برخی نوجوانان در نیمه راه درس خواندن را رها می‌کنند و دیگر اشتیاقی برای ادامه این مسیر ندارند. یکی از مهم‌ترین دلایل این موضوع افسردگی و یکی از دلایل افسردگی، فناوری و زندگی ماشینی امروز است که همه چیز را راحت کرده است؛ به همین دلیل نسل امروز کمتر مثل گذشته دنبال اهداف‌شان هستند. تنبلی در تحصیل، مسئله‌ای است که تنها یک علت ندارد. برای حل این موضوع باید ابتدا علت‌های بروز این مسئله را بشناسیم تا راه‌حل زودتر پیدا شود. بعضی از علت‌ها فردی است و به خود نوجوان برمی‌گردد، چون دوران نوجوانی دوران گذر از بحران است و نوجوان دنبال فردیت و هویت خود می‌گردد، پس گاهی شتاب‌زده عمل می‌کند؛ به همین دلیل باید در وهله اول به نوجوان کمک کنیم تا به خوبی بتواند از این بحران هویت عبور کند. یکی از دلایل دیگر این موضوع اختلافات خانوادگی یا فقر فرهنگی و مالی است که در این صورت با کمک گرفتن از اولیای مدرسه و مشاوران می‌توان این موضوع را حل کرد. البته در بعضی از موارد وجود اختلال‌های روانی، مانند اضطراب، افسردگی یا حتی اوتیسم می‌تواند مانع از ادامه تحصیل در نوجوانان شود. واضح است هدف از حضور بچه‌ها در مدارس تنها آموختن محفوظات نیست؛ بلکه مدرسه جایی است که بچه‌ها مهارت‌های اجتماعی لازم را برای زندگی در آنجا کسب می‌کنند. بنابراین با ترک مدرسه وارد محیط کار می‌شوند که برای آنها تعریف نشده و آنها را در معرض انواع آسیب‌ها قرار می‌دهد. والدین باید به عملکرد تحصیلی بچه‌ها توجه کنند و دنبال یافتن دلایل افت آن، بی‌انگیزگی و نداشتن تمایل به مطالعه آنها باشند؛ همچنین ضروری است با شناخت و کشف به موقع علت افت تحصیلی یا کاهش تمایل به درس خواندن کمک کنند قبل از اینکه نوجوان از مدرسه دلزده شود، با درمان به موقع به روند عادی درس خواندن برگردد.