یادداشت: انگار جایگاه خودشان را هنوز نمی‌دانند! محمدرضا خاتمی برای تکرار ادعای تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری دهم به دادگاه احضار شده است؛ اما مدعی می‌شود به دنبال حل سوءتفاهم و پایان دادن به زخم 88 است! البته دور از انتظار و خلاف رویه نیست، اهالی فتنه همواره وقتی باید در جایگاه متهم قرار داشته باشند، هنگامی که باید باختن خود را قبول کنند! هنگامی که باید درباره قانون‌شکنی‌های خود توضیح دهند و عذرخواهی کنند، خود را در مقام طلبکار قرار می‌دهند که در این باره می‌توان به دو نکته اشاره کرد: اول اینکه، برادر کوچک رئیس دولت اصلاحات پس از گذشت ده سال از فتنه بزرگ سال 88، پس از گذشت یک دهه از قانون‌شکنی و اردوکشی خیابانی بازندگان انتخابات 88 بدون ارائه حتی یک برگ سند در اثبات تقلب (البته به جز تئوری داماد لرستان!) حالا که به اتهام تکرار دروغ تقلب به دادگاه احضار شده است، تلاش می‌کند با جمله‌سازی‌های خاص یا نام بردن از چهره محبوبی، چون حاج قاسم سلیمانی یا نیرو‌های اصولگرا، چون محسن رضایی، محمدباقر قالیباف و درخواست احضار آیت‌الله جنتی و اعضای شورای نگهبان موج رسانه‌ای برای فرار از پاسخگویی و شلوغ کردن فضا با هدف به حاشیه بردن اصل موضوع دادگاه را در دستور کار قرار دهد! دوم آنکه اساساً صرف ادعای تقلب در انتخابات جرم یا گناهی محسوب نمی‌شود، بلکه برگزیدن خیابان برای اعتراض به جای مراجعه به سازوکارهای قانونی گناه بزرگ و اصلی فتنه‌گران است؛ حتی اگر بر فرض محال هم نشانه‌هایی از تقلب در انتخابات موجود باشد، باز هم فرقی در جرم و خطای فتنه‌گران نخواهد کرد، خطایی که موجب شد مردم در برابر مردم قرار بگیرند، خطایی که زمینه سوءاستفاده را برای دشمنان ملت ایران به وجود آورد و کار را به جایی رساند که برای برخی این امر مشتبه شد که می‌توانند کاریکاتوری از انقلاب‌های منطقه‌ای را در ایران بازسازی کنند!