کدام مسیر به پیشرفت می انجامد؟!

یکی گفت:
هنوز با این نابسامانی بازار، پای آرمان های
انقلاب و رهبرٺ هستی؟!
گفتم:
در مکتب حسین علیه السلام ممکن است زمانی آب هم برای نوشیدن نداشته باشیم!
بی معرفتی نسبت به مکتب حسینی تحلیل ها را سطحی و ساده انگارانه می کند. به عبارتی ژرف اندیشی در مکتب حسین علیه السلام و یاران باوفایش بصیرتی را رقم می زند که حداقل قدرشناسی آن، گام گذاشتن در سیر و سلوک آن مکتب است.
یک اربعین از عاشورا نیز گذشت، اما بر زینب کبری سلام ا... علیها صدها اربعین گذشته است. هنوز قلم و زبانی یارای بیان تحمل این خواهر بر همه مصائب و بلا های عاشورا و وقایع بعد از آن نبوده است. اما همین خواهر در پاسخ، اعلام علنی می کند که:
ما رأیت الاّ جمیلا‼
از ابتدای حرکت اباعبدا... به سمت کربلا تا صبح روز عاشورا، برخی فرصت ها را سوختند، برخی فرصت طلبی کردند ، برخی برای خود فرصت ساختند. سختی های پیچ تاریخی انقلاب اسلامی هم دارای چنین فرصت هایی است: از ناتوانی، ناکارآمدی و پیر و خسته بودن برخی مسئولین امر به عنوان فرصت سوزها البته اگر نگوئیم فرصت طلب! گرفته تا مدیران و اندیشمندان خوش فکر و با عرضه و نیز جوانان انقلابی پر از نشاط جوانی وجهادی به عنوان فرصت سازها.
ویژگی بارزفرصت سوز ها و فرصت طلب ها " ترسویی"، وخصوصیت احسن فرصت سازها تفکر "ما می توانیم" است.
با ده ها سند و دلیل برگرفته از مکتب حسینی باید گفت که تضمین پیشرفت انقلاب در گرو همین تفکر و اراده "ما می توانیم" هاست نه تفکر ترس از فشار دشمن.