پس از آنکه ترامپ رسماً خروج ایالات متحده آمریکا از برجام را اعلام کرد، چگونگی مواجهه با این اقدام دونالد ترامپ به یکی از مهم‌ترین مسائل کشور تبدیل شد[...]
یادداشت: پس
از آنکه ترامپ رسماً خروج ایالات متحده آمریکا از برجام را اعلام کرد،
چگونگی مواجهه با این اقدام دونالد ترامپ به یکی از مهم‌ترین مسائل کشور
تبدیل شد. در این میان، همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با
کارگزاران نظام متذکر شدند، باید مراقبت شود که برجام و خروج آمریکا از آن
به محوری برای اختلاف و دوقطبی‌سازی در کشور تبدیل نشود. با وجود این،
هرچند مسئولان در مواجهه با این قضیه سعی کردند نوک حمله و انتقاد خود را
متوجه آمریکا کنند، اما در روزهای اخیر، آن‌گونه که در مواضع برخی شخصیت‌ها
و فعالان سیاسی، از هر دو جریان سیاسی فعال کشور نمایان شد، محل منازعه از
بدعهدی آمریکا و لزوم ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های این کشور، به
اتهام‌زنی و محکوم‌سازی طرف مقابل معطوف شده است؛ رویه‌ای که تداوم آن به
هیچ‌وجه به سود اوضاع کشور نبوده و به عبارت دیگر، نه تنها هیچ آورده‌ای
برای کشور نخواهد داشت؛ بلکه اتفاقاً عاملی برای تضعیف مواضع و گزینه‌های
روی میز کشورمان در مذاکره با کشورهای 1+4 درباره ادامه اجرای برجام خواهد
شد. محتوای بحث‌های اخیر نشان داد، برخی فعالان سیاسی هنوز در شرایط پیش
از انعقاد برجام به سر می‌برند و گویا کشور در شرایط انتخاباتی قرار دارد
تا با تخطئه مواضع طرف مقابل، به نوعی آرای عمومی را به خود جلب کنند.
واقعیت
آن است که اوضاع کشور، بیش از هر برهه دیگری به وحدت، انسجام، همدلی و
اجماع نخبگان و جریان‌های گوناگون سیاسی نیاز دارد و اهمیت این موضوع کمتر
از برجام نیست. در حقیقت، در این برهه، موضوعی چون برجام با وجود همه
ضعف‌ها و قوت‌هایش، نباید به ابزاری برای مشتعل‌سازی منازعات حزبی و جریانی
در کشور تبدیل شود؛ زیرا این مسئله نه تنها در ذات خود کاملاً بی‌فایده
است؛ بلکه تغییر زمین بازی و معادله استراتژیک به ضرر ایران است، چون به
طور طبیعی در این اوضاع که باید انتقادها و حملات متوجه بدعهدی و نقض عهد
آمریکا در برجام باشد، این موضوع اصلی به کنار می‌رود و به جای آن،
اختلافات و تنش‌های داخلی پررنگ می‌شود. به عبارتی، کوبیدن بر طبل اختلافات
جناحی، فردی و حزبی مصداق روشنی از بی‌بصیرتی در شرایط حاضر و بی‌توجهی به
اصلی‌ـ فرعی کردن مسائل است.