یکی از واجبات دینی ما که بر عهده هر مسلمان است، به جا آوردن امر به معروف و نهی از منکر است که در حال حاضر توجه لازم به آن نمی‌شود؛ اما باید دانست که این واجب الهی شرایطی دارد و چطور باید به جا آورده شود، که برای اجرای بهتر آن به چند نکته اشاره می‌کنیم. شرایطی که به بهتر شدن روابط بین انسان‌ها کمک خواهد
کرد.
1ـ یکسانی قول و عمل و تقیّد به موازین شرعی و پرهیز از تذکّر بدون عمل به فرایض واجب و ترک منکرات؛ ۲ـ شناخت موقعیّت مکانی و زمانی و روحی مخاطب؛ ۳ـ رعایت حقوق مردم در حفظ آبرو و حیثیت افراد در جمع و اماکن عمومی؛ ۴ـ توجه به ظرفیّت و میزان و درجه ایمان مذهبی افراد و انتخاب نوع استدلال شرعی و عقلی و فطری؛ ۵ـ قاطعیّت توأم با صمیمیّت در بیان حکم خدا و پرهیز از کاستن یا افزودن حکم خدا برای جلب رضایت مردم؛ ۶ـ ریشه‌یابی خطا و تلاش در درمان خطا بدون تقسیم بهشت برای خود و جهنم برای خاطی؛ ۷ـ بازگویی خوبی فرد در نهی از منکر؛ ۸ـ پرهیز از هرگونه تجسس و پرده‌دری و هتک‌حرمت افراد در گناهان پنهان؛ ۸ـ بیان نکردن همه عیوب در یک زمان و موقعیّت و بیان هر خطا با ریشه‌یابی و ارائه حذف رفتار با راهکار عملی؛ ۹ـ خودداری از نهی از منکر هنگام خشم و حفظ اخلاص و نیّت در انجام فریضه واجب؛ ۱۰ـ نرم‌خویی و صمیمیّت و اثبات غیرمستقیم علاقه به اصلاح و رفع مشکل فرد با استفاده از ارتباط‌های غیرکلامی؛ ۱۱ـ برخورد بدون تبعیض تذکر به دیگران و رها کردن دوست و فامیل و... و ۱۲ـ اقدام همگانی یک روش بسیار مؤثر کاربردی با اثر پایدار بازدارنده در اهل گناه.
امید است با رعایت این موارد بتوانیم جامعه‌ای نیکو و به دور از منکرات داشته باشیم، که علاج یک فرد، علاج یک جامعه است.