پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، گروهک‌های کومله و دموکرات ضمن هماهنگی کامل با رژیم بعث و صدام، جنایت‌های گوناگونی را به اسم تجزیه‌طلبی مناطق کردی کشور در پیش گرفتند. این اقدامات خصامانه اگرچه خیلی زود از طرف مناطق کردنشین کشور طرد شد و استقبال مردمی را به همراه نداشت؛ اما جنایت‌ها تا سال 1375 به شدت پیگیری می‌شد تا در این سال با عملیات‌های موفق سپاه، ضربات سختی بر گروهک‌های ضعیف شده وارد کرد. در آن دوران، اقلیم کردستان عراق واسطه شد تا در ازای خلع سلاح و زندگی عادی آنها، عملیات‌های سپاه متوقف شود.
با وجود این تعهد، نه تنها گروهک‌ها خلع سلاح نشدند؛ بلکه افزون بر افزایش مقرها و خرید سلاح، انشعابات جدید با حمایت مالی و آموزشی رژیم صهیونیستی ایجاد شد که نشان از طراحی برای ناامن‌سازی مناطق غربی کشور داشت. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران چندین بار به صورت کتبی و شفاهی تعهدات اقلیم را یادآور شده، اما متأسفانه نه تنها پاسخی از طرف دولت اقلیم داده نشد؛ بلکه ارتباطات رژیم صهیونیستی و آمریکا با گروهک‌ها از طریق اقلیم انجام می‌گیرد.
در همین راستا، از سال 1395 طرح «راسان» از سوی رژیم صهیونیستی، آمریکا و گروهک‌ها در قالب چند گام آغاز به کار کرد:
1ـ ادغام گروهک‌ها به منظور ایجاد انسجام علیه جمهوری اسلامی ایران با هدایت مستقیم رژیم صهیونیستی؛ تلاش صهیونیست‌ها تا آنجا بود که به گروهک‌ها اعلام کرده‌اند در صورت ادغام، کمک‌ها را ادامه خواهند داد؛
2ـ استقرار در ارتفاعات نزدیک به مرزهای جمهوری اسلامی ایران به منظور ارتباط با سر پل‌ها در استان‌های کردنشین؛
3ـ انجام ترورهای کور و خرابکاری برای ناامن‌سازی استان‌های غربی. صرفاً از سال 1395 تاکنون، این گروهک‌ها 49 حمله تروریستی در داخل و نزدیک مرزهای ایران انجام داده‌اند که در نتیجه 24 نفر شهید و 32 نفر زخمی شده‌اند.
گفتنی است،گروهک‌ها از این طراحی به چند دلیل استقبال کردند:
الف‌ـ جلب کمک‌ها و پشتیبانی‌های بیشتر از رژیم صهیونیستی و آمریکا؛
ب‌ـ با توجه به اینکه در سال‌های اخیر حتی در جذب نیرو با مشکل مواجه بودند، این طرح را فرصتی برای بازسازی کادر خود به حساب می‌آوردند؛
ج‌ـ احساس اینکه می‌توانند نقش‌آفرینی بیشتری در مناطق کردی، به ویژه برای ایجاد آشوب پیدا کنند.
تروریست‌ها که خود را در اجرای این طرح موفق می‌دیدند، از ابتدای سال گذشته اقدامات کوری را در مناطق غربی آغاز کردند؛ از جمله ترور فرمانده سپاه پیرانشهر و چند نفر از مسئولان و بسیجیان.
بر همین اساس، نیروی زمینی سپاه سال گذشته و سال جاری با شناسایی مقرهای تروریست‌ها طی چند مرحله اقدام به انهدام تأسیسات ایشان کرد و شیرازه طرح موسوم به «راسان» را در هم شکست؛ به گونه‌ای که افزون بر انهدام مقرهای اصلی، انبارهای مهم تسلیحات گروهک‌ها نابود شد. اقدامی که هم نشان‌دهنده اقتدار جمهوری اسلامی ایران، اشراف اطلاعاتی و اراده در زمینه مواجهه با تهدیدات در سطوح گوناگون است.
در کنار عملیات قاطع علیه تروریست‌ها، جمهوری اسلامی ایران ضمن ارسال نامه به سازمان ملل و دولت مرکزی عراق و اقلیم کردستان با ارائه بیش از ۷۰ سند درباره مقرها و مراکز آموزشی، تجمعات و جناح‌های مسلح تروریست‌ها و تجزیه‌طلب‌ها برای حل و فصل موضوع از طریق مذاکره اعلام آمادگی کرده است.
جمهوری اسلامی ایران در هماهنگی بین میدان و دیپلماسی، پیشنهادهای سازنده‌ای را به نفع منافع ملی دو ملت عراق و ایران مطرح کرده که در سه خواسته اصلی بیان شده است:
1ـ دولت عراق بايد با استقرار نيروهای انتظامی و نظامی دولت مرکزی يا اقليم کردستان در مرز مشترک کردستان عراق و ايران مسئوليت حفاظت از مرزهای مشترک را بپذيرد. در حالی که اکنون سال‌هاست سرزمينی به طول ۱۵۰ کيلومتر و عرض ۲۰ کيلومتر در داخل خاک عراق از شمال عراق (حدفاصل دالامپرداغ تا مقابل قلعه ديزه) از سوی اقليم کردی و بدون اجازه و اطلاع دولت مرکزی عراق در اختيار ضدانقلاب قرار گرفته است؛
2ـ خلع سلاح کامل گروهک‌ها؛
3ـ خودداری از پناه دادن تروریست‌ها و گروه‌های مسلح، کمپ‌های آموزشی آنها و اقدامات‌شان که تهدید علیه امنیت ملی، حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران.
در این میان، حضور نخست‌وزیر جدید عراق در ایران و رویکرد مثبت دولت مرکزی عراق نشان می‌دهد، می‌توان امید داشت که با قاطعیت دولت مرکزی عراق پرونده تروریست‌ها در عراق، مانند منافقین بسته شود. این عزم در هر دو دولت ایران و عراق به خوبی دیده می‌شود و این موضوع را می‌توان در ابراز نگرانی صهیونیست‌ها و رسانه‌های نزدیک به گروهک‌ها به خوبی مشاهده کرد.