حرف روز/ از چاله به چاه نیفتیم

پایگاه بصیرت / مصطفی قربانی

یادداشت: افزایش فشارها بر کشورمان برای مذاکره درباره توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای خود و تکرار مدل برجام در این حوزه‌ها، موضوعی است که به طور جدی در دستور کار اروپایی‌ها قرار دارد و حتی ظاهراً یکی از پیش‌شرط‌های رئیس‌جمهور فرانسه برای سفر به ایران، اعلام آمادگی کشورمان برای مذاکره در این باره است. اصرار و فشار اروپایی‌ها در این قضیه در حالی است که همواره این موضوع از سوی مقامات کشورمان رد شده است. بنابراین، در این زمینه باید به چند نکته اشاره کرد:
1ـ آن گونه که روند تحولات منطقه‌ای نشان می‌دهد، این جمهوری اسلامی ایران است که در موضع برتر قرار دارد، به گونه‌ای که موقعیت کنونی کشورمان در منطقه بسیار بی‌بدیل است. از این‌ رو، هرگونه مذاکره در موضوع نفوذ منطقه‌ای به هیچ وجه به صلاح نیست.
2ـ درباره قدرت موشکی نیز باید توجه داشت که اولاً این قدرت متکی بر توانمندی‌های داخلی توسعه یافته است، ثانیاً مبتنی بر نیازهای کشور بوده و ثالثاً ماهیت آن نه تهاجمی که تدافعی و بازدارنده است. بنابراین، در اینجا نیز موقعیت ما بسیار مطلوب بوده و هرگونه مذاکره باید نفی شود. در واقع، هم در حوزه منطقه‌ای و هم در حوزه‌ موشکی اساساً هیچ نیازی به آنها نداریم که خود را به مذاکره با آنها مجبور بدانیم.
3ـ ممکن است گفته شود ارتباط با دیگر کشورها لازمه‌ای برای موفقیت در کشورداری و کاتالیزوری به منظور حل مشکلات است که در این زمینه نیز توجه به چند نکته ضروری است: اولاً مذاکره برای تقویت فعالیت‌های اقتصادی و تجاری که مبتنی بر سود مشترک طرفین است، با مذاکره بر سر منافع بنیادین متفاوت است و در حالی که اولی لازمه‌ کشورداری موفق است، حیطه‌ دیگر اساساً مذاکره‌پذیر(به معنای دادوستد) نیست؛ ثانیاً برای حل مشکلات داخل کشور بیش از هر چیزی به اعتماد به درون، تقویت ظرفیت‌ها و استعدادهای سرشار داخلی و پیاده‌سازی اقتصاد مقاومتی نیاز داریم. ثالثاً تجربه برجام به منزله آفتاب تابانِ اعتماد به بیرون نشان داد که این قضیه حلال مشکلات کشور نیست و طرف خارجی بیش از آنکه به فکر حل مشکلات ما باشد، به افزایش سود و تحکیم نفوذ خود در ایران می‌اندیشد. از این‌ رو، هرگونه قدم برداشتن در مسیر مذاکره‌ موشکی یا منطقه‌ای برای کشورمان به امید حل مشکلات، می‌تواند در حکم افتادن از چاله به چاه باشد.