چالش کم‌آبی و تجمع مردم اصفهان در بستر زاینده‌رود و پس‌ازآن مردم شهرکرد در رسانه‌های مختلف واکنش‌های مختلفی را به دنبال داشته است؛ برخی که اساساً مسئله آن‌ها کمک به کشاورزان و مردم استان‌های مختلف در بحث کم‌آبی نیست و از هر مشکل و اعتراض اجتماعی به دنبال ایجاد فضای مسموم روانی و تشنج اجتماعی هستند، در این موضوع نیز باز همان ساز تکراری را می‌زنند و گروه دیگر سعی دارند با بررسی‌های مختلف کارشناسی راهکاری برای مشکل بیابند و البته در کنار رسانه‌ها، این روزها بسیاری از فعالین فضای مجازی و کارشناسان سیاسی نیز در حال اظهارنظر در مورد این تجمعات و مشکل کم‌آبی هستند؛ روی سخن این نوشتار با این طیف آخر است.
نکات تحلیلی: 1- نکته‌ای که می‌بایست تبیین‌گران، کارشناسان سیاسی و فعالین فضای مجازی به آن عنایت داشته باشند آن است که، مسئله کم‌آبی نیاز به راهکارهای کارشناسی و فنی دارد و بنابراین آنچه باید ترویج شود، دوری از فضای احساسی و احتمالاً تعصبات سرزمینی و شکل‌گیری گفتمانی کارشناسی و منطبق با واقع برای مطالبه گری مردمی است؛ در غیر این صورت تجمع حاصلی در بر نخواهد داشت. 2- رسالت نخبگان و کارشناسان فنی برای ایجاد فضای منطقی این روزها دوچندان است. نیاز ضروری، شفاف‌سازی نسبت به علل ایجاد مشکل و ارائه راهکارها و البته سخن گفتن با مردم است. مردمی که این روزها نسبت به وضعیت حال و آینده مسئله آب نگران‌اند، حق دارند که اطلاعات درست و راهکارها را از زبان کارشناسان بشنوند؛ در این صورت قطعاً مردم نیز با اتحاد برای مواجهه بهتر با مشکل کمک خواهند کرد. 3- یکی از نکات مهم و ثمربخش در چنین مواقعی، حضور مسئولان در بین مردم و سخن گفتن با ایشان است. مقام معظم رهبری وظیفه مهم دولت سیزدهم را مردمی بودن توصیف کرده و فرموده‌اند: «صادقانه با مردم حرف بزنند، مشکلات را به مردم بگویند، راه‌حل‌ها را به مردم بگویند، توقّعات را از مردم ابراز کنند و کمک‌های لازم را به مردم تقدیم کنند. حرف زدن با مردم یکی از کارهای مهمی است که دولت مردمی بایستی [به آن] متعهّد باشد». ضروری است که رویه خوب دولت در ماه‌های اخیر در این مسئله هم خود را نشان دهد.
نکته پایانی: چالش آب بیش از هر چیزی نیازمند عزم ملی است؛ مردم و مسئولان و کارشناسان، تکمیل‌کننده این زنجیره برای کاستن از آلام کم‌آبی هستند.