شاید در ابتدا آنچه در قالب اعتراض به نتیجه‌ی انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 شروع شد را بتوان محصول اختلاف دو جریان سیاسی دانست، اما وقتی دامنه‌ی این عمل از بی‌قانونی و اعتراض صرف بالاتر رفت و با درگیر کردن کشور در یک فضای ضدامنیتی، خسارت‌های متعدد به بار آورد، دیگر در قالب اختلافات جریان‌ها و نخبگان سیاسی قابل‌تحلیل نبود، بلکه محصول تلاش ضدانقلاب برای براندازی انقلاب و نظام بود. در عین حال باید اشاره کرد که ترکیب جبهه‌هایی که در این فتنه مقابل هم صف‌آرایی کردند نیز بخوبی نشان‌گر آن است که فتنه محصول رویارویی ضدانقلاب با انقلاب بود؛ زیرا در یک جبهه، تمامی ضدانقلاب به همراه دشمنان خارجی و برخی عوامل داخلی قرار داشتند و در جبهه دیگر، نظام، رهبری، نیروهای انقلابی و مردم قرار داشتند.