روز گذشته جلسه شورای عالی فضای مجازی به ریاست رئیس‌جمهور باز هم بدون تصمیم خاصی درباره پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی خارجی به پایان رسید[...]
یادداشت: روز
گذشته جلسه شورای عالی فضای مجازی به ریاست رئیس‌جمهور باز هم بدون تصمیم
خاصی درباره پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی خارجی به پایان رسید. در
مرداد 1395، شورای عالی انقلاب فرهنگی بر ضرورت حمایت از پیام‌رسان‌های
اجتماعی داخلی و ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی خارجی تأکید کرد. همچنین
بر اساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی، در صورتی که بیش از ٥٠ درصد سهام
پیام‌رسانی متعلق به شخص ایرانی بوده و میزبانی آن صرفاً در داخل کشور
انجام شده و امکان اعمال حاکمیت در آن وجود داشته باشد، پیام‌رسان اجتماعی
داخلی در نظر گرفته می‌شود؛ اما اکنون که بیش از ۱۶ ماه از این مصوبه
می‌گذرد هنوز خبری از حمایت نیست، پیش از این هم محورهای شش‌گانه الزامات
شبکه ملی اطلاعات در این شورا تصویب شده بود که عبارتند از: زیرساخت
ارتباطی فضای مجازی کشور، استقلال، مدیریت، خدمات، سالم‌سازی و امنیت و نیز
تعرفه و مدل اقتصادی شبکه ملی اطلاعات همراه با الزامات فرهنگی شبکه.
انتظار
می‌رود، این شورا اهمیت این موضوع را درک کند؛ زیرا در یک شبکه اجتماعی
بیگانه بیش از یک میلیارد مطلب فارسی در طول دو سال تولید شده است، یعنی
اینکه نیمی از راه 20 ساله اینترنت در مدت کوتاهی با 45 میلیون نفر فقط در
یک شبکه طی شده است. بی‌توجهی شورای عالی فضای مجازی به استفاده از این
بستر نیز همانند شورای عالی انقلاب فرهنگی است، این شورا نیز در چند سال
گذشته در حالت نیمه تعطیل قرار دارد؛ در حالی که مصوبه‌های فرهنگی خوبی را
به تصویب رسانده است، اما به دلیل ابلاغ نشدن از سوی رئیس‌جمهور به اجرا در
نیامده‌اند. هر چند امضای آنها هم به دلیل پیگیری نکردن نمی‌توانست مشکلی
از کشور را حل کند. همین مسائل است که رهبر معظم انقلاب بخشی از مشکلات
فرهنگی کشور را ناشی از بی‌توجهی مسئولان به امور فرهنگی کشور می‌دانند. به
گفته رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی رهبری چند وقت پیش
گفتند که در پیشگاه خدا احتجاج کردم که بنده شما (اعضای شورای انقلاب
فرهنگی) را برای این کار قرار دادم، اما شما کوتاهی کردید. از این رو لازم
است این دو شورا که قرارگاه‌های برنامه‌ریزی و عملیاتی جنگ نرم هستند، با
انگیزه و روحیه انقلابی در راستای رفع دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب بکوشند و
بیش از این دشمنان را به تأثیرگذاری بر زیست بوم فرهنگی امیدوار نکنند.