تلاش کشورها برای دلارزدایی از اقتصادشان هر روز روند جدیدی به خود می‌گیرد. این موضوع به معنی تلاش برای مقابله با رفتارهای استکباری و سلطه‌جویانه آمریکا است. گسترش روند دلارزدایی از اقتصاد کشورها، فرصتی برای کشورهای تحت تحریم آمریکاست که بتوانند سلاح تحریم را از بین ببرند. جمهوری اسلامی ایران به منزله کشوری که بالاترین تحریم را در طول تاریخ از سمت غرب متحمل شده است، می‌تواند با فعال‌سازی دیپلماسی اقتصادی و تعریف‌های پولی متفاوت از دلار، در روند دلارزدایی و در راستای بی‌اثرسازی تحریم‌ها گام بردارد. در همین زمینه مقام معظم رهبری در سال 1395 می‌فرمایند: «اگر مسئولان و مردم بتوانند اقتصاد مقاومتی را به معنای واقعی محقق و کشور را از جادوی مالی و پولی دشمن خلاص کنند و ارزش و آقایی دلار را در زندگی اقتصادی بشکنند، کشورهای دیگر را نیز نجات داده‌اند و برای آنها الگو خواهند شد.» حذف دلار از مبادلات تجاری کشور، می‌تواند به بی‌نیاز شدن ایران از مجوزهای آمریکا در تبادلات اقتصادی جهانی، کم‌اثر و بی‌اثر شدن تحریم‌های مالی، از بین رفتن اهرم فشار بر ایران در معادلات سیاسی، انتقال منابع حاصل از فروش نفت به داخل کشور، افزایش قدرت چانه‌‌زنی ایران در تعاملات بین‌‌المللی و امکان مدیریت بهتر نرخ ارز کمک کند.
در گذشته کشورهای روسیه و چین، هند و روسیه، ایران و ترکیه، کشورهای آسیای میانه، روسیه و ارمنستان و بلاروس، سازمان همکاری شانگ‌های و... روند دلارزدایی را آغاز کردند.
در روزهای گذشته، برزیل و آرژانتین توافق کردند که یک ارز واحد بین خود در منطقه آمریکای جنوبی ایجاد کنند و به دنبال آن، کشورهای دیگر نیز مبادله تجاری داشته باشند. «سرجیو ماسا» وزیر اقتصاد آرژانتین در این باره گفت: «تصمیم‌گیری درباره آغاز مطالعات مربوط به پارامترهای مورد نیاز برای ایجاد یک ارز واحد بین دو کشور طی روزهای آینده اتخاذ خواهد شد که ازجمله این پارامترها، موضوعات مالی و نقش بانک‌های مرکزی دو کشور است.» حمایت مکزیک، کلمبیا، پرو، بولیوی، ونزوئلا، شیلی و اکوادور از ایده ایجاد پول واحد در آمریکای لاتین به منظور قطع وابستگی به دلار آمریکا با پیوستن دولت جدید برزیل، تقویت خواهد شد و با وجود چالش‌های موجود، به همگرایی بیشتر کشورهای منطقه در برابر راهبردهای کلان برخی قدرت‌های دنیا خواهد انجامید. پارلمان‌های ملی کشورهای اصلی آمریکای لاتین برای حمایت از ایجاد ارزی واحد به توافق رسیده‌اند؛ هدفی که نیل به آن، به آنها اجازه می‌دهد تا از نوسانات ارزی فرار کنند، از ارزی قدرتمند بهره‌مند شوند و با دلار رقابت کنند.
برآورد «فایننشال تایمز» نشان می‌دهد که اتحادیه ارزی که همه کشورهای آمریکای لاتین در آن مشارکت داشته باشند می‌تواند ۵ درصد از تولید ناخالص جهان را تشکیل دهد. یورو به عنوان بزرگ‌ترین اتحادیه ارزی، حدود ۱۴ درصد از تولید ناخالص جهان را تشکیل می‌دهد. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که روند دلارزدایی به طور کامل در اقتصاد جهانی زمان‌بر و ممکن است دهه‌ها طول بکشد؛ ولی در حوزه مبادلات دو کشور می‌تواند این روند در عرض چند سال اتفاق بیفتد.