تصویرسازی و توان القای قرائت مطلوب خود از اتفاقات به افکار عمومی یکی از فرصت‌هایی است که ابزار رسانه در اختیار سیاست‌مداران، جریان‌ها و نیروهای سیاسی قرار می‌دهد. رسانه‌ها می‌توانند با شبیه‌سازی و وارونه‌انگاری از اتفاقات، تقطیع جملات، تفسیر به رأی، حذف بخشی از واقعیت و شبیه‌سازی‌های دروغین و بدلی به افکار عمومی یک موضع را بقبولانند[...]
یادداشت: تصویرسازی
و توان القای قرائت مطلوب خود از اتفاقات به افکار عمومی یکی از فرصت‌هایی
است که ابزار رسانه در اختیار سیاست‌مداران، جریان‌ها و نیروهای سیاسی
قرار می‌دهد. رسانه‌ها می‌توانند با شبیه‌سازی و وارونه‌انگاری از اتفاقات،
تقطیع جملات، تفسیر به رأی، حذف بخشی از واقعیت و شبیه‌سازی‌های دروغین و
بدلی به افکار عمومی یک موضع را بقبولانند؛ تازه‌ترین نمونه از سود جستن از
ابزار رسانه برای نیل به اهداف خاص، موضوع احتمال ملاقات رهبران کره شمالی
با مقامات آمریکایی است، دیداری که رسانه‌های غربی و آمریکایی تلاش
می‌کنند با وجه مشترک موضوع هسته‌ای میان مناقشه آمریکا با کره شمالی و
مناقشه آمریکا با ایران آن دو را شبیه هم نشان داده و این‌گونه جلوه دهند
که «کیم جونگ اون» در برابر آمریکا ناچار به تسلیم شد و ایران نیز اگر به
دنبال رفع تحریم‌ها و محدودیت‌هاست، باید همان مسیر کره شمالی را برگزیند.
تلاش‌های رسانه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که موضوع کره شمالی با جمهوری
اسلامی ایران کاملاً متفاوت است؛ چون ایران برخلاف کره شمالی هرگز به دنبال
دستیابی به سلاح هسته‌ای نبوده و نیست که بازرسی‌ها و گزارش‌های آژانس
بین‌المللی هسته‌ای کاملاً این موضوع را تأیید می‌کند. همچنین اساساً کره
شمالی در برابر آمریکا تسلیم نشده است و با برنامه مشخص به دنبال تأمین
منافع خود است و آنچه رسانه‌های غربی امروز تسلیم کره شمالی در برابر
آمریکا می‌خوانند، در حقیقت مذاکره از موضع قدرت است؛ این رسانه‌ها در حالی
که رهبر کره شمالی گفته است «اگر در جریان مذاکرات با ایالات متحده آمریکا
اعتماد متقابل حاصل شود و به جنگ و تخاصم میان دو کشور پایان داده شود،
دیگر داشتن سلاح هسته‌ای با این همه دردسر و مشکلات ارزشی ندارد.» با حذف
بخش اصلی موضع «کیم جونگ اون»، یعنی در صورت تن دادن غرب به خواسته‌های کره
و دست کشیدن از دشمنی، تنها بخش دوم صحبت او، یعنی «داشتن سلاح هسته‌ای با
این همه دردسر و مشکلات ارزشی ندارد» را تیتر می‌کنند. این خط خبری بخش
دیگری از راهبرد اصلی غرب و رسانه‌های وابسته به آن و خط انحرافی است که
متأسفانه در برخی رسانه‌های داخلی نیز دنبال می‌شود. آنها درصدد پوچ نشان
دادن مقاومت و انگیزه ملت‌ها در ایستادگی مقابل خواسته‌های نامشروع و
ظالمانه قدرت‌های غربی هستند تا انگیزه ملت‌ها و دولت‌های مستقل را در هم
بشکنند.