دولت و مسئوليت اميدآفريني
دولت سيزدهم مي‌رود که یک‌ساله شود. دراین‌بین تلاش شده تا با اقداماتي براي اصلاح امور کشور، اميد در دل ملت احيا گردد. در مقابل، دشمنان ملت ايران با همه توان به ميدان آمده‌اند تا از همان فرداي انتخابات اميد ملت را به نااميدي بدل سازند.
اين سناريو در طول ماه‌هاي اخير با شگردهاي مختلفي دنبال شده و فضاي مجازي را بستري براي فضاسازي خود قرار داده است.
در اين ميان اميدآفريني يکي از مهم‌ترین مسئوليت‌هاي دولت سيزدهم به شمار مي‌آيد که مهم‌ترین ابزار آن "تحقق وعده‌ها" است.
نکات تحلیلی:
1- دادن وعده‌هاي معطوف به عمل در زمان موعود، اولين شرط موفقيت در اين زمينه است. دولت بايد از دادن وعده‌هايي که امکان تحقق عملي آن وجود ندارد، به‌شدت پرهيز کند. متأسفانه در طول سال‌هاي اخير وعده‌هاي فراواني توسط مسئولين داده شده است که در عمل عملياتي نشده است!
در اين ميان يا از ابتدا دادن وعده‌ها اشتباه بوده و مبتني بر واقعيت و محاسبات دقيق، داده نشده و امکان تحقق آن وجود نداشته است!و يا آنکه در مسير تحقق، موانعي پیش‌بینی‌نشده رخ داده که موجب شده تا کار به ثمر نرسد.
متأسفانه مسئولين ذي‌ربط تلاش هم نکرده‌اند تا به‌درستی نسبت به چرايي عدم تحقق وعده‌ها، به افکار عمومي توضيح قانع‌کننده‌ای دهند و بابت اين رخداد عذرخواه باشند!
دولت انقلابي نيز بايد نسبت به وعده‌هايي که به ملت مي‌دهد، متعهد باشد و بدون دقت نظر و کار کارشناسي‌شده از دادن وعده پرهيز کند.
2- يکي از راهکارهاي امیدآفرینی مبتني بر تحقق وعده‌ها، پرهيز از انجام توأمان چندين فعاليت و پروژه به‌طور هم‌زمان است که گاه امکان فازبندي آن‌ها و آغاز پروژه جديد پس از اتمام پروژه قبلي ممکن است.
اين امر موجب مي‌شود تا زمان اتمام پروژه‌ها محدود گرديده و تلاش و فعاليت مجموعه‌هاي مختلف، بيشتر و بهتر نمايان گردد. ضمن آنکه به‌نوعی از هزينه‌هاي غيرضروري نيز کاسته می‌شود.
3- يکي ديگر از الزامات فرآيند اعتمادسازي و تحقق وعده‌ها، داشتن نظام اولويت‌ها در دولت است.
اگر اولويت‌ها در پيش روي دولت تعريف نشده باشد، بدون شک در مواجهه با انبوه مشکلات و مسائل در عرصه حکمراني، با نوعي سردرگمي و کوته‌بيني و بي‌تدبيري در عملکرد دولت مواجه خواهيم بود که حاصل آن خشک کردن ريشه‌هاي اعتماد مردم خواهد بود.
4- اولويت دادن به اتمام پروژه‌هاي نيمه‌کاره که متأسفانه از دولت‌هاي پيشين به يادگار مانده است نيز اقدام درخوري است که به‌شدت مي‌تواند در فرآيند اعتمادسازي و اميدآفريني مؤثر باشد.
متأسفانه هزاران پروژه نيمه‌تمام آفتي است که هم موجب نابودي سرمايه‌هاي ملي شده و هم عاملي براي کاهش اعتماد مردم بدل گرديده است.