«آسمان تاریک بود. گرما بیداد میکرد. آتش نعره میزد. هوا فوقالعاده خراب بود. گازهای سمی که از سوختن نفت خام و گاز بلند میشد همه را به سرفه انداخته بود. آسمان از دود سیاه شده بود. چند هفتهای نور آفتاب را ندیده بودیم. باید چاههای نفت را خاموش میکردیم. سرعت عمل ما در همان چند روز ابتدایی برای همه در کویت ثابت شد و اینکه جسارت و حرفهای بودنمان شانسی نیست و ایرانیها پرتلاش و غیرتمندند.»