در سرمقاله امروز روزنامه صبح نو آمده است: خورستان، استانی رها شده در مسائل مختلف که روزهای زیادی در آرزوی آسمان آبی، آب و آبادانی به سر کرده است، معضلاتی که یک استاندار پرحاشیه نیز به آن دامن زد تا در سال‌های اخیر بیش از هر زمان دیگری شاهد سوءمدیریت در این استان باشیم؛ غلامرضا شریعتی، استانداری‌که سال‌های پیش از این مشغول اداره آزمایشگاه پزشکی اهواز بود.
استان خوزستان به گفته امام جمعه‌اش، نیازمند مدیری توانمند است تا بتواند بر بحران‌های کوچک و بزرگ این خطه غلبه کند نه مدیری که وسط بحران در خوزستان وسط پایتخت باشد. روز گذشته اما خبری عجیب از این استاندار پرحاشیه، دهان‌‌ها و چشم‌ها را از فرط حیرت، باز نگاه داشت؛ «غلامرضا شریعتی با حکم رییس جمهوری، رییس سازمان ملی استاندارد شد.»
از این انتصاب معنادار، برداشت‌های مختلفی شد؛ اول اینکه در دولت مدعی تخصص گرایی، تنها چیزی که برای انتصاب‌ها جایی ندارد، تخصص و صلاحیت است؛ دوم اینکه این حکم به گونه‌ای بی‌توجهی به افکار عمومی را در بطن خود داشت؛ سوم اینکه اساساً در قاعده حمایت-پیروی، آنچه اهمیتی ندارد، سطح استاندارد فرد پیرو است. اما پیام دیگر در آستانه انتخابات 1400 معنایی متفاوت‌تر نیز داشته باشد؛ اینکه مدیریت جدامانده از توده‌های‌مردم حاصلی برای ایران خاصه برای خوزستان عزیز نداشت؛ خوزستان این پر آب‌ترین دشت ایران، تشنه مدیرانی است که از مردم و کنار مردم باشند؛ همه ایران، این روزها خوزستان است؛ تدبیرم آرزوست.