بنا به چند دلیل و اسناد متعدد اساسا امکان تقلب در مکانیزم انتخاباتی جمهوری اسلامی وجود ندارد. البته ممکن است تخلفاتی رخ داده باشد که در همه نظام‌های انتخاباتی دنیا امکان آن وجود دارد اما قوت و اثرگذاری این تخلفات فرضی به قدری نبود که نتیجه انتخابات را تغییر بدهد و زمینه‌ساز آشوب گردد. برخی از مهمترین این دلایل عبارتند از؛
1. در تعدادی از صندوق‌ها که آرا بازشماری شد، تفاوتی در نتیجه حاصل نشد.
2. هیچ مستند هم تاکنون دال بر تقلب در آن انتخابات ارائه نشده است.
3. برخی حامیان فتنه یا فتنه‌گران، بعد از فتنه، از ادعای خود مبنی بر وقوع تقلب در انتخابات عقب‌نشینی کردند. به عنوان مثال، سعید حجاریان بعدها در یک مصاحبه مدعی وقوع تدلیس در انتخابات سال 88 شد و ادعای تقلب را رد کرد. این در حالی بود که خود حجاریان از بازداشت‌شدگان فتنه 88 بود.
4. در انتخابات رياست جمهوري يازدهم، آقاي روحاني با کسب 50.7 درصد و تنها با 261.251 رأي بيشتر از حد نصاب لازم توانست به عنوان رئيس دولت يازدهم برگزيده شوند. اگر اين 260 هزار رأي و اندي نبود، سرنوشت انتخابات رياست جمهوري به دور دوم کشيده مي‌شد! همين وضعيت، حکايت از دقت و سلامت کامل انتخاباتي داشت که برگزارکننده آن، همان دولت متهم به تقلب بود و در شرايطي برگزار گرديد که آقاي روحاني مطابق همه نظرسنجي‌ها از شانس کمتري نسبت به رقبا برخوردار بود! اين نتايج نشان داد که پايبندي نظام اسلامي به مردم‌سالاري ديني جدي و غيرقابل خدشه است و نظام اسلامي آنقدر پاک دست است که حتي از 260 هزار رأي نيز صيانت کرده و اجازه ندهد که حقوق ملت پايمال شده و چيزي جز اراده و خواست ملت جاري گردد.