موضوع تحقق عدالت و مبارزه با فساد، يکي از مهمترین آرمانهاي انقلاب است که تحقق عملی آن با مسیری دشوار و صعبالعبور همراه است. در اين ميان فسادستيزي اگر به چارچوبها و الزاماتي پايبند نباشد، امکان انحراف در آن وجود دارد. فسادستيزي خود نيز بايد مبتني بر چارچوب عدالت و انصاف و اخلاق و قانون دنبال شود و هرگونه تخلف از اين مسير خود فسادي ديگر است. بهواقع به نام و بهانه مبارزه با فساد نميتوان ظلمي جاري کرد و حقوقي را ضايع نمود و از دايره عدالت خارج شد!
ماههاي متمادي است که ماجرای فروش پرابهام ارز در سال 1396 توسط متوليان امر در بانک مرکزي به موضوعي پرمناقشه در افکار عمومي بدل شده است. در اين راستا دادگاه رسيدگي به تخلفات رئیس بانک مرکزي و معاون ارزي وي تشکيل شد و حدود ۴۰ روز پيش بود که سخنگوي قوه قضائيه احکام پرونده ارزي را اعلام کرد و طي آن وليالله سيف، رئيس وقت بانک مرکزي متهم به برهم زدن نظم و آرامش بازار ارزي کشور و زمینهسازی براي خریدوفروش غيرقانوني ارز به ميزان ۱۵۹ ميليون و ۸۰۰ هزار دلار و ۲۰ ميليون و ۵۰۰ هزار يورو و همچنين اهمال و سوء مديريت در دوران مسئوليت خود، به تحمل ۱۰ سال حبس تعزيري و متهم رديف دوم، سيد احمد عراقچي، معاون وقت ارزي بانک مرکزي نيز با همين اتهامات به تحمل ۸ سال حبس تعزيري محکوم شدند.
اما این همه ماجرا نیست؛ بهتازگی خبري منتشر گرديده که يکي از اقتصاددانان طي نامهاي به رهبري به بيان نکاتي درباره روند رسيدگي به اين پرونده و همچنين برخي اتهامهايي که منجر به محکوميت متهمان شده، پرداخته و مهمتر آنکه رهبر انقلاب اين نامه را به رئيس قوه قضائيه ارجاع کرده و در هامش نامه مرقوم کردهاند که «مبادا حکم جائرانهاي صادر شود و دقت کنيد که اجراي جائرانه هم اتفاق نيفتد». اين ماجرا بهخوبی حکايت از حکمت و عدالت و انصاف عاليترين جايگاه حکمراني در حکومت اسلامي دارد. او که خود ساليان متمادي است پرچمداری مبارزه با فساد را برعهده دارد، دستگاه قضايي را به رعايت قانون و عدالت دعوت ميکند تا نکند احیاناً به اسم تحقق عدالت، ظلمي جاری شود! اين اتفاق در حالي رقم میخورد که چنين موضعگيريهايي ميتواند حتي معظمله را در سيبل تهاجم جديد رسانههاي دشمن قرار داده و بهانهاي براي حمله به ايشان را فراهم آورد؛ اما رهبري در جايگاهي نيست که از بيان حقيقت و عدالت به خاطر چنين مصلحتسنجيهايي خارج شود و از کنار ظلمي احتمالي بگذرد. تصميم مجاهدانه و باشکوهي که تنها در ميان تربیتیافتگان مکتب امیرالمؤمنین(ع) قابلمشاهده است.