نکات تحلیلی:
1- استفاده واشنگتن از دلار به‌عنوان یک سلاح سیاسی- اقتصادی برای تقابل با دولت‌ها از یک‌سو و از سوی دیگر کاهش نسبت بدهی دولت امریکا به gdp این کشور که ناشی از چاپ دلار بدون پشتوانه است، سبب گردیده تا اعتماد جهانی نسبت به این ارز در پایین‌ترین سطح خود قرار گیرد و بر همین اساس، مطابق گزارش صندوق بین‌المللی پول، میزان ذخایر دلار در سال ۲۰۰۰ از ۷۲ درصد به ۵۸ درصد در انتهای سال ۲۰۲۱ برسد.
ازاین‌رو بسیاری از کشورها (حتی در اتحادیه اروپا) سعی در فاصله گرفتن از دلار، تنوع بخشیدن به پشتوانه‌های ارزی خود و استفاده از پیمان‌های پولی دوجانبه دارند.
2- بسیاری از کشورها بخصوص آن‌هایی که در یک بلوک تحریمی هستند، برای تسهیل تجارت و کاهش نقش دلار، به دنبال سازوکارهای مالی بر بستر ارزهای ملی هستند.
پرداختهای مالی در تجارت بین‌الملل می‌تواند بر بستر ویزا کارت یا مستر کارت باشند که مؤسسات متولی آن در ایالات‌متحده قرار دارند؛ اما واشنگتن چنین پرداخت‌هایی را در دولت‌های تحریمی خود ممنوع کرده است. از سال ۲۰۱۴، نسخه روسی این پرداخت‌ها در تجارت جهانی با نام MIR شروع به کار کرد و تاکنون در ۱۴ کشور به‌صورت رسمی و آزمایشی پذیرفته شده است.
گسترش سریع پرداختهای میر در روسیه و فراتر از آن، تأکیدی بر شبکه پرداخت اوراسیا دارد که کاملاً مستقل از سیستم غربی است و دسترسی جهانی آن در حال افزایش است.
3- کارت میر را باید اولین سیستم گسترده پرداخت جهانی دانست که در ایران خدمات خود را به‌صورت رسمی عرضه خواهد کرد.
نحوه استفاده از کارت میر این‌گونه است که گردشگر روس می‌تواند از کارت‌خوان‌های متصل به شبکه شتاب استفاده کند و مبلغ کالایی را که می‌خرد، پرداخت نماید و هم‌زمان مبلغ کالا که به فروشنده توسط بانک پرداخت می‌شود، از حساب خریدار به روبل کم می‌شود.
البته یک کارمزدهایی هم از خریدار (گردشگر) دریافت می‌شود. همچنین دارنده کارت میر می‌تواند از دستگاه‌های خودپرداز، پول نقد به ریال دریافت کند که به روبل از حسابش کسر می‌شود. عمده مزایای این کارت در رشد و "توسعه گردشگری" و "تسهیل تجارت" است.
(نویسنده: علی محمدی)