بعد از مدتي كه در جبهه حضور داشت، بنا به دلايلي به زنجان بازگشت و مطلع شديم كه مسئول حفاظت استانداري شده است؛ اما بعد از مدتي او مرا ديد، خواست كه دوباره به جبهه بازگردد. وقتى علت اين امر را پرسيدم، وى پس از اظهار دلتنگى و آزردگى از حال و هواى شهر گفت: «تصميم گرفته‌‌ام تا عمر دارم در جبهه بمانم، آنقدر بمانم تا در راه خدا شهيد شوم.»
به نقل از حسين ندرلو از همرزمان شهيد حسين‌علي محمدي
شهيد حسين‌علي محمدى سوم بهمن 1344 در روستاى «ولىآباد طارمعليا» از توابع زنجان به دنيا آمد. وى اول تا چهارم ابتدايى را در روستا فرا گرفت. پس از آن، در سال 1355 به همراه خانواده به زنجان مهاجرت كرد. مقطع پنجم ابتدايى را در دبستان «هدايت» زنجان به پايان برد و براى مقطع راهنمايى وارد مدرسه «مصطفى خمينى» (فعلى) شد.
پس از پيروزى انقلاب اسلامى و به دنبال آن صدور فرمان حضرت امام(ره) مبنى بر تشكيل بسيج، مشتاقانه به عضويت بسيج درآمد و در فعاليت‌هاى متعدد نيروهاى بسيجى حزبالله عليه منافقان فعالانه شركت كرد. آغاز جنگ عراق عليه ايران سبب شد كه او نتواند دوره راهنمايى را به اتمام برساند و پس از گذراندن سال دوم راهنمايى، تحصيل را رها كرد. اولين بار در سال 1360 پس از طى دوره آموزش در پادگان «مالك اشتر» در 16 سالگى به جبهه اعزام شد. قبل از عضويت رسمى در سپاه، در چهار نوبت از طريق بسيج به جبهه رفت. سال 1362 به عضويت رسمى سپاه درآمد و به لشكر 17 علىبنابيطالب قم پيوست و براى 6 ماه به منطقه «سرپل ذهاب» اعزام شد. پس از آن به لشكر 31 عاشورا انتقال يافت و براي 11 ماه به منطقه «بانه» اعزام شد. پس از اتمام مأموريت به زنجان بازگشت و در واحد حفاظت استاندارى مشغول به خدمت شد؛ اما هنوز مدت زيادى از بازگشتش نگذشته بود كه دوباره به جبهه رفت. سرانجام اين شهيد مجاهد آخرين روز آذرماه سال 1364 در درگيري با ضد انقلاب در روستاى «شيپانجو» بانه در اثر اصابت گلوله به قلبش به شهادت رسيد.