کلان‌شهر تهران نيز يکي از مسائل مهمي است که تصميم‌گيري درباره آن به روزهاي آتي سياست کشور کشيده شده است. جريان‌هاي سياسي تلاش دارند تا در تصميم منتخبين شوراي شهر تهران نقش‌آفرين باشند و گزينه مطلوب خود را به جايگاه شهردار برسانند.
پس از هفته‌ها رايزني و شايعات فراوانی که در فضاي سياسي کشور منتشر شد، هفته گذشته اعضاي شوراي شهر پنجم تهران، جلسه رسمي خود با هدف برگزيدن نامزدهاي مطلوب برای معرفي شهردار جديد کلان‌شهر تهران را آغاز کردند؛ جلسه‌اي که در آن با انتخاب هفت گزينه نهايي از ميان 24 نفر پيشنهادي، تا حد زيادي حل معماي شهردار آينده تهران آسان شد. اسامی افراد موجود در اين فهرست عبارت بود از: ۱ـ عباس‌احمد آخوندي، ۲ـ معصومه ابتکار، ۳ـ علي‌اصغر احمدي، ۴ـ سيدمحمدعلي افشاني، ۵ـ حبيب‌الله بيطرف، ۶ـ وفا تابش، ۷ـ اکبر ترکان، ۸ـ احمد ترک‌نژاد، ۹ـ هاشم تقي‌زاده‌خامسي، ۱۰ـ محمد پژمان، ۱۱ـ عليرضا جاويد، ۱۲ـ سيدمحمود حسيني، ۱۳ـ پيروز حناچي، ۱۴ـ محمدصادق خرازي، ۱۵ـ ابوالفضل رضوي، ۱۶ـ محمد ستاري‌فر، ۱۷ـ محمد شريعتمداري، ۱۸ـ الهه کولايي، ۱۹ـ سيدحسين مرعشي، ۲۰ـ محسن مهرعليزاده، ۲۱ـ حجت ميرزايي، ۲۲ـ محمدعلي نجفي، ۲۳ـ محسن نريمان و ۲۴ـ رضا ويسه.
در اين میان محمدعلي نجفي با 21 رأي، حسين مرعشي با 20 رأي، الهه کولايي با 16 رأي، محمدعلي افشاني با 14 رأي، حبيب‌الله بيطرف با 12 رأي، محمد شريعتمداري با 11 رأي و محسن مهرعليزاده با 9 رأي به عنوان شش گزينه ديگر نهايي براي تصدي پست شهردار تهران برگزيده شدند. هفت گزينه نهايي دو هفته فرصت خواهند داشت تا برنامه خود را براي مديريت اين شهر به اعضاي شورا ارائه دهند تا پس از بررسي‌هاي نهايي، گزينه نهايي شهرداري تهران انتخاب شود. در اين میان برخي افراد نيز به جاي ارائه برنامه، استعفاي خود را از نامزدي شهرداري تهران اعلام داشته‌اند!
مروري بر نام گزینه‌های نهايي، غلبه رويکرد سياسي بر فضاي گزينش و تصميم‌گيري را در شوراي شهر پايتخت نشان می‌دهد و حکايت از مسيري دارد که نگراني‌هايي را براي شهروندان تهران ايجاد کرده است؛ چرا که روندي که بايد مبتني بر شايسته‌سالاري دنبال شود، با تأثيرپذيري از مسائل سياسي، از روند شايسته‌سالاري خارج شده و سمت و سوي جناحي يافته و در اين ميان افرادي در مظان شهردار شدن هستند که سوابق سياسي‌شان بيش از صلاحيت‌هاي کارشناسي است!
اين خطاي راهبردي مي‌تواند فرصت‌هاي بسياري را به ضرر ملت بسوزاند و ناکارآمدي حاصله توان و انرژي و سرمايه‌هاي مادي و معنوي شهر را به هدر دهد و اين در حالي است که کلان‌شهرمان همچنان با معضلاتی جدي مواجه است که رفع آنها نيازمند تلاش‌هاي بي‌وقفه همه مسئولان است. خاطرات تلخ سياسي شدن شوراي شهر تهران در دور اول که اتفاقاً افرادي همسو و همفکر با اعضاي شوراي شهر امروز تهران آن را مديريت می‌کردند، بر اين نگراني‌ها افزوده است. در آن سال‌ها که دوران اوج حاکميت جريان اصلاح‌طلب بود، اختلافات سياسي در درون شورا به حدی بالا گرفت که در طول تمام دوره چهار ساله، هيچ‌گاه آرامش لازم براي مديريت شهري حاصل نشد! تنش‌ها و درگيري‌ها در شورا تأثير مستقيم خود را بر شهرداري گذاشت، به نحوي که در طول چهار سال چند بار شهردار تهران تغيير کرد و حتي زمان‌هايي بود که پايتخت بدون مديريت رها شده بود!
بی‌شک تغيير روند تصميم‌گيري در شوراها برای جلوگیری از تکرار خطاهای گذشته و بازگشت آن به مسير صحيح، نيازمند مطالبه‌اي عمومي و رسانه‌اي است که بايد در اين چند روزه شدت گيرد تا سرنوشت کلان‌شهر پايتخت به دست فردي سپرده شود که از توانمندي‌هاي مثبت اجرايي برخوردار بوده و مصالح عمومي را بر منافع جناحي ترجيح دهد.