برخورد مقتدرانه و هوشمندانه نیروی زمینی سپاه در چند روز اخیر و آتش باران مقرهای ضد انقلاب،نشان داد که جمهوری اسلامی برای ایجاد امنیت شهروندان کرد با بهره گیری از پیشرفته ترین تجهیزات نظامی متجاوزان را در هر نقطه ای که باشند تعقیب می نماید و آنها را از اقدامات شرورانه خود پشیمان می نماید.
روز سه شنبه هیجدهم تیرماه سال جاری، سه تن از دلاورمردان جان بر کف قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) و از پاسداران اهل سنت و بومی سپاه شهرستان پیرانشهر (استان آذربایجان غربی) در یک اقدام ناجوانمردانه توسط هسته‌های ترور داخلی گروهک ضد انقلاب دموکرات موسوم به عقاب‌های زاگرس مورد اصابت چندین گلوله در خیابان قرار گرفته و به مقام رفیع شهادت آمدند. نوشته کوتاه حاضر در تلاش است تا به بهانه این اقدام تروریستی، علاوه بر شناخت سنخ فعالیت این گروهک ضد انقلاب در چند سال اخیر، به تبیین چرایی و چگونگی برخورد مقتدراته ایران با موجودیت این گروهک بپردازد.
اساساً ساختار ژئوپلیتیک منطقه شمالغرب ایران و بافت خاص جغرافیایی، سیاسی و قومیتی موجود در این منطقه و نیز در کشور‌های اطراف آن، همچنین فعالیت گروهک‌های تروریستی از قبیل پژاک و کومله و یا گروهک منحله دموکرات در این مناطق، باعث شکل گیری یک پارادوکس و تلاش برای پاسخگویی به این سوال مهم در اذهان اکراد و سایر قومیت‌های ساکن در آن شده است که «آینده حرکت و فعالیت گروهک دموکرات کردستان ایران به کدام سو می‌رود و چه رابطه‌ای بین توسعه مناطق مرزی با سرنوشت امنیت و آرامش موجود در شمالغرب وجود دارد» و عملکرد احزاب معاند و ضد انقلاب کردی و مخصوصاً گروهک دموکرات کردستان ایران (PDKI)، چه تأثیری بر روند پاسخگویی به سؤالات مطرح شده دارد؟
لازم به ذکر است که طرح چنین سؤالی برگرفته از سنخ فعالیت‌های گروهک دموکرات کردستان ایران در دو سال اخیر و نتایج حاصل از عملکرد چندین ساله آن در قبال «کرد‌ها و کردستان» می‌باشد. به نظر می‌رسد نگاهی کوتاه به تاریخچه فعالیت این گروهک منحله، راهگشای ما در پاسخ به سؤالات آغازین بحث باشد:
این گروهک در دوم آبان سال ۱۳۲۴ توسط قاضی محمد در مهاباد تأسیس شد و پس از اعلام مخالفت با انقلاب اسلامی و تحریم رفراندوم انتخابات جمهوری اسلامی، به آشوب در شهر‌های کردنشین پرداخت که با فرمان تاریخی حضرت امام خمینی (ره) در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ برای مقابله با اقدامات خرابکارانه آن، این گروهک به خاک عراق فرار کرده و سال‌های متمادی علیه جمهوری اسلامی به شرارت پرداخت تا این که در تابستان سال ۱۳۷۵ و به واسطه عملیات مقتدرانه بیت المقدس که قرارگاه حمزه سید الشهدای نیروی زمینی سپاه (مستقر در ارومیه) به فرماندهی شهید احمد کاظمی در منطقه کویه – محل استقرار گروهک - صورت داد، این گروهک متعهد شد تا با کنار گذاشتن اسلحه، تنها به اقدام سیاسی پرداخته و از هر نوع فعالیت مسلحانه و ورود و حضور در خاک ایران امتناع کند.
هفتمین سردسته این گروهک شرور- از سال ۱۳۸۳ تا کنون- مصطفی هجری نام دارد و جانشینی آن را فردی شرور به نام حسن شرفی بر عهده دارد. خصوصیات و ویژگی فردی مصطفی هجری باعث شد تا از ابتدای مسئولیت وی در گروهک ، گرایش به آمریکا و هماهنگی و حرکت در مسیر سیاست‌های منطقه‌ای و ضد ایرانی این کشور و مخصوصاً همکاری و همیاری با نومحافظه کاران در اولویت سیاستگذاری‌های او قرار گیرد.
همانگونه که قبلاً مطرح شد، گروهک منحله دموکرات کردستان ایران بعد از عملیات بیت المقدس سپاه در سال ۱۳۷۵ در منطقه کویه کردستان عراق و محل استقرار گروهک ها، همچنان در رکود نظامی گری و هرگونه تحرک رسمی و مسلحانه قرار داشت تا این که از سال ۱۳۹۵ پس از دیدار سران گروهک‌های معاند نظام با مقامات عربستان سعودی و شخص ترکی فیصل (که در بین سیاستمداران عرب به دشمنی سیستماتیک با نظام ایران و رابطه خاص و نزدیک با اسرائیل غاصب و گروهک منافقین مشهور است)، اقدام به اعزام نیرو از کشور عراق به داخل خاک ایران و کشتار مردم و شروع مجدد ترور‌های آشکار هسته‌های داخلی گروهک و نیز غارت مردم کرد منطقه تحت عنوان یارمتی (اخاذی) در شمالغرب ایران نمود.
