همانطور که حضرت اباعبدالله الحسین(ع) با تمام وجود و توان و جان و خون خود از اسلام پاسداری کردند، پاسداران ما هم یک چنین عهد و پیمانی بستند که با همه وجود و تا آخرین نفس و قطره خون خود از انقلاب اسلامی پاسداری کنند.
چرا در تقویم ما و ادبیات انقلاب اسلامی روز تولد حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، روز پاسدار نامیده شده است؟
اساساً بزرگ پاسدار اسلام؛ حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است؛ یعنی اگر در واقع در تاریخ اسلام، به دنبال فردی بگردیم که بیشترین سهم را در پاسداری از اسلام دارد به حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می‌رسیم؛ که با همه امکان و وجود، اسلام را از انحراف جریان خطرناک بنی امیه نجات داد و اسلام را احیا و در واقع جانی دوباره بخشید.
در واقع با این نامگذاری این معنا به دست می‌آید که پاسداران الگوی آن‌ها در پاسداری از انقلاب اسلامی که در واقع پاسداری از اسلام ناب است؛ حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) است.
همانطور که حضرت اباعبدالله الحسین(ع) با تمام وجود و توان و جان و خون خود از اسلام پاسداری کردند، پاسداران ما هم یک چنین عهد و پیمانی بستند که با همه وجود و تا آخرین نفس و قطره خون خود از انقلاب اسلامی پاسداری کنند.
امروزه ما شخصیت‌های برجسته‌ای را داریم که ماندگار در تاریخ شدند؛ از شهدای دفاع مقدس تا شهید حاج قاسم سلیمانی؛ سیدالشهدای مقاومت.
علت اصلی دشمنی آمریکایی‌ها با سپاه و اینکه اینگونه سپاه را تخریب می‌کنند و مورد هجوم قرار می‌دهند همین است که پاسداران به تاسی از مکتب عاشورا توانسته‌اند از انقلاب اسلامی پاسداری کنند.
فلذا دشمنان تصور می‌کنند که اگر بخواهند انقلاب را کم فروغ و متوقف کنند، باید سپاه را از سر راه خود بردارند و لذا باید گفت پاسداران ما تا زمانی که مقتدای آن‌ها و الگوی آن‌ها حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است؛ این انقلاب پا برجاست .