صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۸  ، 
شناسه خبر : ۳۱۴۳۹۲
یک جریان سیاسی فارغ از هر گونه دغدغه مردمی، با نگرانی از باخت در انتخابات پایان سال به‌دنبال بهانه برای طرح مسائل جناحی و سیاسی است؛ غافل از اینکه فاصله گرفتن از دغدغه‌های امروز مردم، میزان احتمال باخت آنها را افزایش می‌دهد؛ چرا که برد در انتخابات به هیاهوی تبلیغاتی و متهم کردن رقیب نیست.

حسین عبداللهی‌فر

به طور طبیعی هر چه به روزهای سال 98 افزوده شود، مسائل انتخاباتی از سوی احزاب و جریان‌های سیاسی داغ‌تر خواهد شد. آنچه شگفت‌انگیز است، پرداختن به این موضوع از همین روزهای ابتدایی سال آن هم در شرایطی است که بخش وسیعی از کشور درگیر سیل ویرانگر است. بالطبع است انتظار مردم از گروه‌های سیاسی با هر گرایشی در وضعیت دشوار کنونی این است که در کنار سیل‌زدگان و آوارگان قرار بگیرند و با ارائه امکانات و تدبیر برای کاهش آلام مردم بکوشند؛ به ویژه آنکه ترامپ در اقدامی احمقانه، نیروهای خدوم و دلسوز کشور را که مدت‌هاست برای نجات مردم و کمک به آسیب‌دیدگان خواب راحت ندارند تروریست خوانده است.
این در حالی است که یک جریان سیاسی فارغ از هر گونه دغدغه مردمی، با نگرانی از باخت در انتخابات پایان سال به‌دنبال بهانه برای طرح مسائل جناحی و سیاسی است؛ غافل از اینکه فاصله گرفتن از دغدغه‌های امروز مردم، میزان احتمال باخت آنها را افزایش می‌دهد؛ چرا که برد در انتخابات به هیاهوی تبلیغاتی و متهم کردن رقیب نیست. مردم به کسانی رأی خواهند داد که امروز در کنارشان و به فکر فردای‌شان باشند و فردا نیز برای رفع مشکلات مردم به خانه‌سازی بپردازند.
نکته جالب این است که جریان مذکور برای جنجال، به رقیب فعالی نیاز دارد که با آن دوقطبی ایجاد کرده و با متهم کردنش به تخریب، سوژه مناسب رسانه‌ای پیدا کند؛ اما اکنون که این زمینه‌ فراهم نیست از تخریب نکردن آشکار آنها گلایه و آنها را با گمانه‌زنی چنین متهم می‌کند:
«نکته قابل تأمل در سکوت اصولگرایان نهفته است؛ سکوتی که در ماه‌های منتهی به انتخابات‌ مجالس قبل مشاهده نشد و آنها از چند ماه مانده به این انتخابات‌ از هیچ تلاشی برای تخریب رقیب فروگذار نبودند.  بی‌تردید سیاست تخریبی اصولگرایان تغییر نکرده است، بلکه آنها روش و برنامه خود را تغییر داده‌اند و نزدیک‌ترین گمانه چنین است که آنها در این مقطع بدون نام و نشان درصدد آماده کردن اذهان برای القای ناکارآمدی اصلاح‌طلبان هستند تا در روزهای منتهی به انتخابات با نام و نشان به میدان بیایند و ادعاهایی را مطرح کنند که به دلیل فرصت کم، تکذیب اصلاح‌طلبان مؤثر نباشد!»
«آرمان» نخستین اقدام اصولگرایان برای بی‌اعتبار کردن اصلاح‌طلبان را ناکارآمد جلوه دادن عملکرد حسن روحانی و دولت معرفی می‌کند؛ اما قادر به کتمان واقعیت نیست. همچنین به تأثیر عملکرد دولت بر موقعیت اصلاحات اشاره می‌کند و می‌نویسد:
«صادق زیباکلام» از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب هم تأکید کرد: «باید بپذیریم که اصلاح‌طلبان اعتبار اجتماعی خود را از دست داده‌اند و واقعا نمی‌دانم که با چه ظرفیتی می‌توانند در انتخابات امسال شرکت کنند؛ اما با همه این واقعیات، یک موضوع را نباید از نظر دور داشت؛ وقتی اصلاح‌طلبان حضور نداشته باشند یا مردم به آنها رأی ندهند، قطعا نیروهایی که جای آنها را پر می‌کنند، تندروهایی هستند که نشان داده‌اند به مصلحت مردم نمی‌اندیشند.»
این واقعیت را محمدرضا خباز، استاندار اصلاح‌طلب سمنان نیز مدنظر قرار داده و گفته بود که اگر نارضایتی مردم ادامه پیدا کند، مجلس هفتم تکرار خواهد شد. ترس از تکرار مجلس هفتم چیزی نبود که آرمان هم کتمان کند. چنانچه از قول زیباکلام نوشته است: «اصولگرایان در انتخابات سال ۹۸ مجلس را خیلی راحت به دست خواهند آورد؛ یعنی فکر نمی‌کنند که از حالا تا بهمن یا اسفند ۹۸ اتفاق خاصی بیفتد.
همین روند خواهد بود. ‌ای‌بسا یک مقداری هم بدتر می‌شود؛ بنابراین به نظر من، مجلس یازدهم را خواهند برد و یکی دو سال بعد هم در انتخابات ۱۴۰۰ قطعاً اصولگرایان پیروز خواهند شد.» 

نام:
ایمیل:
نظر: