در پی وقوع حادثه سقوط هواپیمای ایلوشین IL-20 ارتش روسیه در حریم هوایی کشور سوریه، ولادیمیر پوتین بلافاصله دستور شناسایی و معرفی مسببین این سانحه را به وزیر دفاع کشورش ابلاغ کرد که در پی آن و پس از بررسی های دقیق مشخص گردید که این هواپیما و ۱۵ سرنشین آن قربانی آتش اشتباه پدافند هوایی سوریه شده اند، اما دلیل این حادثه اختفای چهار جنگنده F-16 اسرائیلی در پشت کوریدور پرواز این هواپیمای نظامی روسیه بوده و پدافند سوریه نیز بدلیل تداخل ایجاد شده به اشتباه هواپیمای روسی را به عنوان یک هدف متجاوز، شناسایی و مورد هدف قرار داده است.
از این رو با اعلام نظر وزارت دفاع روسیه و با تأیید پوتین، ارتش روسیه برای جلوگیری از این دست اشتباهات، سیاست تحویل سامانه های راداری و پدافندی پیشرفته ای از جمله S300 را به ارتش سوریه در دستور کار قرار داده است که در پی آن مقامات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی به شدت نسبت به اتخاذ این سیاست اعتراض نمودند و با اعزام هیئتی عالی رتبه به مسکو علاوه بر عذرخواهی خواستار تجدید نظر در این سیاست تلافی جویانه شدند که البته مورد قبول مقامات مسکو واقع نشده است.
اما در این بین آنچه بیش از سامانه پدافند هوایی اس ۳۰۰ موجب ترس و نگرانی مقامات صهیونیست شده، اعلام تصمیم پوتین به انتقال و استقرار پیشرفته ترین سلاح سری پدافندی این کشور در خاک سوریه و در مجاورت مرزهای رژیم صهیونیستی است.
بنا بر گزارش برخی منابع نزدیک به سرویس های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از جمله دبکا فایل، نام این سامانه سری و فوق پیشرفته جنگ الکترونیک Krasukha-4 است که دقیقاً یک روز پس از اعلام سیاست جدید مسکو در قبال انتقال تجهیزات نوین پدافندی به سوریه، در پایگاه هوایی حمیمیم در جنوب شرق لاذقیه مستقر شده است.
تغییر معادلات نظامی منطقه به ضرر اسرائیل
استقرار این سامانه جنگ الکترونیکی در خاک سوریه موجب شده تا به شکل بی سابقه ای نهادهای نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی نسبت به تغییر معادلات نظامی در بحران سوریه هشدار دهند، زیرا این سامانه قادر است با پوشش کلیه مرزهای غربی سوریه، در حوزه هایی مانند ارتباطات رادیویی ، سامانه هدایت موشکی ، ایستگاه های راداری و جاسوسی ماهواره ای اختلال ایجاد نماید که این موارد عملاً موجب از دست رفتن اشراف اطلاعاتی و کنترل هوایی رژیم صهیونیستی بر صحنه نبرد می شود. خصوصاً در شرایطی که نه تنها در طی ماه های گذشته بلکه پس از دوران جنگ شش روزه 1967 همیشه نیروی هوایی این رژیم بدلیل بهره مندی از اشراف اطلاعاتی حاصل از تجهیزات مدرن ماهواره ای و جنگال توانسته است به راحتی اهداف مورد نظر خود در خاک سوریه را هدف قرار دهد.
ارزیابی نهایی
استقرار مهمترین سامانه های پدافندی و جنگال ارتش روسیه در خاک سوریه را می توان از دو منظر مورد ارزیابی قرار داد:
• سیاسی
در طی دو سال گذشته و با تعیین تکلیف نهایی بحران سوریه که به پیروزی قاطع جبهه مقاومت در مقابل معارضین سوری و حامیان بین المللی و منطقه ای آن ها انجامید، رژیم صهیونیستی تلاش زیادی برای مجاب کردن روسیه به تأمین منافع این رژیم از طریق ممانعت این کشور از استقرار نیروهای جبهه مقاومت در مرزهای مجاور سرزمین های اشغالی انجام داده است. با این حال، اقدام شیطنت آمیز جنگنده های این رژیم که منجر به انهدام هواپیمای روسی و خدمه آن شد موجب گردید تا کرملین به صورت قاطع فرصت و بهانه مشروع تحدید زمینه های افزایش تجاوزات نظامی رژیم صهیونیستی در خاک سوریه را بگیرد که این امر می تواند موجب تسهیل فعالیت های جبهه مقاومت در پاکسازی مناطق آلوده به حضور گروه های تروریستی گردد.
• نظامی
دولت سوریه از مدت ها قبل درخواست خود مبنی بر خرید سامانه های مدرن پدافندی را به دولت روسیه اعلام کرده بود. لیکن مسکو بدلیل برخی ملاحظات سیاسی و همچنین اعمال تحریم های اقتصادی بر علیه سوریه، قادر به تحویل این سامانه ها به دولت و ارتش سوریه نبود؛ لذا در طی سالیان گذشته دولت های متجاوز فرامنطقه ای و منطقه ای با بهره گیری از ناکارآمدی سامانه های پدافند هوایی قدیمی سوریه، اقدام به اجرای عملیات های موشکی و هوایی متعددی بر علیه زیرساخت های کشور سوریه می کردند، لذا با استقرار این سامانه ها در خاک سوریه، علاوه بر توقیف این دست حملات می توان انتظار داشت که چتر پدافندی سوریه فرا تر از مرزهای این کشور، خصوصاً سرزمین های اشغالی را نیز تحت پوشش قرار دهد که این امر می تواند موجب افزایش تسلط اطلاعاتی جبهه مقاومت نسبت به تحرکات هوایی رژیم صهیونیستی گردد.
بنابر این در طی روزها و ماه های آینده می توان انتظار داشت که مقامات رژیم صهیونیستی و خاصه نتانیاهو تقلای بین المللی زیادی را برای لغو این تصمیم پوتین نشان دهند.