منابع اطلاعاتی موثق، علت اصلی تغییر رویکرد گروهک دموکرات به حضور مستقیم و محسوس در منطقه و همچنین آشوب آفرینی و ناامن جلوه دادن شمالغرب و تحریک لایه‌های قومیتی توسط این گروهک را علاوه بر سیاست‌های هدفمند آمریکا در قبال ایران و تلاش کور برای بهره گیری از تمام توان و ظرفیت معاندین مسلح و غیر مسلح داخلی، محیطی و بین المللی برای فشار چند جانبه بر ایران، دریافت دلار‌های عربستان سعودی اعلام کردند.
به نظر می‌رسد، در سال جاری یکی از اصول راهبردی جبهه متحد شده ضد انقلاب و نظام سلطه، بهره گیری از اصل «آشوب آفرینی محیطی» در اطراف ایران و منطقه شمالغرب است.
مسیر طراحی شده غرب برای حرکت گروهک دموکرات کردستان ایران در افق نزدیک عبارت خواهد بود از بهره گیری از چاشنی چند بعدی تنش‌های قوم گرایانه تاریخی موجود در منطقه، تداوم ترور‌های شهری هدفمند برای ترساندن شهروندان کرد از عقلانیت و گرایش هر چه بیشتر به نظام، بهره گیری از برهه‌های حساس سیاسی مثل انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال جاری و تلاش برای تعمیق شکاف سابقه دار قومیتی بین شهروندان کرد و غیر کرد و نیز چالش‌های اقتصادی موجود در کشور و مخصوصاً در شمالغرب و استفاده تبلیغاتی از چالش‌هایی مثل مقوله کولبری در کردستان و اشاعه پاردایم ساختگی بی توجهی نظام به کردستان به عنوان پس زمینه‌هایی برای تبلیغ بر علیه وجهه کارآمدی نظام است.
در واقع این نوع سیاستگذاری آمریکا برای حرکت این گروهک، همانند جابجایی یکی از مهره‌ها در بازی شطرنجی است که قرار است آمریکایی‌ها در سال جاری و در آینده‌ای نزدیک با ایران به تقابل بکشانند.
رفتار دو پهلوی این گروهک‌ها مثل پیوند با آمریکا و عربستان از یک سو، انجام اقدامات تروریستی و سر دادن شعار‌هایی مثل حق طلبی برای کرد‌ها و در مقابل، کشتن و ترور کرد‌ها از سویی دیگر، نوعی تعارض در سیاست این گروهک را نمایان می‌سازد و جمهوری اسلامی با مشت محکم و پاسخ کوبنده خود با این گروهک ضمن خنثی کردن توطئه های آنان ، موجودیت آنها را برای همیشه از منطقه حذف خواهد کرد.
برخورد مقتدرانه و هوشمندانه نیروی زمینی سپاه در چند روز اخیر و آتش باران مقرهای ضد انقلاب،نشان داد که جمهوری اسلامی برای ایجاد امنیت شهروندان کرد با بهره گیری از پیشرفته ترین تجهیزات نظامی متجاوزان را در هر نقطه ای که باشند تعقیب می نماید و آنها را از اقدامات شرورانه خود پشیمان می نماید.
اقدامات عملیاتی نیروی زمینی سپاه پاسداران در روزهای اخیر و هدف قرار دادن برخی نقاط تجمعی این گروهک در کردستان عراق حکایت از آن دارد که جمهوری اسلامی در اقدامی حساب شده در صدد پاک کردن منطقه از لوث وجود شرارت‌های این گروهک و منهدم کردن تمامی مقرهای آن در خارج از مرز‌های کشور برآمده است تا بار دیگر شاهد ناامن سازی مناطق شمالغرب کشور و تزریق رعب و وحشت برای مردم غرب کشور از این ناحیه نباشد.
پرواضح است که امنیت پیش زمینه اصلی برای توسعه بوده و بر همین اساس پایان حیات گروهک‌هایی مثل پژاک و گروهک دموکرات باعث تثبیت امنیت محیطی و آغاز رشد، توسعه و پیشرفت منطقه خواهد بود و این هدفی است که جمهوری اسلامی در صدد اجرایی کردن صد در صد آن در مرز‌های غرب و شمالغرب کشور است.
در پایان لازم به ذکر است؛ در سال‌های اخیر در میان شهدای شمالغرب کشور، شمار زیادی از شهدا از برادران اهل تسنن و کرد زبان بوده‌اند و امروزه بخش قابل توجهی از پایه‌های امنیت بومی در شمالغرب را ساکنان بومی و بسیج محلی این مناطق که متشکل از مذاهب شیعی و اهل سنت هستند، تشکیل می‌دهند.