این یک حقیقت است، انسانی که تلاش می‌کند بر انسانی که نشسته و سال‌هاست، در جا می‌زند، مقدم است. انسانی هم که گناه روی گناه آورده، اما پشیمان شده و تلاش کرده و گناه کم کرده، بر انسانی که سی‌سال یک گناه را به دوش می‌کشد و از روی خود بر نمی‌دارد، مقدم است.
حقیقت زندگی همان سعی و تلاش ماست. نشستن و سازگاری و مماشات با مخرب‌های زندگی یک روز آدم را از پا در می‌آورد. قطره آب را ببین! قطره آبی که یک‌ریز بر فرق سنگ می‌خورد، سنگ را می‌شکافد و تا دل سنگ راه پیدا می‌کند. گناهی هم که مستمر باشد تا قلب آدم راه پیدا می‌کند و قلب را می‌خشکاند.
مولای من! یا صاحب‌الزمان(عج) شاید گناهان کوچکی بر دل‌مان لانه کرده باشد که ما از آنها غافل باشیم. ترسم این است که همین‌ها مثل موریانه، وجودم را از ادامه دادن و جنگیدن متوقف کند، شما کمکی کنید و گناهانم را نشانم بدهید.